Cees is de kaaskoning van Woerden: ‘Aan het erf kun je al zien hoe de boer kaas maakt’

Er gaat geen dag voorbij dat Cees Verburg uit Zegveld geen kaas eet. De liefde voor het gele goud zit diep bij de kaashandelaar en -keurmeester. Deze zomer is hij gekroond tot Kaaskoning van Woerden. “Aan de kaas proef je wat de koe heeft gegeten.”

“Gooi die maar in de sjoelbak”, grapt een collega kaaskeurmeester tegen Cees. In witte jas en met zijn kaasboor in de hand snuffelt Cees aan de kaas die voor hem ligt. “Deze kaas is wat uitgezakt, dat komt door de warmte.” Samen met tientallen kaaskeurmeesters is Cees druk in de weer met het keuren van de kazen voor de Historische Kaasmarkt op het Kerkplein.

Oranje bus

Voor hem is kaas zo lang als hij zich kan herinneren zijn dagelijkse kost. “Je kunt wel zeggen dat ik in het kaaspakhuis ben opgegroeid. Mijn vader was altijd aan het venten met zijn oranje bus en geblokte gordijntjes. Vanaf mijn twaalfde hielp ik mijn vader op de markt.”

Tekst gaat verder na de foto >

Op de markt voelde Cees het plezier dat zijn vader had in zijn werk en dat werkte aanstekelijk. “Ik voelde dat ik dat ook wilde. Hij heeft mij nooit gedwongen om ook in de kaashandel te gaan, ik vond het gewoon heel erg leuk. Zeker op de markt waar je veel contact heb met de klanten en ontzettend veel leert. Van mijn vader moesten we elke kaas proeven die we aansneden en hij vertelde altijd over de smaak. Daar leer je ontzettend veel van.”

Groothandel

Nu runt hij kaasgroothandel Verburg Kaas in Bodegraven, is hij in juni gekroond tot kaaskoning van Woerden en treedt hij desgevraagd op als kaaskeurmeester zoals op deze vrijdagmiddag in het pakhuis in Woerden. “Kaas is zo een gaaf product. Als je ziet wat voor een verscheidenheid aan kaas er is, zeker in Nederland. Dat is gewoon uniek.”

Tekst gaat verder na de foto >

Hij pakt een nieuwe kaas van de tafel. “Je hoort dat hier veel ogen inzitten”, zegt hij als hij op de bovenkant klopt. “De ogen geven smaak, maar ze moeten niet te groot zijn.” Hij steekt een kaasboor in de zijkant en laat zijn collega’s een stukje afbreken. “Je moet erin knijpen dan voel je de structuur. Een goede kaas is smeuïg en niet griezig. Dat is als het een beetje zanderig aanvoelt. Het mondgevoel moet goed zijn en de geur uiteraard ook.”

Uien

Hij ruikt aan de inmiddels doorgesneden kaas. “Pas had ik een kaas die naar uien en bieslook smaakte. Bleek dat die koe uien gevoerd had gekregen, dat ruik en proef je dus. Deze kaas ruikt wat zurig, dat is niet goed.” Sowieso weet hij al snel wat hij in huis haalt als hij langs gaat bij kaasboeren. “Je kunt aan het erf zien hoe de boer kaas maakt. Is het opgeruimd dan weet je dat het goed zit.”

Tekst gaat verder na de foto >

Cees, inmiddels 50, kan zich geen leven zonder het gele goud voorstellen. “Elke dag eet ik kaas. Het liefst op een bruine boterham met echte boter en een goed glas wijn. Dat is pas genieten.” Gaat hij op vakantie dan neemt hij, als hij niet met het vliegtuig gaat, altijd zijn eigen kaas mee. Daarnaast is hij steevast op een lokale markt te vinden. “Om inspiratie op te doen! Italië bijvoorbeeld, heeft heel veel lekkere kaas. Maar ik vind dat wij in Nederland het allerbeste zijn in (opleg)kaasmaken. Daar mogen kaashandelaren echt wel trots op zijn!”

Verhaal

Cees vindt dat de sector best wat meer van zich mag laten horen. “Consumenten zitten te springen om te leren over het product. Ze willen het verhaal weten. Kaashandelaren mogen zich best laten zien.” Dat verhaal van koe tot kaas krijg je er in de supermarkt niet bij. “Sowieso moet je voor goede kaas bij de specialist zijn, niet in de supermarkt. Net zoals je vlees bij de slager haalt en brood koopt bij de bakker. Je proeft het verschil.”

Tekst gaat verder onder de foto >

Hij legt zijn kaasboor neer. Ruim dertig kazen zijn de revue gepasseerd. “Het blijkt leuk om te doen.” Als afsluiter heeft Cees nog een tip voor thuis: “Bewaar kaas liever niet in de koelkast, maar in een kaaspapiertje in je broodtrommel en snijdt de kaas gelijkmatig op!”