Presentatrice Eva Eikhout: ‘In Nijmegen ben ik gewoon Eef’

Ze is één van de vaste gezichten van NPO-omroep BNNVARA, won onlangs een prijs voor beste vrouwelijk rolmodel in de media, maakte programma’s over de quarterlifecrisis en haar dateleven én is verknocht aan Nijmegen. Maak kennis met presentatrice Eva Eikhout (26).

“Soms voelt het alsof ik twee verschillende levens heb: mijn Randstadleven en mijn Nijmeegse leven”, vertelt Eva. Ze is voor haar werk veel in de Randstad. “Dat zijn twee verschillende bubbels. Toen ik de BNNVARA-Academy deed woonde ik doordeweeks in Utrecht en in het weekend hier. Ik was veel in Hilversum en had het gevoel alsof ik in Nijmegen álles miste. Veel vrienden studeerden nog terwijl ik fulltime aan het werk was. Het was lastig om een balans te vinden tussen werk en privé. Als ik op vrijdagmiddag in de auto terug naar Nijmegen zat, voelde ik me bevrijd.”

In het rijtje van BNNVARA-sterren

Nu is Eva freelancer. “Veel beter! Ik beheer mijn eigen planning. Zo chill.” En dan heeft ze ook nog eens haar droombaan. “Ik voel me bevoorrecht dat ik de kost verdien met mezelf zijn. Dat ik nu in het rijtje van presentatoren Tim Hofman, Sahil Amar Aïssa, Jurre Geluk en Emma Wortelboer hoor, vind ik nog steeds bizar. Hier hoor ik nu gewoon bij.”

Hippe mensen met hippe kleren

Dat had ze als jonge Eva nooit verwacht. “Op een talentendag van BNNVARA verbaasde ik me over alle hippe mensen om me heen. Nu snap ik: coole kleren maken geen mooie verhalen. Ik ben er dankbaar voor dat de omroep met mij een sprong in het diepe heeft gemaakt. Het is toch erg onhandig dat ik een handicap heb.”

‘Als ik iets wil doen, regel ik het gewoon’

Eva heeft het aangeboren FFU-syndroom waardoor ze kortere armen en benen heeft. Kleine stukjes kan ze lopen, anders zit ze in een rolstoel. Haar handicap is vaak onderwerp van gesprek in interviews. Of ze dat erg vindt? “Ik kan mijn handicap niet ontkennen en ben realistisch: ik kan nu eenmaal niet zelf naar een onaangepast toilet, mijn haar in een clip doen of veel tassen dragen. Maar ik probeer ervoor te zorgen dat mijn beperking geen uitgangspunt is in de dingen die ik doe. Als ik iets wil, ga ik het gewoon regelen.”

Lees verder onder de video.

Een meester in plannen

Zoals op kamers gaan. Eva groeide op in Groesbeek en toen haar vriendinnen naar Nijmegen verhuisden, wilde zij dat ook. Samen wonen ze nu al een aantal jaar in een appartement in het centrum. Mét lift en aangepast toilet. Daarnaast is er een team zorgverleners dat haar onder meer helpt met douchen. Soms gaat er iemand mee met een draaidag. “Die meiden kies ik zelf uit. Met een handicap vergt alles een strakke planning met de juiste voorbereidingen. Ik weet inmiddels niet beter”, zegt ze.

‘In Nijmegen ben ik gewoon Eef’

Amsterdam lonkt, maar Eva is niet van plan Nijmegen te verlaten. Want de Waalstad is nu eenmaal haar thuis. “Als het financieel kan, zou ik wel in beide steden een eigen plek willen hebben. Maar in Nijmegen ben ik niet Eva Eikhout van BNNVARA, maar gewoon Eef. Dat geeft me rust. Ik ken elke groenteman, elke straat, elke baksteen en weet precies welke plekken toegankelijk zijn met de rolstoel. Ik kan in Nijmegen dus gewoon in mijn eentje de hort op.”

Niet incognito

Steeds vaker wordt ze dan herkend. Dan lachen of roepen mensen haar vrolijk toe. Gelukkig altijd positief. “Het blijft gek dat anderen mij kennen en ik hen niet. Het liefst zeg ik wat terug. Daarnaast kan ik met mijn rolstoel niet incognito”, zegt ze met een knipoog. “Waar andere BN’ers misschien een petje of zonnebril opzetten op een brakke dag, ben ik met mijn rolstoel extra zichtbaar. Maar spreek me gerust aan, hoor!”