Oekraïense Nataliia woont in Tilburg: ‘Ik weet niet wanneer ik mijn familie weer kan zien’
Nataliia Vdovychenko (25) woont sinds vijf jaar in Tilburg. Als student en researcher is ze veel op de universiteit te…
Sebas Oomis (37) zat twee maanden geleden nog op de bank in de Tilburgse wijk Jeruzalem naar het nieuws te kijken. De berichten uit Oekraïne maakten hem verdrietig. “Toen dacht ik: blijf ik op de bank zitten en nog verdrietiger worden?” Vanuit Tilburg zette hij acties op in Oekraïne, maar inmiddels helpt Sebas in het land.
“Ik had net zeven maanden gereisd en was weer aan het solliciteren naar een functie in de zorg, want ik ben verpleegkundige van beroep. In de tussentijd hield ik mij bezig met wat anders: een inzamelingsactie voor Oekraïne. Op mijn fiets met aanhanger heb ik wel 300 kilometer binnen Tilburg afgelegd. Allemaal om statiegeldflessen, luiers en meer op te halen voor de slachttoffers.”
Auto Hopper uit Tilburg sponsorde Sebas met een busje dat hij tien dagen mocht lenen. En dus zette hij alles op alles om heel die bus vol te laden. “Zodra ik genoeg had ben ik naar de Poolse grens gegaan, naar het dorpje Medyka waar een vluchtelingenkamp was. Ik had geen enkel plan wat ik daar ging doen.”
Tekst loopt door na de foto >
Al snel bleek dat ParaCrew Norway, een kleine en jonge niet-gouvernementele organisatie (ngo), de hulp van Sebas als verpleger goed kon gebruiken. Hij zocht medische hulpgoederen uit, bracht spullen naar ziekenhuizen en hield zogenoemde foodruns, waarbij hij voedsel naar Oekraïne bracht. Ook stond hij klaar om vluchtelingen op andere manieren te helpen. “Ik had dan een lege trolly mee waar ik de spullen van Oekraïners indeed zodat ik ze zelf kon dragen. Zo konden zij zich focussen op de kinderen. Het is bizar als je hen in tranen vol dankbaarheid ontmoet. En dat je kinderen weer even een glimlach kunt bezorgen met zoiets kleins als een snoepje.”
De tien dagen vlogen voorbij. Thuis in Tilburg wachtte hem een nieuw begin, want hij was aangenomen voor een nieuwe baan. “Ik voelde aan alles dat ik nog niet klaar was. Stoppen was en is nog steeds geen optie. Dus ik heb die baan afgezegd en begon een nieuwe inzamelingsactie.”
Tekst loopt door na de foto’s >
Ditmaal zamelde Sebas geen vierhonderd flesjes water in, want eten en drinken is ook in Polen te halen. “Weer reed ik heel Tilburg door en vroeg bij apotheken en diabeetpatiënten of ze bijvoorbeeld nog insuline hadden. Ook zamelde ik medische echoapparatuur in, voor gynaecologen en militaire hospita om kogels en granaatscherven te detecteren.”
Het vluchtelingenkamp in Polen liep een stuk gestructureerder en was veel leger toen Sebas met een nieuw busje aankwam. Daarom besloot hij door te rijden naar Oekraïne zelf en te kijken waar mensen hulp nodig hadden. “In een paar dagen tijd startte ik met een Canadese jongen een nieuw warenhuis op zo’n acht tot negen uur van Medyka. Hier in het Oekraïnese Bila Tserkva maken we voedselpakketten voor burgers of boxen met medicijnen voor de militaire frontlinie. Dat brengen we rond in het gebied tussen Wit-Rusland en Kyev.”
Tekst loopt door na de foto >
Dat is niet het enige dat Sebas doet. “We gaan langs bij bijvoorbeeld oude mensen die niet willen vertrekken of die dat door medische redenen niet kunnen. Soms in kleine dorpjes die zwaargetroffen zijn en waar geen winkel meer over is. Het is veel heftiger dan wat iedereen in de media ziet. Complete straten zijn met de grond gelijkgemaakt. Ik krijg veel voldoening als ik iemand een voedselpakket kan overhandigen waar ze een week van kunnen leven.”
Sebas werkt lange dagen, soms wel 18 uur lang. “We worden steeds groter. Het is hier een trieste omgeving, maar het is mooi om te zien wat er gebeurt. Dat mensen hier met zijn allen zo hun best doen om de situatie zo dragelijk mogelijk te maken. Om dat vol te houden is veel geld nodig. Daarom kunnen mensen bij mij geld doneren. Als ik 1000 euro krijg, koop ik daar allemaal rijst van. Zulke grote bedragen krijg ik niet vaak. Ik ben al blij als iemand 5 euro kan missen. Iedereen wil ik vragen om om zoveel mogelijk geld op te halen. Dan kan ik hier blijven doen wat ik doe.”
Sebas’ vrienden zetten zich in Tilburg in om geld te doneren. Zo haalde een goede vriend 500 euro op door een deel van zijn speciaalbiercollectie te verkopen. En op 5 mei doneren Gin Fizz en Houtje Touwtje 20 procent van de opbrengst aan de bar tijdens hun bevrijdingsdagfeest aan Sebas. “Zulke acties zijn goud waard. Dat geld stop ik gelijk in de voedselpakketten.”
Wil jij Sebas helpen? Zijn IBAN is: NL17INGB0009385531 tnv. S. Oomis
In onze gids
Populaire rubrieken