Treinflirts op en naar station Hengelo: ‘Ik kan niet stoppen met aan je denken’

‘Je kleding leek je te complimenteren’

Treinreiziger M, iemand die graag anoniem wil blijven, zoekt een jonge vrouw naast wie hij in de trein zat richting Zwolle. Dat was op 4 juni:

“Een jonge vrouw met een mooi gezicht en golvend stroblond haar stapte in de trein en bleef bij de stoel naast me staan. Ik maakte plek vrij. Je was lang, droeg een blauw met wit gedeelde trui en een lichtblauwe spijkerbroek. Je kleding was eenvoudig, maar leek je helemaal te complimenteren. Je zei nog “hallo” maar ik heb niks teruggezegd. Na een volle dag was ik gewoon heel moe. Jammer, want ik ben toch heel nieuwsgierig naar je. Zullen we een keer wat gaan drinken? Dan kan ik even hallo terugzeggen.”

‘Ik kan niet stoppen met aan je te denken’

Nog iemand wil liever anoniem blijven tijdens de zoektocht naar zijn of haar liefde. Deze treinreiziger stapte 17 maart op station Amersfoort in de trein richting Enschede:

“Nooit verwacht dat ik dit zou doen, maar ik kan niet stoppen met aan je te denken. Jij zat bij een vierzits, had een koptelefoon op, donker haar, pinkring en een grijze trui met Chinese tekens erop. We hielden best lang oogcontact tot ik moest zitten en een stoel mijn zicht blokkeerde. In Hengelo moest je uitstappen en toen je opstond hadden we weer oogcontact. Als dit niet tussen mijn oren zat, doe me dan een berichtje.”

‘Je zwaaide nog even naar me’

Wouter had op 10 oktober oogcontact in de trein vanaf station Zutphen naar station Hengelo. Ze verloren elkaar op station Hengelo. “We checkten samen uit en maakten een kort praatje bij de trap. Ik ging te voet verder, jij op je fiets. Je zwaaide nog even.” Na deze ontmoeting is de flirt blijven hangen in zijn gedachten. “Ik vroeg mij nog af, wat schreef je allemaal op in je schriftje?”