Femke verhuisde naar de Franse Alpen: ‘Tilburg blijft mijn stad’
Femke Paulissen is en blijft een echte Tilburgse. “Dat is mijn stad en dat gaat nooit weg”, vertelt ze. Toch…
Debby verhuisde naar Engeland: ‘Blij dat Tilburg na mijn vertrek is opgeknapt’
Debby Addison-Robbe ging in eerste instantie slechts voor drie jaar naar Engeland. Dat liep anders, want ze ontmoette de liefde van haar leven.
“In 2003 vertrok ik met mijn – inmiddels overleden – hond naar Engeland. Ik ging drie jaar mode studeren. Aan het einde van het tweede jaar leerde ik mijn Engelse man kennen. Hij studeerde rechten in Londen, ik op de Monfort University in Leiceister. Hoe we elkaar leerden kennen? Via een studentenwebsite die wel iets weg had van Facebook. Hij logde in, zag mijn profiel en besloot toen gewoon een berichtje te sturen. Je zult vast veel gekkies treffen op die website, maar ik heb geluk gehad. Toen ik afstudeerde, zijn we getrouwd.”
Prachtige natuur
“Mijn man vroeg of ik zes maanden meeging naar Dubai, waar hij werk had. Waarom ook niet, dacht ik. Wat ben ik blij dat we daar niet in de zomer waren! Dat had ik niet volgehouden. Wat was het wárm. Gelukkig verhuisden we weer terug naar Engeland. Nu wonen we in Billericay, Essex. Het is ongelofelijk hoeveel ruimte je hier hebt. In Londen heb je reusachtige parken. Ik vind de natuur hier prachtig. En doordat ik als coupeuse werk is er voor mij veel meer werk in Engeland. Als Nederlandse student is het keihard studeren, maar is de baangarantie minder dan in Engeland. Hier laten mensen graag iets maken door een tailor.”
Tekst loopt door na de foto.
Textielstad
“Ik ben trots dat ik uit Tilburg kom. Het is natuurlijk de textielstad. Dat is nog steeds de bijnaam, toch? Ik zeg dat altijd als men vraagt waar ik vandaan kom. Mensen denken vaak dat ik Engels ben. Daardoor krijg ik persoonlijk weinig reacties op de Brexit. Maar er is voor mij door de Brexit wel iets veranderd. Je denkt eerst: nou, ik ben hier gezellig en nu gaat toch door mijn hoofd: wacht even… wat gebeurt er hier?”
Sprookjesjurken
“Ik heb mijn eigen bedrijf, ARDutch Dressmaking. Ik maak bijvoorbeeld jurken al jarenlang voor prom, het schoolfeest. In Nederland is het: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Dat kennen ze in Engeland niet als het op het schoolfeest aankomt. Het zijn echt Assepoester-jurken, om je een idee te geven. Compleet met kant en kraalwerk. Dat je echt denkt: wauw, hier komt iets aanlopen.”
Tekst loopt door na de foto.
Lege klaslokalen
Debby kreeg met haar bedrijf natuurlijk ook met corona te maken. Sprookjesjurken maken voor prom zat er voor haar in 2020 niet in door het coronavirus. “Wij wonen echt in het midden van drie stukken waar het flink is losgebarsten. Het is heel snel gegaan met de Britse variant van het virus. Mijn god. Mijn kinderen begonnen in september op de basisschool. Dat schooltje werd steeds leger. In de week van de kerstvakantie waren er nog drie jaargroepen over. De lege lokaaltjes met stoeltjes op de tafels zagen er deprimerend uit. De kinderen waren klaar voor hun basisschooltijd, om lekker met vriendjes te kunnen spelen. Nu zitten ze thuis en doen ze schoolwerk. We weten niet wanneer ze weer terug mogen.”
Opgeknapt
“Als het mogelijk is, breng ik graag een bezoek aan Tilburg. Mijn ouders en broers wonen daar nog. Ik heb wel gemerkt dat er veel veranderd is sinds ik weg ben. Het is er wel beter op geworden. Ik kende het centrum van Tilburg als een stad met mobiele telefoonzaken en veel uitverkoop. Dan denk je: je bent een flinke stad met een grote universiteit en dit is ons centrum. Ik ben blij dat het opgeknapt is.”
Deze Tilburgers wonen ook in een ander land…
