Jeffrey werkt al 13 jaar bij St. Lambert: ‘Het is hard werken, maar we hebben ook veel lol’
Hij begon als stagiaire op zijn zeventiende, als medewerker in de bediening bij Hotel-Restaurant St. Lambert. Nu, 13 jaar later,...
Joop is al 25 jaar eigenaar van Hotel St. Lambert: ‘Wij zijn één grote familie en dat stralen we uit’
Aangeboden door Hotel-Restaurant St. Lambert
Het is inmiddels een begrip in onze stad en ver daarbuiten: Hotel-restaurant St. Lambert. Da’s niet zo gek, want het oudste hotel van Helmond bestaat 1 december 2020 25 jaar. Eigenaar Joop Boers (60) denkt niet aan stoppen. “Het is hard werken, maar zolang onze gasten blij zijn ben ik dat ook. Mijn hart zit in deze zaak.”
En niet alleen Joop zelf heeft liefde voor de zaak, want chef-kok Maarten en serveerster Marie werken er al vanaf dag één. Joops vrouw Judith is verantwoordelijk voor het administratieve deel en ook zoons Ton (20) en Giel (22) hebben elk hun taken. Ton staat in de keuken en Giel in de bediening. “We zijn één grote familie”, zegt Joop “Ik denk dat die informele, warme sfeer onze gasten aanspreekt. Mensen voelen zich thuis bij ons en dat is precies de bedoeling.”
Tekst loopt door onder de foto
Elk jaar vaste prik
“Er is een Engels stel dat hier al 25 jaar lang ieder jaar komt logeren”, gaat Joop verder. “Ze krijgen altijd kamer twintig en ze ontbijten, lunchen en dineren bij ons zolang ze hier verblijven. Wanneer ze aankondigen dat ze willen boeken, laten wíj hen weten wat de beste tijd is om te komen. Met de kermis of de Kasteeltuinconcerten bijvoorbeeld. Superlieve mensen. Dit is het eerste jaar dat ze er niet zijn in verband met Corona. Maar ik heb ze al gesproken. Ze zijn er volgend jaar zeker weer.”
Meteen aan de bak
Samen met zijn broer Jos, die twee jaar geleden de zaak verliet, opende Joop in 1995 het hotel. “Ik had jaren daarvoor mijn baan in de bouw verruild voor de horeca en Jos en ik runden vervolgens een tijdje een Italiaans restaurant in Gemert’, zegt hij. “Toen we dat verkochten wees Noud Swinkels van Bavaria ons op het leegstaande hotel. We moesten even nadenken. Het was nogal groot en behoorlijk verouderd en we hadden allebei geen hotelervaring. We besloten tóch de sprong te wagen. We zouden eerst alleen het restaurant openen, zodat we ondertussen de zaak konden verbouwen. Alleen wilden mensen meteen massaal kamers reserveren, dus hebben we het hotel er maar meteen bij gepakt. Alle guldens waren welkom.”
Tekst loopt door onder de foto
Uitdaging
“Ja en toen beoefenden we een hele andere tak van sport”, zegt Joop. “Jos kon heerlijke pizza’s maken en Italiaans koken, maar nu moest hij op verschillende manieren eieren gaan bakken voor het ontbijt van onze hotelgasten én voor de restaurantbezoekers. Al doende leert men. Het gaat snel. Je rolt erin en voor je het weet loopt het gesmeerd. In 25 jaar hebben we de zaak ook her en der vernieuwd, maar tijdens de lockdown hadden we -helaas – zeeën van tijd, waardoor we het restaurant, het terras en alle hotelkamers een frisse nieuwe look hebben gegeven.”
Vooruit kijken
Wat is het geheim van het zo lang succesvol runnen van een hotel en een restaurant? Joop: “Met de tijd meegaan. Een ouderwetse, bruine zaak waarin je je in het verleden waant, heeft zo zijn charmes, maar je moet vooruit blijven kijken. Anders raak je gasten kwijt of bereik je bepaalde doelgroepen niet. In 2011 zijn we helemaal geautomatiseerd zodat het Hotel-Restaurant online goed vindbaar is. We serveren nu naast onze klassieke seizoengerechten ook hamburgers, pasta’s en vegetarische gerechten. Zo bereiken we meer jongeren.”
Tekst loopt door onder de foto
Weemoed
Toch kijkt Joop soms wel eens met weemoed terug op ‘die goeie ouwe tijd’. “Met carnaval en de kermis was dit echt een toplocatie’, zegt hij. “Die feestjes mis ik weleens. Dan stonden mensen te dansen op tafel en er stond een bierpaviljoen voor de deur. Ook was het vroeger wel handig voor mensen met grote koffers, dat auto’s nog in de Kerkstraat mochten parkeren. Dat kan nu niet meer.”
Goed leven
“Qua opleiding hebben mijn kinderen allebei voor de horeca gekozen”, zegt Joop. “Maar of ze straks het hotel willen overnemen, daar hebben we het nog niet over gehad.” Ze zijn jong en kiezen hun eigen pad. Ik ben trouwens nog lang niet van plan om te stoppen. Thuis afwachten tot er iets gebeurt is niks voor mij. Een wereldreis ook niet. Italië vind ik ver genoeg. Ik heb een goed leven zo.”
