Utrechtsestraatweg krijgt eigen boek: ‘Een must-have voor Woerdenaren’

Een topconditie heeft Ed van Keimpema (82) eraan overgehouden. De Woerdenaar liep de Utrechtsestraatweg nogal wat heen-en-weer het afgelopen jaar. Hij schreef een boek over de historie van de ooit belangrijkste weg van Woerden. ‘

“De weg was dé toegangsweg van Woerden vanuit het oosten en is zo’n 1,7 kilometer lang”, zegt Ed van Keimpema. “Het kwam regelmatig voor dat ik aan het werk was achter mijn laptop en dat ik toch nog wilde kijken hoe het ook alweer zat met een gebouw. Dan liep ik er toch weer ‘even’ heen.”

Gelukkig woont hij vlakbij het onderwerp van zijn boek De Utrechtsestraatweg Woerden. In 300 pagina’s beschrijft hij de historie van de weg en van de bestaande en verdwenen gebouwen, laat hij (oud)bewoners aan het woord en schetst hij een tijdsbeeld aan de hand van honderden foto’s. “Je kunt wel zeggen dat het een must-have is voor Woerdenaren”, zegt Ed met een lach.

Zonde

Als enthousiast lid van Stichting Hugo Kotestein, gepensioneerd werktuigbouwkundig ingenieur, natuurgids en bestuurslid van stichting Landgoed Bredius heeft Ed een boven gemiddelde interesse voor (de achtergrond van) zijn omgeving. “In 2014 maakten we vanuit Hugo Kotestein een boekje over de Havenstraat. Toen ontstond het idee om ook zoiets te doen voor de Utrechtsestraatweg. De straat is van hoge cultuurhistorische waarde. Ik vond het zonde als die geschiedenis verloren zou gaan.”

Tekst gaat verder na de foto >

In 2017 voegde hij daad bij zijn woord en dook hij voor het eerst de archieven in. Dagenlang bracht hij bij het Streekarchief door of was hij op pad in de straat zelf om aan te bellen bij de bewoners. “Wat dat betreft komt het boek net op tijd, want nu zijn er nog mensen die er vroeger woonden of de verhalen kennen van hun (groot)ouders.”

Drankje

Zoals de verhalen over de boerderij bij Van der Meer, waar buren elkaar regelmatig troffen om bij te praten. En er was de buurtvereniging Oost-Proost. “Dat clubje was van bewoners van en rondom Klein Bilthoven. Behalve het elkaar bijstaan in tijden van vreugde en verdriet, zoals in de statuten van de vereniging stond, hielden zij ook wel van een feestje met een drankje.” Onlangs is het laatste lid, Jaap van der Vooren, overleden. Naast gebouwen herbergde de weg ook bekende Woerdenaren als schrijver Herman de Man, kunstenaar Jan Kriege en de vader van Leo Gestel en een aantal burgemeesters.“

Tekst gaat verder na de foto >

“Er was nogal wat bedrijvigheid in de straat vroeger in tegenstelling tot nu.” Van de carrosseriefabriek van Den Oudsten tot kaaspakhuizen, slachterijen, een ziekenhuis, café-restaurants (De Eenhoorn en Rijnzicht) en de melkfabriek. Het was allemaal te vinden aan de Utrechtsestraatweg. “Mensen vertelden mij dat ze het geluid van de rammelde melkbussen nog konden herinneren.”

“En weet je waarom de bewoners zelden of nooit in de Rijn zwommen? Men vertrouwde het water niet. Een bewoonster vertelde mij dat het water bij de slachterij soms rood zag van het bloed, bij de melkfabriek wit van het spoelen van de melktanks en ook het ziekenhuis loosde het afval in het water.”

Oudste pand

Veel van de bedrijvigheid van toen is niet meer terug te zien in de straat. ”Waar De Eenhoorn
stond, staat nu het pand van het restaurant De Beren en op de plek van het ziekenhuis staat nu
een rij woningen. Het oudste pand wat nu aan de weg staat is De Willemshoeve uit 1678.”
Vijf van de dertien originele boerderijen overleefden de geschiedenis en ook delen van het
fort de Vrijheid zijn verwerkt in de achterliggende woonwijk de Meander.

“Het is een mooi tijdsbeeld geworden, ik denk dat het echt leuk is voor Woerdenaren die
interesse hebben in de geschiedenis of zelf wonen of woonden aan de Utrechtsestraatweg.”
Ondanks dat hij plezier had in het speurwerk, de interviews met bewoners en het samenstellen
van het boek, is het voor Ed zijn laatste boekwerk. “Het moet wel leuk blijven.”

Het boek Utrechtsestraatweg Woerden komt in november uit en is te bestellen voor 30 euro via dit emailadres.