Bart is de vierde ijskoning van Tilburg: ‘De vader van mijn opa stond hier al in 1927!’
Het is warm en dus trekken Tilburgers er massaal op uit voor een lekker ijsje. Like us! Wij gingen even terug...
Het is dat-ie moest vluchten uit Iran. Anders hadden we waarschijnlijk nooit kennisgemaakt met Vittorio. Die ijsverkoper weet je wel, met die stoeltjes en tapijten op de hoek bij de brug aan de Havendijk in de Piushaven. De beste en goedlachse man zorgt voor verbroedering en verbinding op een héél klein stukje Perzië in Tilburg.
En eerlijk: Vittorio (52) is niet te missen. Wie de draaibrug richting Villa Pastorie oversteekt (vanuit het centrum), passeert een hoop tapijten en plastic stoeltjes. Op die paar vierkante meters verkoopt Vittorio Perzisch ijs in zijn eigen huiskamer. “Of beter: ontmoetingsplek. Ik wil de mensen hier bij elkaar brengen; verbinden en verbroederen”, zegt Vittorio.
We treffen hem op de dag dat Tilburg de heetste stad van Europa is. Zelf geniet Vittorio ook van het zonnetje (we moeten hem even ‘wakkerschudden’ op de verhoogde kar). We krijgen een stevige handdruk. “Ga lekker zitten”, begint de ijsverkoper lachend. Sinds mei 2017 zien we Vittorio in de haven. Zijn naam klinkt behoorlijk Italiaans. En dat met een Perzische huiskamer… “Die naam heb ik gekozen om hier veilig verder te leven. Het is een anonieme naam, niet mijn eigen identiteit.”
(tekst loopt door onder foto)
Wat blijkt: Vittorio is in 1988 gevlucht uit Iran. Samen met wat vrienden was hij betrokken bij de onthulling van massagraven. “We hebben foto’s gemaakt, die verzameld en laten zien aan de wereld. Tot één van ons werd gearresteerd. Het was niet verstandig om te blijven en dus zijn we gevlucht.” Vittorio belandde in Amsterdam – aanvankelijk voor even om door te reizen naar Amerika. “Maar uiteindelijk ben ik in Tilburg beland en daar altijd gebleven.”
Bij de brug heeft Vittorio een nieuwe ontmoetingsplek gecreëerd. IJs is bijzaak, zo zegt-ie zelf. “Ik wil dat mensen hier komen en het gesprek aangaan en zich met elkaar verbinden.” Dat lijkt te werken: in de Perzische huiskamer aan de Hollandse haven ontstaan vriendschappen en zelfs liefdesrelaties. “Dit is een kinderdroom”, zegt Vittorio (‘overwinnaar’ in het Italiaans). “Een stukje grond voor jezelf hebben en daar een woonkamer bouwen met stoeltjes en tapijt. Toen ik acht jaar oud was en in de zomervakantie in een ijszaak werkte, droomde ik hier al van. Ik zei: ‘ik wil ooit zoiets hebben’. Een terras dat vanaf de maan nog te zien is. En dat is dit!”
Ken jij een ondernemer met een goed verhaal? Of ben je zelf ondernemer en wil je je verhaal kwijt? Zoals Fransjan en Jeroen van De Lollipop bijvoorbeeld. Dan mag je ons altijd tippen via [email protected].
Zie ook:
In onze gids
Populaire rubrieken