Mandy’s gezin trekt met hun verbouwde camper door Europa: ‘Er heerst een taboe op reizen met een baby’
“Zo’n pakketbusje van PostNL”, omschrijft Mandy van Rijs (28) het vervoersmiddel dat ze samen met haar vriend Bernhard (31) kocht….
Een koophuis, baan, twee auto’s, sociale contacten… Tot vorig jaar hadden Ellis (38) en René (43) Tonn uit Zwolle een ‘doodnormaal’ gezinsleven. “We wilden een steeds groter huis, grotere auto, meer kleding. Maar daar zit niet ons geluk in“, zegt Ellis. Ze namen afscheid van hun huis en baan en kochten een camper om fulltime te reizen.
Het idee voor de reis ontstond toen Ellis en René erachter kwamen dat hun zonen Bjørn (9) en Syll (8) hoogbegaafd zijn. “Daardoor liep hun schooltijd niet zo soepel. Ze veranderden van school, er kwamen hulpverleners aan te pas. Toen kwamen wij tot de conclusie dat het schoolsysteem voor onze jongens niet werkt”, zegt Ellis. René en zij werden naar eigen zeggen gedwongen in de spiegel te kijken. “We zagen in dat we ver van onszelf verwijderd waren. We volgden het gebaande pad, niet van onszelf. We wilden geen verplichtingen meer en weg van de vaste systemen.”
Het besef kwam toen het gezin middenin coronatijd een seizoensplek had op een boscamping. “We ontdekten dat we vrij willen zijn. Als we vrij in de natuur wonen, voelen we ons beter. We keken wat ons nieuwbouwkoophuis in Zwolle waard was, maar met de overwaarde konden we geen huis buitenaf kopen.”
Het huis werd toch verkocht en met de overwaarde wilden ze een wereldreis maken, een langgekoesterde wens van Ellis en René. “En ook om aan de jongens te tonen dat er meer is dan alleen de Nederlandse natuur en cultuur.”
Toen Ellis en René aan familie en kennissen bekendmaakten wat hun grootse plannen waren, was niet iedereen gelijk enthousiast. Ellis: “Bijvoorbeeld mijn vader vond het lastig dat ik zo lang wegging. Hij gunde het me wel, maar vond drie maanden ook genoeg.”
Het avontuur voor de wereldreis begon op Texel. Vanwege corona mocht het gezin niet naar Azië, dus kochten ze een camper. Vanuit Texel volgde de Zwollenaren de kustlijn naar West-Frankrijk, pakten ze onder meer de boot naar Corsica en Sardinië, volgden ze vanuit Barcelona de Spaanse kust tot Portugal en vlogen ze naar Madeira. Ze waren een halfjaar op reis toen de grenzen van Azië opengingen. Ze vlogen erheen en reisden -zonder camper – 4,5 maand door Thailand, Vietnam, Indonesië en Maleisië.
Tekst gaat verder onder de foto’s.
De reizen veranderden René en Ellis als mens, stellen ze. “Ons geluk in zit in de ervaringen die we opdeden. Vorig jaar vierden we bijvoorbeeld met vijftien gezinnen spontaan op een wildkampeerplek oud en nieuw.” René vult aan: “Je wordt door het reizen erg uit je comfortzone gehaald, soms zelfs door in Thailand met handen en voeten aan een taxichauffeur te communiceren waar je heen wil. In een oud, verroest busje bleef de man na de rit op ons te wachten. Toen wij terugkwamen van de wandeling, stond de chauffeur met flesjes water in zijn handen. Dat vond ik zo bijzonder.”
René vindt dat we veel kunnen leren van de vriendelijkheid van andere culturen. “Net als hoe ver we zelf verwijderd zijn van onze naasten. Ik noem het wel eens een samenleving of naast-elkaar-leving.”
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Na tien maanden keerden ze terug naar dezelfde plek in Nederland als waar ze bijna een jaar eerder vertrokken. “We waren een beetje reismoe en klaar met de Aziatische temperatuur. Maar na een week kwamen we erachter dat hier alles anders is, dat we zelf erg veranderd zijn. We vielen snel weer terug in onze oude patronen van die drukke maatschappij”, zegt Ellis. “We voelden ons niet meer thuis in Nederland”, vervolgt René.
En dus gaan ze vanaf juni voor de tweede keer fulltime reizen. Met de camper rijden ze naar de Noordkaap om vervolgens helemaal naar het zuiden te reizen. Nu ze straks voor een tweede keer weggaan, vragen sommige familieleden zich af hoe het gezin hun inkomsten en de school van de kinderen regelt. “Er is wat onbegrip. Moeten zij niet naar school? Je kan toch niet zomaar weg? Sommigen zien veel beren op de weg, maar we vonden er manieren voor, zoals online lessen die ze vanuit school volgen en door zelf vakken te geven. Er zijn zoveel meer oplossingen dan die we kennen”, zegt het tweetal.
Het geld is na de eerste wereldreis wel zo goed als op. Daarom heeft René freelanceopdrachten in Nederland en schrijven ze een reisblog: Ourjourney. Daar delen ze hun avonturen en tips om met kinderen te reizen. Naar eigen zeggen horen ze vaak dat ze een inspiratiebron voor anderen zijn, stellen Ellis en René. “Sommige familieleden vinden het bijvoorbeeld mooi hoe wij in het leven staan, hoe wij veranderd zijn en zien dat de reis ons en de kinderen goed doen.”
Het gezin raadt het iedereen aan om ook te reizen. Gewoon doen, stellen ze. “Sommigen geven aan dat ze het ook willen, maar het niet kunnen of durven. Maar ook al ga je een halfjaar weg, het reizen geeft je zoveel inzichten, rust en contact met je gezin.”
Je kan de reisavonturen van de familie Tonn ook volgen op Instagram.
In onze gids
Populaire rubrieken