Achter dit prachtige hofje in Leiden schuilt ook een schitterend verhaal

Leidse hofjes zijn juweeltjes. Deze keer vertelt onze Willem over één van zijn favoriete hofjes. Dit hofje met twaalf huisjes is niet alleen heel mooi, maar heeft ook een prachtig verhaal. Want in dit hofje mochten alleen ‘kuise maagden wonen’. We hebben het over het Eva van Hoogeveenhofje aan de Doelensteeg.

Door Willem Hogendoorn

Eva van Hoogeveen was de dochter van een Leidse burgemeester en had veel geld geërfd. Zij besloot toen in haar testament te zetten dat na haar dood een hofje voor twaalf van haar soortgenoten gesticht moest worden. Wie waren haar soortgenoten? Eva van Hoogeveen was maagd. Daar was zij trots op en dat droeg zij ook uit. Zij vond dit een goede manier van leven.

Maagden gezocht

Eva overleed in 1652 en toen begon de zoektocht naar een plek voor het hofje en de bouw ervan. Een aantal jaren later stonden er huisjes gereed voor ’twaalf kuise Leidse maagden’. Er was alleen één probleem, want die twaalf maagden waren niet te vinden in Leiden. Gelukkig mochten er ook eerzame weduwvrouwen van boven de 40 wonen en kwam het hofje toch vol.

3

De bewoonsters waren wel verplicht om zich een keer per maand te wassen, staat op het bordje naast de toegangsdeur van het hofje. Dat werd in die tijd kennelijk niet altijd gedaan. Tot 1982 is dit een vrouwenhofje geweest. Nu mogen er vanwege de emancipatie ook mannen wonen.

Boven de deur

Boven de toegangsdeur aan de Doelensteeg valt een Latijnse tekst te lezen. Als ik met wandelaars daar langskom, vraag ik altijd wie dit kan vertalen. Meestal komt men niet verder met de vertaling van één woord: ‘virgo’ (maagd). De complete vertaling van het opschrift luidt:

Vrouwe Eva van Hoogeveen,
dochter van Albertus, Heer van Hoogeveen,
een zeer kuise en lofwaardige Maagd,
heeft deze gebouwen ter ere van God aan kuise Maagden en eerbare Weduwen in 1650 bij testament beschikt. Loof de overledene, toeschouwer en volg haar na. Anno 1659.