Jaap verzet ieder jaar de klok van de Domtoren, maar zaterdagnacht blijft hij thuis
Dit weekend is het zo ver: van zaterdag 26 oktober op zondag 27 oktober gaat de wintertijd weer in en...
We beklommen de Dom samen met torenbeheerder Jaap en zo zag dat eruit
Hoe is het om de torenbeheerder van de Dom te zijn, wie is het gezicht achter de Domtorentjes van chocola, of wat doe je eigenlijk tijdens een normale werkdag bij de dierenambulance? In deze nieuwe rubriek loopt Pauline Dons mee met bekende gezichten uit Utrecht. Deze week namen we een kijkje in het leven van Jaap van Engelenburg (59), torenbeheerder van de Dom.
Hoogtevrees
Jaap is een geboren en getogen Utrechter en al ruim tien jaar torenbeheerder van maar liefst acht torens in ons stadsie. “Ik had vroeger al een fascinatie voor oude gebouwen en ik heb ze altijd interessant gevonden”, vertelt hij. Jaap mag zich dagelijks bezig houden met alles wat met de torens in Utrecht te maken heeft. Hij geeft ook rondleidingen en maakt dan van alles mee. “Sommige mensen krijgen enorme hoogtevrees en ik heb ook weleens de restanten van een toiletbezoek bovenop de toren gevonden”, lacht hij. Toch haalt hij veel energie uit het geven van rondleidingen. “Ik vind het heel erg leuk om kennis te delen”, vertelt hij enthousiast terwijl hij zijn jas aantrekt.
“Tijdens het luiden van de klokken had ik echt kippenvel”
Mooiste torenuurwerk
Wanneer we bij de Domtoren aankomen, kan het klimmen beginnen. Jaap neemt een pieper mee. “Dit apparaatje neem ik altijd mee als we naar boven gaan, als er dan bijvoorbeeld brand uitbreekt terwijl wij boven staan, dan kunnen we contact leggen met een collega”, legt hij uit. Na heel wat treden komen we aan bij het uurwerk en Jaap straalt. “Ik vind dat dit het mooiste torenuurwerk van Nederland is”, vertelt hij terwijl het tikken van het uurwerk op de achtergrond klinkt.
Tekst gaat verder onder de foto’s
Aan de muur hangt een soort kap die hij van de haak haalt. “Weet je waar dit voor is?” vraagt hij. De kap is gevuld met paardenhaar. “Dit gaat eens in de zoveel tijd om de klepel van de luidklok, zo krijgen de luidende klokken een gedempt geluid”, legt Jaap uit. “We hebben dit bijvoorbeeld gedaan voor de slachtoffers van MH17. Tijdens het luiden van de klokken had ik echt kippenvel.”
“Wist je dat de muren van de Dom zeven meter dik zijn?”
Veertien luidklokken
We lopen verder en komen bij de veertien indrukwekkende luidklokken van klokkengieter Geert van Wou. Alle klokken hebben hun eigen naam en geluid, waarvan Salvator de grootste én de zwaarste is. Jaap laat horen hoe het klinkt als je de klokken Salvator en Maria luidt. “Het komt maar een paar keer per jaar voor, maar bijvoorbeeld tijdens Pasen en oudjaar luiden we alle veertien klokken tegelijk”, vertelt Jaap. De klokken komen uit 1504 en 1505 en wegen samen maar liefst 50.000 kilo. “Wist je dat de muren van de Dom zeven meter dik zijn? De toren staat ook op een ondergrond van vijf meter diep, moet je nagaan dat al dit gewicht daarbovenop staat. Bizar, toch?”
“Ik weet soms niet meer wat ik allemaal op een dag heb gedaan”
Gevangenis in de kelder
Na 465 treden ben je bovenin de Domtoren, maar samen met Jaap klimmen we nog dertig treden verder. Sinds kort kun je helemaal tot de nok klimmen, waardoor we naast de spits van de toren kunnen staan. Door de mist kunnen we slechts een deel van Utrecht zien, maar het uitzicht is toch indrukwekkend. Hierna lopen we weer naar beneden en brengen we tot slot nog een bezoek aan de kelder. “Hier komen niet zoveel mensen, maar ook hier schuilt een enorme geschiedenis, wist je bijvoorbeeld dat dit vroeger een gevangenis was?”, vertelt Jaap. “Als ik ’s avonds thuis kom weet ik soms niet meer wat ik allemaal op een dag heb gedaan. Eén ding is zeker: mijn baan is in ieder geval nooit saai”, glimlacht hij.
Lees ook:
