Nijmeegse Anne (23) is klimaatactivist: ‘Tijd van lief vragen is voorbij’

Soep over schilderijen en geblokkeerde privévliegtuigen op Schiphol: er lijkt een opmars te zijn van klimaatactivisme in Nederland. Ook Nijmegenaren doen mee aan deze acties van bijvoorbeeld Greenpeace en Extinction Rebellion. Nijmeegse student Anne* (23) vertelt over haar ervaringen binnen het klimaatactivisme.

“Ik ben een brave burger. Het voelt dan ook erg tegennatuurlijk om mee te doen aan acties waarbij je met de politie in aanraking komt. Begin november deed ik mee aan de actie op Schiphol. Voor het eerst viel mijn gedrag onder ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’. Dat was ontzettend spannend en gaaf tegelijkertijd”, vertelt Anne.

Anoniem

Anne wil niet met haar echte naam in de media komen. “Het is niet dat ik bang ben voor negatieve reacties of bedreigingen. In mijn privéleven ben ik juist open over mijn activisme, in de hoop anderen te inspireren. Ik blijf graag anoniem in de media omdat ik nog zoekende ben naar mijn rol binnen het klimaatactivisme”, vertelt Anne.

“Je kunt er voor kiezen om anoniem naar klimaatacties te gaan. Dan neem je geen identificatiebewijzen mee, dus ook geen pinpas of ov-chipkaart. Dat maakt het moeilijker voor de politie om de actie de beëindigen. De politie is niet onze tegenstander maar hoe langer de actie duurt, hoe krachtiger het statement is. Ik ben zelf nog nooit anoniem naar een actie gegaan, maar houd de mogelijkheid graag open”, legt Anne uit.

Tekst loopt door onder afbeelding

Van vegetarisch eten naar activisme

Milieubewust leven begon klein bij Anne: vegetarisch eten, afval scheiden en af en toe tweedehandskleren kopen. “Eerst keek ik vooral naar mijn eigen invloed op het klimaat. Hoe meer je je verdiept in de klimaatcrisis, hoe meer je inziet hoe ernstig het is. Ik begon veel te piekeren en ervoer klimaatangst en klimaatdepressie. Daarom sloot ik mij aan bij een organisatie. Via Milieudefensie rolde ik in het activisme”, vertelt Anne.

Haar eerste burgerlijk ongehoorzame actie op Schiphol smaakt naar meer. Anne vertelt: “Ik voelde tijdens de actie zoveel kracht, hoop en positieve energie. Dat er net zoveel mensen zijn als ik die klaar zijn met afwachten en actief in actie komen, is bijzonder om te zien. Het is gaaf om daar onderdeel van te zijn.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Lastig om medeburgers in de weg te zitten

Hoe ver ze bereid is te gaan in de strijd voor het klimaat, is Anne nog niet over uit: “Het moet in ieder geval altijd geweldloos blijven. Met sommige acties zit je medeburgers in de weg. Ik ben er nog niet over uit wat ik daarvan vind.”

“Bij bijvoorbeeld de actie op Schiphol raak je exact de mensen die je wilt raken: de extreem rijke vervuilers. Uiteindelijk ligt bij hen, de overheid en grote bedrijven de grootste verantwoordelijkheid om de klimaatcrisis op te lossen”, vertelt Anne.

Momentum

Welke rol Anne precies wil aannemen binnen het klimaatactivisme weet ze nog niet precies: “Het wordt waarschijnlijk een combinatie van acties en de organisatie daarvan achter de schermen. Hoewel ik pessimistisch ben over de toekomst van het klimaat, ben ik optimistisch over de toekomst van het klimaatactivisme. Er is momentum en veel aandacht voor. Ik focus mij op de hoop die ik krijg van het meedoen aan acties.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Tijd van lief vragen is voorbij

Anne vertelt: “Ik begrijp dat sommigen de acties te radicaal vinden en kiezen voor mildere acties, zoals meelopen met een klimaatmars. Alle acties en protesten voor het klimaat zijn legitiem, we strijden voor hetzelfde doel. Voor mij persoonlijk geldt dat de tijd van lief vragen voorbij is. Het doel heiligt soms de middelen. Spreek je uit op de manier die bij je past, van mild tot radicaal.”

*De echte naam van Anne is bekend bij de redactie.