Woerdenaar Bert (57) gaat in Amerika door het leven als Burt Clinchandhill: ‘Nederlands klinkt te echt’
Op Amazon en bol.com kennen klanten hem als Burt Clinchandhill, maar in zijn ‘gewone’ leven is Burt gewoon Bert Klinkenberg...
Wat doe je als je van sleutelen houdt, een groot hart hebt en mensen graag het juiste pad op wilt helpen? In het geval van Maarten Verkleij (63) zet je een sleutelclub op. Dat deed hij tien jaar geleden in Kamerik met Bob Stam en een drietal jongeren op de eerste klusavond.
“Ik had een Fiat 600 gekocht en een motor gekregen waar we aan konden gaan sleutelen, op de eerste avond zou er een iemand komen, maar hij had twee vrienden mee. En de volgende avond werden dat er nog meer,” zegt Maarten. Inmiddels telt de sleutelclub ruim 200 leden van binnen en buiten Kamerik. “Jong tot oud, alles loopt door elkaar heen” In juni betrekt de club een nieuw pand aan de Nijverheidsweg en komt er ook een fotoafdeling bij. “Dat het zo groot zou worden, had ik nooit gedacht.”
Even in z’n achteruit, laten we zeggen tien jaar: “Tijdens mijn werk als deurwaarder zag ik veel lastige situaties. Bijvoorbeeld ouders die door een verkeerde beroepskeuze in financiële ellende terecht waren gekomen. Door die zorgen konden kinderen geen kant op. Op een gegeven moment dacht ik: kan ik die situatie niet ombuigen naar iets positiefs? Een project waar iedereen ongeacht persoonlijke situatie terecht kan?”
Met zijn voorliefde voor oude auto’s en de overtuiging dat je met een technisch beroep veel kansen hebt op de arbeidsmarkt, kocht hij een oude Fiat 600. “Ik wilde een klimaat scheppen waarin kinderen uit welke gezinssituatie dan ook kunnen leren en ontdekken.” In de boerenschuur van mevrouw De Graaff startte hij een sleutelclub. “Kinderen liepen gewoon naar binnen en vroegen of ze mee mochten helpen.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Journalist Henk Westbroek, toen werkzaam bij RTV Utrecht, kreeg lucht van het project. Hij wijdde er een uitzending aan en veilde de eerste auto. “Toen begon het pas echt te lopen en raakte ook de gemeente geïnteresseerd waardoor er onder andere een subsidie kwam.” Niet dat we van de subsidie rond kunnen komen, we hebben veel hulp nodig omdat alle kinderen gratis kunnen komen klussen.” De gunfactor is volgens Maarten dan ook erg groot. “Het gaat erom dat je het niet voor jezelf doet maar voor de kinderen, zodra mensen dat voelen dan gunnen ze je ook dingen.”
Met hulp van lokale ondernemers en verschillende fondsen lukte het om een pand te betrekken. “Ook kwamen er steeds meer activiteiten bij zoals knutselen, een kookafdeling en houtbewerking. Op een goede vrijdagavond lopen er inclusief vrijwilligers zo’n 65 mensen rond. Dat is toch fantastisch.” Zelf had Maarten ook graag de technische richting op gegaan. “Dat kwam ook uit mijn beroepskeuzetest, maar op één of andere manier heb ik daar niets mee gedaan. Zelf heb ik wel altijd als hobby gesleuteld.”
Net als de vrijwilligers die er wekelijks rondlopen. “Voor elke activiteit hebben we meerdere vrijwilligers en er zijn nu ook een aantal ouderen die een motor aan het restaureren zijn.” De opgeknapte objecten worden verkocht, zodat er weer nieuwe spullen kunnen worden aangeschaft.
Tekst gaat verder onder de foto.
In de toekomst hoopt Maarten de sleutelclub landelijk te kunnen uitdragen. “Het is een project dat werkt, ik hoop dat het in andere gemeenten ook opgepakt gaat worden. Daar wil ik graag bij helpen.”
In onze gids
Populaire rubrieken