Erica runt familiebedrijf Berkdijk Bloemen: ‘Mijn eigen vazen zijn leeg!’

“De boekentas de hoek in en hup, aan de slag met de bloemen.” Zo omschrijft Erica Tilemans haar jeugd. Samen met haar zus groeide ze op in de woning boven Berkdijk Bloemen, de bloemenzaak die ze nu zelf runt.

Een tijd terug was er even consternatie.  Familiebedrijf Berkdijk Bloemen ging na 64 jaar failliet. Niet lang daarna: goed nieuws! Erica en haar team besloten een doorstart te maken. “Het was een vrij zware periode, dat hoeven we niet uit te leggen. Maar de vele lieve berichten van mensen hebben ons goed gedaan. We ontvingen veel reacties dat mensen ons zouden missen. Die berichten krijg je liever niet in die omstandigheden, maar we kregen een positief gevoel van alle steun.”

Verandering

Want iets anders dan met bloemen werken, heeft Erica eigenlijk nooit gewild. Ook niet met alle veranderingen in de wereld van detailhandel. “Je groeit daarin mee. Vroeger hadden we de winkel en markten. Met markten zijn we gestopt, maar nu hebben we de webshop erbij. Sowieso gaat steeds meer online. Dat is ook zo met de veilingen: eerst ging mijn oom daar persoonlijk naartoe. Door omstandigheden kan die niet meer gaan en ik heb er niet genoeg tijd voor. Dat is jammer, want nu zie ik alleen maar de foto’s van de bloemen.”

Niks doen

Bloemen, bloemen, bloemen. Maar wat doet Erica eigenlijk als ze níet met bloemen bezig is? Op haar vrije zondag bijvoorbeeld. “Lekker ontspannen! Gewoon niks doen vind ik heerlijk. Doordeweeks is het hard werken en na de doorstart is het even aanpoten. Maandag om zeven uur ’s ochtends begint het. Alles klaarzetten, boeketjes maken; noem het maar op.” Tot zaterdagavond dus, en laat zaterdag nou ook nog eens de drukste dag van de week zijn. Op zondag even geen bloemen dus: “Wat ik zelf in huis heb? Mijn vazen staan eigenlijk altijd leeg!”, lacht Erica hardop.

Focus

Eenmaal aan het werk, ligt de focus wél volledig op de bloemen: “Onze kracht is dat elk boeket met liefde is gemaakt. Met passie. Als dat niet meer zo is, stop ik ermee.” Zover is het dus nog lang niet. Mocht het wel zover komen, is het onzeker of het bedrijf in de familie blijft. “Mijn zoon werkt weleens mee en die vindt het wel leuk, maar ik zou hem nooit pushen. Mijn zus heeft ook nog een zoon en een dochter, maar die zijn nog jong. Ach, we zien het allemaal wel!”