Manon (15) krijgt Jeugdlintje: ‘Heel leuk om andere kinderen met plezier te zien turnen’
Het is dinsdagavond rond 18.55 uur bij Gymnastiek- en Turnvereniging Dionysus aan de Lambert de Wijsstraat. In de gymzaal is…
Advertentie wordt geladen…
Jenny van studentencollectief MAP gaat het gesprek aan in Tilburg: ‘Vroeger verzette ik mij tegen mijn roots’
Jenny Janssens (28) is met haar Thaise moeder en oer-Tilburgse stamboom niet Aziatisch óf Nederlands. Ze is het allebei. De oud-Tilburg University student eist haar plek binnen Tilburg én de filosofie op via studentencollectief Minorities and Philosophy (MAP) Tilburg.
Advertentie wordt geladen…
“Ik woon nu in het centrum, maar kom uit Broekhoven. Janssens is oer-Tilburgs, want mijn opa werkte in een textielfabriek. En mijn oma was een Smulders, dus ik ben goed vertegenwoordigd in de Tilburgse geschiedenis.”
Warme werkfamilie
Als kind had Jenny niet zoveel interesse in haar Thaise roots. “Ik verzette mij er zelfs tegen. Als kind wilde ik mij niet anders voelen, al was ik wel vaak de ‘buitenlandse’ bij Nederlandse vrienden. Pas toen ik als bijbaan als receptioniste bij Chockdee in de Willem II-straat ging werken, begon ik die kant van mijzelf meer te ontdekken. Bij die massagesalon werken veel Thaise mensen en dus wordt er op de vloer veel Thais gesproken. Dat is echt mijn warme werkfamilie.”
De enige met eetstokjes
Jenny hoopt dat biculturele kinderen van nu zich niet willen verzetten tegen hun roots, maar het gaan vieren. “Via Black Lives Matter is er veel aandacht voor racisme in de zwarte gemeenschap. Voor Aziaten is het een ondergeschoven ding. Wij maken het in mindere mate mee. Vaak wordt het afgedaan als grapje, een soort ‘gezelligheidsracisme’. Er worden wel stappen gezet. Goed om te zien dat de landelijke belangenorganisatie Asian Raisins aankaart dat Hanky Panky Shangai best gek en racistisch is. Je hebt het zelf ook niet altijd door op dat moment. Als ik terugdenk, was het eigenlijk heel gek dat ik bij mijn eerste vriendje thuis als enige aan tafel eetstokjes kreeg. Je lacht mee, want je denkt: met van die grapjes hoor ik erbij. Maar het is een rare situatie.”
Tekst loopt door na de foto >
Advertentie wordt geladen…
Filosofie is voor iedereen
Wat Jenny hielp bij het vieren van haar Aziatische achtergrond is het mede-oprichten van studentencollectief MAP Tilburg. Filosofie, is dat niet het overpeinzen van vraagstukken aan de hand van ideeën van dode witte mannen? “Tilburg University – waar ik ben afgestudeerd – zet de werken van filosofen uit minderheidsgroepen af tegenover het eeuwenoude lesmateriaal.”
Te weinig vrouwen?
“Het is een vicieuze cirkel, want studenten leren en zien dat vooral mannelijke filosofen aan de top komen. Bijvoorbeeld door de filosofische canon of mannen die echt de academische wereld ingaan. Dat terwijl er zoveel vrouwelijke filosofiestudenten zijn. Dat speelt niet alleen rondom de man-vrouw verhouding, maar ook kleur. Wij van MAP vonden dat er nog iets miste. Er zijn zoveel andere perspectieven om te lezen, maar die worden niet genoeg aangeboden.”
Toenadering in coronatijd
Niet alleen in Tilburg komt studentencollectief Minorities and Philosophy bij elkaar. Over heel de wereld zoeken clubjes filosofiestudenten toenadering. De Tilburgse tak was de eerste van Nederland en werd in coronatijd opgericht. Het begon met een boekenclub. “PhD-student Yvette Drissen deed een oproep en zo’n zes studenten sloten zich aan, waaronder ik. Samen met Nederlandse en internationale studenten praatten via Zoom wij over thema’s zoals feminisme, racisme en emancipatie.
Tekst loopt door na de foto >
Met heel de stad delen
Die discussies waren een lichtpunt tijdens de coronadagen, maar het gaf de studenten al snel het inzicht: dit perspectief moeten wij met heel de stad delen. Dus kwam er in coronatijd een samenwerking met jongerencollectief T*Agency van de Concertzaal en Schouwburg in de vorm van de talkshow. “Mede-oprichter Tyrone Tjon-A-Loi ken ik goed. Toevallig hebben wij vroeger nog samen gewerkt in de stad, kleine wereld! Hij vroeg aan mij: wat zullen we de volgende keer samen organiseren?”
Nooit met een vingertje wijzen
Dat werd volgens Jenny het mooiste dat ze tot nu toe met MAP de wereld in slingerde: een discussie over Aziatische culturele toe-eigening en waardering. Oftewel is iets racistisch gebruikt of met liefde en respect? Of allebei? “Wij willen nooit met het vingertje wijzen en zeggen: ‘zo moet het!’ Maar we gaan wel het gesprek aan. Die ‘Thaise’ curry van Knorr Wereldgerechten is bijvoorbeeld niet Thais. En moet je een Boeddhabeeld wel in je toiletruimte zetten of is dat respectloos?
Boeddhistische giftshop?
De Zuid-Koreaanse kunstenaar Bom Noh maakte een installatie met Boeddhabeelden, die tijdens de discussie te zien was in Tilburg. In een winkelwagen waren ze allemaal op elkaar gestapeld, omringd door advertentieposters waarop op=op stond. Alsof het een giftshop was. Zij ging weer in gesprek met haar Eindhovense buurvrouw die zo’n beeld heeft en het niet respectloos bedoeld, maar wie het rust en zen geeft. Hierdoor kwam Bom tot de conclusie dat je dus best Boeddha’s als decoratie kan gebruiken, ook als je niet boeddhistisch bent.”
Tekst loopt door na de foto >
Wat kunnen we hiermee in de maatschappij?
Dat Jenny wilde duiken in zulke ethische vraagstukken ontdekte ze pas tijdens haar studie rechten, die ze deed op advies van haar familie. Het juridische perspectief trok haar minder. Hoeveel jaar krijg je voor moord, vond zij minder interessant dan vragen als: wat is de waarde van het leven?
Toen tijdens het eerste hoorcollege Ethiek de vraag Why is murder bad opdook, was ze verkocht. “Zó interessant. Bij MAP kijken we via filosofie naar de hedendaagse vraagstukken in het leven. Wij denken: wat kunnen we ermee in de maatschappij? Thema’s bekijk ik door een diverse bril. Na een bachelor en twee masterstudies ben ik klaar met studeren, maar nog niet met MAP. Ik vind het goed en belangrijk dat we deze discussies in de stad op gang brengen. Maar ook dat we diversiteit vieren met evenementen zoals ons festival All Too Human.”
Dit artikel is een samenwerking met Full Colour Tilburg, dat kleur in Tilburg een podium geeft. In een magazine lichten wij samen verhalen van stadsgenoten met een biculturele achtergrond uit. Dit interview is alvast een voorproefje.
Lees ook…
