Ronald knapt speelgoed op voor de speelgoedbank: “Voor die blije kindergezichten doe ik het”

Samen met zijn vrouw werkt Ronald Offers een aantal jaren als vrijwilliger bij Speelgoedbank MOOI Zoetermeer bij Het Trefpunt aan het Haagsebos. Jaarlijks gaan er wel 500 stuks tweedehands speelgoed door zijn handen om schoon te maken en in elkaar te zetten.

Een aantal jaar geleden was Ronald actief op zoek naar vrijwilligerswerk. Zoekend naar een plekje bij de egelopvang viel zijn oog op een vacature bij de speelgoedbank. Iets waar het hart van een echte speelgoedfanaat harder van gaat kloppen. Speelgoedbank MOOI is ontstaan uit een stageproject en is bedoeld voor kinderen van ouders met een minimaal inkomen. “Bij ons kunnen kinderen met een ZoetermeerPas iedere maand speelgoed halen. We werken met een puntensysteem. We kennen maximaal drie punten toe per stuk speelgoed Kinderen kunnen iedere maand drie punten bij ons besteden.”

Batterijen

Aan Ronald en de rest van het team de taak om te zorgen dat alles kant en klaar voor het grijpen staat. Gedoneerd speelgoed wordt door hem nagekeken. Als het compleet is en goed werkt,  wordt het schoongemaakt en indien nodig voorzien van volle batterijen. Incompleet speelgoed wordt bewaard om ontbrekende onderdelen later aan te vullen. Van het kleinere speelgoed stelt zijn vrouw knutsel- en kleurpakketten samen.

Mee naar huis

Officieel is Ronald twee middagen per week bij de speelgoedbank te vinden. “Meestal is dat wel meer. Vanwege de drukte kan ik bijvoorbeeld niet altijd het speelgoed schoonmaken of in elkaar zetten. Dat neem ik dan mee naar huis.” Want er gaan een heleboel stuks speelgoed door de handen van Ronald voordat een kind er blij mee gemaakt kan worden. Gemiddeld komen er  zo’n 180 kinderen per maand bij de speelgoedbank die allemaal ongeveer twee of drie dingen meenemen. Dat betekent dat Ronald en zijn collega’s in een maand tijd zomaar 500 stuks speelgoed voorbij zien komen.

Megaknuffel

Ronald is elke keer weer verbaasd over welk speelgoed populair is of niet. “Daar is echt geen pijl op te trekken”, vertelt Ronald. “Speelgoed als fietsjes, stepjes, Barbies en Pokémon-kaarten lopen altijd hard. Soms zie ik ouderwets speelgoed waarvan ik denk dat we dat nooit kwijt zullen raken. Maar dat is dus niet zo. Want dan kan er bijvoorbeeld zomaar een vader binnenkomen die daaraan fijne herinneringen heeft uit zijn kinderjaren. En kan het dus opeens zó weg zijn.” Maar andersom kan ook. “We hebben wel eens een hele gave, megaknuffel gehad. Iets waarvan ik dacht dat het zo weg zou zijn. Maar daar bleven we uiteindelijk heel lang mee zitten omdat de meeste kinderen al genoeg knuffels hebben.”

Blije gezichten

Voldoening uit zijn werk krijgt Ronald als hij de blije gezichten van de kinderen en ouders ziet. Voor zijn inzet en die van Ronald’s collega’s worden ze vaak bedankt. “Tijdens Suikerfeest bijvoorbeeld komen ouders iets lekkers trakteren. Of tijdens Kerst worden er bedankjes bij ons gebracht. Dat is echt heel leuk. Maar het meest blij word ik toch van de kinderen die zich met iets heel kleins de koning te rijk voelen. Geweldig!”

Lees meer:

Zoetermeerse Danielle geeft houten speelgoed een tweede leven

Nadat haar baan stopte, besloot de Zoetermeerse Danielle haar leven over een andere boeg te gooien. ...