Stadsgids
Aanbiedingen
Vacatures
Agenda
Service
Bekende onbekende Tilburger: rondhangende Edwin Sinzen
Pintje in de hand, tegen een paal aanhangend, zijn zwarte hond die ergens los rondloopt en meestal in het gezelschap van een paar andere heren. Wie rond vier uur ’s middags over het Pieter Vreedeplein loopt, heeft deze man vast al eens zien staan. Ik vraag me af wat zijn verhaal is en stap op ‘m af. Als ik hem vraag of hij zijn naam en leeftijd wil vertellen, zegt hij: “Edwin Sinzen, 46 jaar en zwaar teleurgesteld.”
Edwin is opgegroeid bij zijn ouders in Weert. Toen hij 15 jaar was, besloot hij elektrotechniek te studeren. Hij had een hekel aan de hiërarchiecultuur die er heerste op de school en kreeg altijd een dikke vette nul voor gedrag. “Altijd maar ‘u’ zeggen tegen de adjunct-directeur, iedereen is gelijk lady’ke.” Edwin vindt dat iedereen gelijk behandeld moet worden en dat er geen onderscheid zou moeten zijn tussen mensen. Zijn motivatie daalde hierdoor en hij stopte met de studie. Jaren later kreeg hij spijt, dus ging hij studeren aan het KMBO (kort middelbaar beroepsonderwijs). “Da’s ’t beste wa’k ooit gedaan heb.”
Op de bank slapen
Edwin vertelt dat hij genoot van de laagdrempeligheid die er heerste op de school. “Da kende communisme noeme he, maar iedereen op Nederlands grondgebied is gelijk voor de wet, pas op lady’ke, das wel aan ’t verwateren.” Hij rondde zijn studie netjes af, maar kreeg nooit het werk dat bij zijn opleiding paste. Edwin kwam op straat terecht. Zijn vrienden die hij al 15 jaar kende, lieten hem alleen op de bank slapen als ze er geld voor kregen. Dat vond hij vreselijk en daarom besloot hij om ergens anders heen te gaan. Zijn tante legde contact met Traverse. “Op mijn 22ste kwam ik aankachelen in Tilburg.”
Prima leventje
Tilburg vindt hij een mooie stad, maar wat het leven hier zo fijn maakt voor hem, zijn zijn vrienden. “Die gasten zijn cool, witte wel.” Geld vindt hij ook niet zo belangrijk, want zolang hij en zijn hond te eten hebben, is het allang goed. Edwin krijgt elke maand netjes zijn uitkering van Traverse en heeft een prima leventje. Hij woont in een huis met nog wat andere mensen. Daar is wel het één en ander misgegaan…
Teleurgesteld
Edwin vertelt hoe teleurgesteld hij is in de politie. Dat hij twee weken geleden (naar eigen zeggen) zonder reden is opgepakt, was voor hem de druppel. Toen hij de Wi-Fi code van het huis wilde vragen, ging een bewoner helemaal door het lint. “Hij was dronke, hè? Ik nie, ik ha alleen wa hasj gerookt. Ik was sneller dan hem.” De dronken jongeman wilde hem aanvallen, maar gelukkig heeft hij zijn vuist kunnen ontwijken. Daarna werd Edwin beschuldigd van het eruit slaan van twee tanden. Wat hij natuurlijk helemaal niet gedaan had. De dronken man trok zijn deur eruit en viel met deur en al tegen een paal aan. Edwin heeft zes weken vastgezeten, maar is nu vrijgesproken.
Boetes
Net voor ons gesprek kreeg Edwin nog een boete omdat hij in de bloemenwinkel water vroeg aan medewerker. De politie had dat gezien en was het er niet mee eens, dus gaven ze hem een boete van 90 euro. Ook vindt Edwin het niet helemaal eerlijk dat zijn hond overal mag plassen en hij niet. “Artikel 11 zegt: iedereen op Nederlands grondgebied is gelijk. Maar als ik ergens zeik, krijg ik gelijk een boete.” De boetes gaan van zijn uitkering af. Met als gevolg dat hij geen vakantiegeld of andere extraatjes krijgt. “Ik krijg echt helemaal niks.”
Toekomst
Als ik vraag naar wat hij graag over tien jaar zou willen doen, zegt hij: “een laffe, maar een hulle goeie vroag. Als ik het voor het kiezen had, let me run die focking shit. Ik heb altijd goeie mensen om me heen gehad. Ik weet wa ik doe, ik weet wa ik zeg. Dat kan wel een beetje dronke klinke, maar da maakt nie uit. Let me see what I can do.” Ook heeft hij nog een laatste boodschap: “One world, en we moete allemaal leven op deze focking aardkloot. We kunnen niet allemaal Madonna zijn en een huiske hebben in Malibu.”
Tilburg Best
Stel dat onze Edwin ooit burgemeester wordt – wat hij wel ziet zitten – dan hebben we een klein kansje dat hij voor alle Tilburgers een huis koopt in Malibu. Tot die tijd blijven we lekker met z’n allen in het mooie Tilburg. Zoals de meeste clichés kloppen, is ook deze raak: “oost, west, Tilburg best.”
Dit is de vijfde aflevering van ‘Bekende onbekende Tilburgers’. In deze serie ga ik op zoek naar Tilburgers die iedereen kent, maar ook weer niet. Ik portretteer mensen die onlosmakelijk met het Tilburgse straatbeeld zijn verbonden. Ken jij ook zo iemand die niet in deze serie mag ontbreken? Tip mij, via de redactie van indebuurt: [email protected] of via de reacties.
Lees hier de vorige delen:
Meer uit deze categorie
adv.
