Debby verhuisde naar Engeland: ‘Blij dat Tilburg na mijn vertrek is opgeknapt’
Debby Addison-Robbe ging in eerste instantie slechts voor drie jaar naar Engeland. Dat liep anders, want ze ontmoette de liefde…
Edwin Beerens (56) besloot samen met zijn partner Paul van der Zanden een compleet andere weg in te gaan. Ze verlieten in 2019 het drukke ondernemersleven voor een toekomst als levensgenieter in Spanje. “Ik ben voor mijn gevoel net op tijd gestopt”, zegt Edwin.
Beerens, kennen we die naam niet ergens van? “Heel mijn familie is geboren en getogen in Tilburg”, vertelt de ondernemer. “Mijn vader en moeder zijn in de jaren zestig begonnen met schoenenwinkels. Mijn broer Roland heeft nu nog de winkel Beau Beerens Schoenen in de Molenbochtstraat, vernoemd naar zijn dochter.”
“Ikzelf heb lang in de mode gewerkt. Vanuit school ben ik zo mijn bedrijf ingerold. Aan de achterkant van de Westermarkt, waar nu Zowiezo zit, had ik een luxe damesboetiek: Boutique Zizi. Dat heb ik dertig jaar gedaan. Kun je, je voorstellen!”
Toen het contract van zijn boetiek afliep, twijfelde Edwin even wat hij moest doen. Toch besloot hij zijn moeder te helpen met haar winkel en startte hij later ook nog een eigen zaak. En zo stortte hij zich weer volledig op het drukke ondernemersleven. Maar de avonturiers besloten ook Europa te verkennen en zo kwamen ze terecht in de Jalon-vallei, precies tussen Valencia en Alicante in. “Het voelde hier gelijk zo goed en mooi. Ik dacht wel: ik ben nu 56. Is dit wel een stap om nu nog te doen? Maar ik ben ondernemer en ga graag uitdagingen aan.”
“We hebben onze bedrijven te koop gezet en zagen wel hoe het zou lopen. Dat klinkt simpel, maar het was ingewikkeld. We vonden geen geschikt huis, maar wel een stuk grond en hadden net genoeg centjes om dat te kopen. Daarom hebben we ons eigen huis laten bouwen: Casa Fantastica.”
“Corona heeft de bouw lastig gemaakt, want de aannemer en iemand van een elektriciteitsbedrijf werden besmet. En als in Spanje iemand corona heeft dan ligt het hele bedrijf plat. Iedereen stopt dan tijdelijk met werken, soms wel twintig dagen.”
Tekst loopt door na de foto.
Corona was niet de enige uitdaging. “We werken met Spaanse mensen uit het dorp die soms geen Engels kunnen. Wij praten nu elke dag Spaans en ik moet zeggen dat het steeds beter gaat, maar we zijn de taal nog niet meester. En ik heb geleerd dat je geduld moet hebben en niet op je strepen moet staan. Het heeft geen zin om gestresst te zijn of hard te roepen, want dan lopen Spanjaarden gewoon weg. Alles komt goed, is ons nieuwe motto geworden.”
Paul was vanaf het begin van de bouw in december 2019 al in Spanje. Edwin nog niet. “We hebben elkaar een halfjaar niet gezien. Ik had toen nog een baan en wilde op en neer reizen. Dat ging vanaf februari niet meer. Ik ben in september pas hierheen gekomen. Het was liefde op afstand. We gebruikten Facetime heel veel. Dat was minder zo gezellig, maar we hebben het overwonnen. We zijn heel positief ingesteld en zagen zelfs toen de positieve kant ervan. Niet alles gaat voor de wind, maar dit gaat lukken. We lieten onze droom niet afpakken.”
“Heel mijn leven heb ik hard gewerkt om mensen er mooi uit te laten zien. Dat deed Paul ook, want hij is kapper. Dat blijft onze passie, maar hier in Spanje gaat het meer om het innerlijke. Het klinkt misschien suf om te zeggen, maar we leven mee met de natuur. Als het te warm is dan houden Spanjaarden rust.”
Paul weet nog goed hoe hij na een tijd in Spanje weer op het vliegveld aankwam. “Je loopt de deur uit en alles is meteen druk, druk, druk. Het is fijn dat alles hier rustiger is. We hebben hier nog geen file gehad.”
De heren zijn vooral te spreken over het klimaat. Edwin: “Het is niet te warm of te koud. We hebben hier een goed gevoel en kunnen wel honderd jaar worden. We zijn van welvaart naar welzijn gegaan. Iedereen ziet dat we het hier zo naar ons zin hebben. Inmiddels is ons huis ook bijna af. Er hangen nog peertjes aan het plafond en als het goed is, hebben we morgen een keuken. Maar kijk eens naar de bergen hier.” Edwin laat de wijngaarden zien, waarbij de roze amandelbloesem langzaamaan tot bloei komt.
Het moge duidelijk zijn: Edwin en Paul leven als god in Spanje. “Dat gevoel willen we delen. Daarom hebben we ook een guesthouse laten bouwen. Ik vind dit een leuker woord dan bed & breakfast. Het zijn vier kamers met eigen badkamer. We komen makkelijk in contact met mensen en vinden het heerlijk om voor anderen te zorgen. Ja, het is veel werk. Maar dat zijn we als ondernemers wel gewend. Als corona over is, hopen we hier iets te kunnen betekenen voor anderen door ons huis open te stellen.”
In onze gids
Nu gesloten
Nu gesloten
Nu gesloten
Populaire rubrieken