Anne-Marèl (15) heeft haar eigen bedrijf Bonnies: ‘Ik voel me een kunstenaar achter de breimachine’ 

Een babycollectie met mutsjes, een volwassencollectie met sjaals en een poppencollectie met kleertjes en accessoires. Anne-Marèl Pas is jong, ontzettend creatief en druk bezig met haar eigen bedrijf Bonnies.

“Ik studeer thuis voor onderwijsassistent, waardoor ik veel tijd kan besteden aan Bonnies. Alles wat ik maak is ook echt eigen ontwerp, want je mag geen breipatronen van internet gebruiken. Daar zitten rechten op. Daarom voel ik mij een echte kunstenaar achter de breimachine.” 

Bonnet

Het begin van Bonnies begon een paar jaar geleden, toen Anne-Marèl een kraamcadeautje voor haar nichtje wilde haken. “Ik ben naar mijn buurvrouw gegaan en heb gevraagd of ze mij kon helpen. Zij had een leuk idee om een puntmutsje te maken, een soort bonnet. Die heb ik voor mijn nichtje gemaakt en toen ben ik het meer als hobby gaan maken. Ik begon met bonnetjes voor baby’s en poppen maken, maar ik wilde ook poppenkleertjes erbij maken. Elke dinsdagmorgen ging ik naar mijn oma. Ze leerde mij poppenkleertjes naaien, dat doet ze nog steeds. Op een gegeven moment kreeg ik steeds meer ideeën voor verschillende collecties en reageerden mensen op Instagram heel enthousiast.” 

Op haar dertiende schreef Anne-Marèl zich daarom in bij de Kamer van Koophandel. “Ik wilde een naam die aan het begin van het alfabet voorkwam, omdat je dan beter zichtbaar bent op Google. Daarnaast betekent Bonnie ‘lievelings’ en je kan er alle kanten mee op. Ook moest het niet een te Nederlandse naam zijn en echt een merknaam die lang in je hoofd blijft zitten.” 

Breimachine

Voordat Anne-Marèl een mooie sjaal of mutsje verkoopt, zit er veel tijd en geduld in. “In de zomer zat ik in de tuin een mutsje te breien. Het lukte maar niet en het duurde zo lang. Ik gooide het breiwerkje door de tuin en dat was het moment dat ik dacht: nu wil ik een breimachine kopen! Ik ging googelen en ’s avonds had ik voor een paar tientjes een breimachine gekocht via Marktplaats. Mijn beide oma’s zeiden dat ik geen breimachine moest komen, omdat het erg ingewikkeld is. Zij hadden vroeger allebei een breimachine maar zijn er snel mee gestopt, omdat ze er niet achterkwamen hoe het werkte. De basis heb ik mezelf aangeleerd en daarna ben ik lessen gaan volgen. Inmiddels heb ik een uitgebreidere breimachine, maar ik hoop uiteindelijk eigen software te kopen zodat ik mijn eigen breipatronen erin kan programmeren.” 

Lees verder onder de foto >

Internationaal

In Nederland is er bijna niemand die een breimachine gebruikt voor zijn of haar bedrijf, alleen grote fabrieken maken hier gebruik van, vertelt Anne-Marèl. “In Nederland heb je een paar ontwerpers die ermee werken, maar dan kom je al snel bij het Textielmuseum in Tilburg. Daar is een werkplaats waar het ambacht in stand wordt gehouden. Het is lastig dat niet veel mensen werken op een handmatige breimachine, maar dat is juist ook mijn kracht en maakt mij uniek.” Mensen uit verschillende landen bestellen via de webshop bij Bonnies. “Uit Nederland krijg ik de meeste bestellingen, maar bijvoorbeeld ook uit België en Oostenrijk. Ik wil nu ook een Engelstalige website maken, zodat mensen uit heel Europa kunnen bestellen.” 

Ik wil een slow fashion bedrijf worden

Anne-Marèl Pas

Wereldverbeteraar

In de toekomst wil Anne-Marèl zo duurzaam mogelijk te werk gaan en heeft ze grootse dromen en plannen voor haar bedrijf. “Mijn droom is om uiteindelijk een groot, wereldwijd merk te worden en met fabrieken en ateliers uit lagelonenlanden samen te werken. De mensen krijgen daar ook onderwijs en werken voor een eerlijke prijs. Ik wil ook dat mijn inpakmateriaal milieuvriendelijker wordt. Daarnaast vind ik het belangrijk dat er achter de wol die ik gebruik geen dierenleed zit. Uiteindelijk wil ik een slow fashion bedrijf worden en kwalitatieve en duurzame producten leveren.” 

Voorlopig heeft Anne-Marèl het druk genoeg achter haar breimachine voor Bonnies en haar opleiding voor onderwijsassistente. “Later lijkt het me leuk om een paar dagen op een kleuterschool te werken en daarnaast wil ik in Nederland beginnen met het opzetten van mijn eigen breiatelier.”