Column van Tamarah: ‘Welkom in Schiedam!’
Gastcolumnist Tamarah woont sinds 2020 in Schiedam en is ons prachtige stadje nog volop aan het ontdekken. Maandelijks neemt ze…
Column van Tamarah: ‘Kom maar door met die lente!’
Gastcolumnist Tamarah woont sinds 2020 in Schiedam en is ons prachtige stadje nog volop aan het ontdekken. Maandelijks neemt ze ons mee in haar belevenissen, bewonderingen en natuurlijk naar de allerleukste plekjes in Schiedam!
Oh, wat heerlijk! Het is weer langer licht, de krokussen schieten overal uit de grond en iedereen kijkt weer een stuk vrolijker… Ik wel in ieder geval. Zonnebril op mijn neus, naar buiten in een te warme jas (en zweet op mijn bovenlip). Ik zeg… Kom maar door met die lente!
Schone Wijk Actie
Aan het begin van de lente krijg ik altijd de behoefte om mijn huis een flinke poetsbeurt te geven. Maar ik woon op het moment in een klushuis. Dus dat heeft nu echt nul zin. Gelukkig was daar de Schone Wijk Actie.
Geïnspireerd door mijn buurman heb ik mij aangemeld voor de actie. Ik zie hem regelmatig met een prikker en een vuilniszakje lopen terwijl hij zijn trouwe viervoeter uitlaat. En iedere keer denk ik: Wow, wat goed! Hoe simpel kan het zijn om je steentje bij te dragen?! Dus op zaterdag 20 maart mocht ik aan de bak. Muziek in de oren, prikker in de linkerhand en vuilniszak in de rechterhand… Let’s do this!
Waarom? Voor wie?
Terwijl ik een blikje energy drink klem zet en in mijn vuilniszak laat vallen, merk ik op dat er iemand tegen mij staat te praten. Het blijkt een glazenwasser. Ik doe mijn muziek uit en hij vraagt “Waarom doet u dit? Voor wie?” Uuuuhhh, De eerste tellen na deze vragen weet ik even niet wat ik moet antwoorden. “Nou… gewoon!” zeg ik uiteindelijk. “Voor niemand… Of nou ja, voor mijzelf en de buurt. Het is van de Schone Wijk Actie!” De man kijkt mij verward aan en vraagt nog of ik er geld voor krijg. Nope, nada. Ik zie hem denken… Die spoort niet helemaal.
Goed bezig!
Minuten later kom ik een buurvrouw tegen. “Goed bezig!” zegt ze. We maken een praatje en ondertussen bevrijd ik een struik van een bende mondkapjes. Er fietst een moeder langs met haar dochtertje. “Wij gaan zo bij ons in de buurt ook prikken!” roept ze trots en met een brede glimlach. “Doen jullie goed!” roep ik haar na en geef ze een duimpje.
Aan het einde van de dag leg ik de prikker in de garage. Ik denk nog eens terug aan de trotse blikken van moeder en dochter op de fiets en aan de glazenwasser. Tijd voor een afspraak: vanaf nu neem ik tijdens een wandeling vaker die prikker mee. Voor een schoner tuintje in het Schiedamse hart. Dankjewel buurman!
