Camey is wijkagent in Zwolle: ‘Ik doe meer dan alleen boeven vangen en bonnen schrijven!’
Misschien heb je haar al wel eens gespot: wijkagent Camey. De Zwolse wijken Pierik en Marslanden zijn sinds kort haar...
Een woning in Stadshagen vol verhuisdozen. Het is definitief, Paul en Monique vertrekken begin volgend jaar met hun twee kinderen en hond naar de Spaanse zon. Om een nieuw leven op te bouwen én om een oude finca op te knappen, waar volgend jaar een heuse bed and breakfast zal verrijzen.
De vertrekdatum nadert met rasse schreden: op 4 januari reist het gezin af naar Álora, een gemeente in de Spaanse provincie Malaga in de regio Andalusië. De emigratie is rond, het koopcontract is getekend. “We kunnen niet wachten om te gaan”, vertellen Paul en Monique enthousiast. “Alleen nog het huis leeghalen, de puntjes op de i zetten en afscheid nemen.”
Het idee om een bed and breakfast op te zetten ontstond tien jaar geleden, tijdens een rondreis door Andalusië. “We kwamen elk jaar weer terug in deze streek, waren compleet verliefd”, zegt Monique. “Omdat het bleef kriebelen, hebben we twee jaar geleden een makelaar ingeschakeld. We bekeken samen veel woningen en hebben uiteindelijk deze zomer de knoop doorgehakt.”
En zo besloot het stel om, samen met kinderen Jil (10) en Fiene (8) en hond Guusje, te emigreren naar Zuid-Spanje om daar medio 2020 een eigen bed and breakfast te openen, genaamd Finca Viva la Vida. “Heel spannend allemaal”, meent Monique. “Nu is er nog niks, je moet echt door de meuk heen kijken. Maar we gaan er iets heel moois van maken, een echte luxe vakantieaccommodatie.” Qua stijl mikt ze op ‘Ibiza met een vleugje Bali’. “Niet zo’n authentieke Spaanse inrichting hoor, het mag wel wat moderner.” “Ik laat Monique haar gang gaan”, zegt Paul lachend. “En anders grijp ik wel in hoor. Maar ze doet het heel goed.”
“Bepaalde mensen, bepaalde momenten, die ga je missen”
Waar Monique zich grotendeels ontfermt over de inrichting, gaat Paul klussen, samen met een reeds aangestelde aannemer. “Vroeger was ik timmerman, dus ik kan wel het één en ander.” Hij lacht. “En anders huur ik gewoon nog iemand in.” Gelukkig is het gezin nog niet op grootschalige problemen gestuit, al zijn ze ook realistisch. “Je kunt niet alles voor zijn, we gaan vast tegen dingen aanlopen”, zegt Paul. “Tot nu toe is alleen de vergunning voor het zwembad nog niet rond, maar ook dat komt goed.”
Veel geregel dus, al kan ook genoeg worden afgestreept. Het huis is verkocht – binnen één dag – en de kinderen zijn ingeschreven op een nieuwe school in Spanje. Paul is inmiddels gestopt met zijn werk als rij-instructeur en heeft ruimte om zich te focussen op de nieuwe B&B. “Ik runde tot voor kort een eigen autorijschool, waarbij ik mij vooral richtte op jongeren met ADHD en autisme. Het was een fantastische baan, maar na zes jaar is het goed zo.” Inmiddels heeft de Zwollenaar alles overgedragen aan Rijschool Dalsem. “Gelukkig reageerde iedereen heel positief; mensen zijn blij voor me en snappen dat ik het avontuur ga opzoeken.”
Monique heeft een eigen reisbureau, The Travel Club, maar blijft haar ding doen, ook in Zuid-Europa. “Ik neem mijn werk lekker mee, dat kan prima in de reisbranche. Of ik nou in Zwolle of in Spanje achter mijn computer zit.” Toch veranderen er wel dingen, vooral wat betreft het persoonlijke contact. “Klanten wippen niet zomaar even langs, alles zal nu telefonisch gaan. Maar ze zijn – gelukkig – allang blij dat ik ze kan blijven helpen. En ik kan straks nóg mooiere Spaanse reizen samenstellen, gezien mijn ervaring in het gebied.”
Aangezien Monique haar bedrijf – al dan niet wat zuidelijker – zal blijven runnen, gaat Paul veel tijd steken in het onderhouden van de bed and breakfast. “Monique vindt het geweldig om te zeggen dat ik huisman word”, zegt Paul lachend. Monique: “Eigenlijk is hij straks een manusje-van-alles. Hij ontvangt gasten, maar is ook kok, schoonmaker en poolboy. En vader natuurlijk!”
De twee hebben zin in het buitenlandse avontuur, al ligt het afscheid op de loer. Gelukkig vinden ze dat niet al te lastig. Monique: “Natuurlijk, bepaalde mensen, bepaalde momenten, die ga je missen. Maar verder valt het mee, zo ver weg zijn we niet.” Op culinair gebied smachten ze naar de Spaanse keuken. “Lekkere tapas, gamba’s in knoflook. Nee, die aardappelen gaan zeker niet mee.” “Alleen PEC Zwolle ga ik missen”, lacht Paul. “Ik ben best fanatiek, volg alle wedstrijden. Maar goed, ik ga nu wel het voetbal in Malaga in de gaten houden, al doen ze het op dit moment niet beter dan de jongens van PEC.”
Ook de kinderen kijken uit naar de emigratie. “Het komt helemaal goed met ze”, zegt Monique. “Ze zijn erg open en kletsen veel. We hebben daar ook aardig wat kennissen, dus ze zijn zeker niet alleen.”
Binnenkort volgt nog een afscheidsfeest en daarna kan het gezin vertoeven naar het zuiden. Op de korte termijn hopen ze gauw open te kunnen en hun B&B te runnen, op de lange termijn mikken ze op meer uitbreiding, een soort glamping-idee met luxe tenten. Paul: “En de rust vinden met ons gezin, want dat is het belangrijkste. Oké, en de regen en kou hier lekker achterlaten!”
Monique, Paul, de kids en Guusje blijven volgen? Check dan gauw hun Instagrampagina!
In onze gids
Populaire rubrieken