Henk uit Zwolle is een ‘Hobbithunter’: ‘Mijn verzameling Hobbits is een van de grootste ter wereld’

Een half jaar lang dacht Henk Brassien (73) dat zijn Nederlandse Hobbit-collectie van 111 drukken niet compleet was. Hij miste één editie, totdat een uitgever onlangs toegaf dat in de telling een nummer is overgeslagen. Zijn verzameling is dus compleet, maar is niks vergeleken met de meer dan 2.400 Tolkien-boeken die in zijn huis staan. Zoveel dat Henk in 2007 zelfs moest verhuizen. “En het is nu alweer te klein”, zegt hij lachend.

“Hobbits fascineren me. Ze zijn zo normaal, hebben plezier… Ze hebben best een leuk leven”, vertelt Henk, alias ‘de Hobbithunter‘ over zijn grote passie. Die kan hij met andere mensen delen. Af en toe neemt er iemand een kijkje bij zijn grote collectie in Holtenbroek, waar de bovenste etage helemaal is uitgestald met Tolkien-boeken. “Mensen zijn vooral verrast door de hoeveelheid.”

‘Ik moest dat boek hebben’

Op de lagere school in Wipstrik kwam Henk voor het eerst in aanraking met het fantasyverhaal van schrijver Tolkien. “Bij het laatste uurtje op de vrijdag had meneer Van Dijk de gewoonte om voor te lezen, zo ook een keer De Hobbit. Toen in april 1960 de Nederlandse vertaling van De Hobbit uitkwam, als derde vertaling wereldwijd, was ik helemaal lijp van het verhaal. Van dat kleine manneke dat uiteindelijk dapper bleek te zijn, met die rare draak en die dwergen. Ik moest en zou ook dat boek hebben.”

‘Ik verkoop dat boek niet aan kinderen’

Dat werd sparen: Henk kreeg als zakgeld een kwartje per week. “Het boek kostte 1,25 gulden, dus dat betekende dat ik vijf weken geen snoep kon kopen. Op naar de Melkmarkt, met vijf kwartjes.” Maar Henk ging met lege handen naar huis. “‘Dat zijn geen boeken die ik aan kinderen verkoop’, zei de verkoper. Ik was perplex. Later dacht ik dat de goede man mij verkeerd had verstaan.” Naar een andere boekwinkel gaan was geen optie vanwege de kerkelijke richting van elke boekenzaak. “Je mocht dan absoluut niet naar een andere winkel.”

Tekst gaat verder onder de foto’s.

27 jaar: eerste Tolkien-boek

Vijftien jaar later kreeg Henk voor zijn verjaardag alsnog zijn eerste Tolkien-boek. “Ik was toen 27. Ik vond daarvoor andere dingen leuker. Ik las veel sciencefiction en detectives. En er werden kinderen geboren, dat soort grappen”, zegt hij met een knipoog. Zijn Hobbit-verzameling groeide pas echt vanaf de jaren negentig. “Het begon met de opkomst van het internet. Ik had vrij vlot een pc met een internetverbinding en toen kon je met mensen en boekhandels contact opnemen. Ook kwamen er meer boekenmarkten, kringloopwinkels en tweedehands boekenzaken. Je leert mensen kennen en helpt elkaar aan boeken.”

‘Het bleek de eerste Deense druk te zijn’

Henk vraagt ook aan familie en vrienden om in het buitenland naar Hobbit-boeken te speuren. “Zo krijg je de leukste exemplaren. Vrienden van mij kwamen in een of ander rommelwinkeltje in Denemarken. Ze zagen een boekje voor 2 euro. Bleek het de eerste Deense druk van De Hobbit te zijn.” Maar die eerste druk is geen must, benadrukt Henk. “Het gaat mij om de omslag. In Nederland kun je de eerste druk voor zo’n 45 euro kopen, maar voor de eerste Duitse of Zweedse druk betaal je dik 1000 euro. Ik vind kwantiteit dan belangrijker.”

Tekst gaat verder onder de foto’s.

Inmiddels heeft Henk bijna 800 Hobbit-boeken uit 85 verschillende landen. Sommige boeken waren lastig te verkrijgen, zoals de eerste Argentijnse druk. “En ook de Moldavische druk was moeilijk. Dat waren vaak kleine oplagen, met soms illegale vertalingen. Daar kreeg Tolkien nooit één cent voor.”

Een boek met Cubaanse sigaren

Ook was het krijgen van de Cubaanse druk niet eenvoudig. “Ik kreeg een mailtje van iemand uit Havana die werkte in de boekenwereld. Op mijn website zag hij dat ik de Cubaanse versie zocht. Hij zei: ‘Ik heb hem, maar geld sturen heeft geen zin. Dat wordt achterovergedrukt door bijvoorbeeld de postbode. We kunnen wel ruilen’. Hij verzamelde boeken van fantasyschrijver George R. R. Martin en zocht een bepaald Spaanstalig deel. Die vond ik op Amazone. Toen zei hij: ‘Dat vind ik sneu, want dat boek is duurder dan mijn Cubaanse Hobbit. Kan ik er iets bijdoen? Koffie, sigaren?'” Henk koos voor dat laatste. “Kijk, dan heb je een boek met een verhaal.”

Zijn meest bijzondere exemplaar? “El Hobito, een klein boekje uit Argentinië. Ik zal niet zeggen hoeveel ik ervoor betaalde, maar het wordt inmiddels voor meer dan 2.000 euro aangeboden.” Een ander bijzonder boek komt uit Oekraïne. “Ik heb meerdere in het Oekraïens, maar ik kreeg vlak voordat de oorlog uitbrak nog een exemplaar. Dat is dan weer bijzonder.”

Tekst gaat verder onder de foto.

‘Een museum in Zwitserland had belangstelling’

Zijn collectie is inmiddels bijzonder uitgebreid te noemen. “Met bijna 800 verschillende Hobbits heb ik een van de grootste verzamelingen ter wereld”, stelt de Zwollenaar. Omdat Henk graag ziet dat zijn collectie bij elkaar blijft, regelde hij bij zijn levenstestament wat er in de toekomst met zijn boeken moet gebeuren. “Er is in Zwitserland een museum, Greisingers Museum of Middle-earth, dat mijn collectie misschien overneemt. Ze hebben ooit gevraagd of ze alles kunnen kopen, maar dat wilde ik toen nog niet.”

Zijn familie is overigens niet zo’n grote Hobbit-fan als hijzelf. “Mijn kinderen zijn meer geïnteresseerd in andere boeken. Misschien komt het verstand met de jaren”, zegt hij lachend.

Zelf een hobbit worden

Henks liefde voor Hobbit gaat verder: in een ander leven zou hij ook wel een hobbit willen zijn, stelt hij op zijn website. Daar twijfelt de Zwollenaar nog steeds niet over. “Ja, als ik dan toch iets moest kiezen, dan is het een hobbit”, zegt hij lachend.

Lees ook:

• Binnenkijken bij B&B ’t Hazenleger in Zwolle: ‘Amerikanen noemen het een écht hobbithuis!’

  Overnachten in een sprookjesachtige blokhut of slapen in een heuse sauna? In het Bed & Breakfast van Teake en Marijke…

  

• Dicks serviesbordjes met Zwolse highlights zijn een gat in de markt: ‘Horeca serveert hun eten erop’

• Bernard en Karin restaureren muurschilderingen in Grote Kerk Zwolle: ‘We ontdekten nóg drie lagen’