Bijpraten met fietsende wereldreizigers uit Haarlem: waar zijn Nina en Quirijn nu?

Herken je dit avontuurlijke stel nog? Bijna een jaar geleden spraken wij de Haarlemse Nina en Quirijn die op de fiets naar Australië gingen. Wij zijn benieuwd hoe het nu met ze gaat én of ze hun eindbestemming al hebben bereikt.

Op het moment dat we met Nina en Quirijn bellen, zijn ze in de hoofdstad van Cambodja. Het stel is het fietsen nog lang niet zat. Wél zijn de plannen veranderd. Quirijn: “Het doel was Australië, waar we mijn broer en zijn gezin zouden opzoeken. Maar na een half jaar fietsen, bleek mijn broer naar Nederland te komen. Dat viel samen met andere belangrijke familiemomenten.”

Dus wat te doen? Ze zaten net lekker in het reisritme en wilden eigenlijk niet vliegen. Maar écht op de fiets naar Australië bleek toch lastig. “De burgeroorlog in Myanmar maakte het onmogelijk om alles te fiets te doen”, vertelt Nina. “Uiteindelijk hebben we het lot laten bepalen en een muntje opgegooid. Dat viel op terug naar huis. Dus zijn we eind augustus vanaf Teheran teruggevlogen om familie en vrienden weer te zien. Dat was fijn, maar we merkten dat onze reis nog niet af was.”

Reizen zonder doel en leven met de zon

Dus besloot het stel om Australië te laten varen. Ze ontdekten dat Zuidoost-Azië veel beter past bij hun fietsvakantie. “Reizen zonder doel is ook lekker”, vertelt Nina. “Het dagelijks leven is gericht op doelen stellen. Iedereen vraagt: waar ga je heen en met welk doel? Maar wij hebben juist geleerd: dingen lopen vaak anders dan verwacht.” 

In Laos aten we wat de pot schaft, wat in dat geval een rattenstoof was…

Nina & Quirijn

Hoe ziet de dag eruit van een wereldreiziger te fiets? Quirijn: “We leven met het ritme van de zon. We staan om 06.15 uur op, ontbijten en gaan dan op pad. Meestal fietsen we tot ongeveer 16.00 uur. Dan zetten we de tent op en koken we. Vervolgens gaan we rond 18.00 uur de tent in, voordat de muggen komen”, zegt hij lachend. “In de tent houden we dan ons blog bij, kletsen we met familie of kijken we een serie. Zo’n moment van rust is prettig, want de hele dag actief zijn kan best vermoeiend zijn.”

Bijzondere slaapplekken, ontmoetingen en maaltijden 

Op de fiets leer je een land goed kennen en kom je met de bevolking in contact, vertellen ze. Zo worden ze in Cambodja vaak nagezwaaid door lachende kinderen. En in Turkije hadden ze een afspraak met de gouverneur van Marmaris. “Daar kwamen we aan in sportkleding, nog niet eens gedoucht en boog iedereen voor ons”, vertelt Nina. “In Laos aten we bij een familie in een klein dorpje, alleen te bereiken over onverharde wegen. Dan eet je wat de pot schaft. In dit geval was dat rattenstoof. In Thailand overnachtten we in boeddhistische tempels, soms zelfs tussen de honden.”

“Turkije heeft een speciaal plekje in ons hart” deelt het koppel. “De mensen zijn zo gastvrij. Zo nodigden ze ons uit voor het offerfeest. Heel bijzonder om mee te maken. We zijn vegetarisch, maar het slachten gebeurt op een mooie manier met een heel ritueel eromheen, waarbij ze de dieren heel rustig houden.”

Iran was ook een bijzondere ervaring (ze waren er voor de protesten uitbraken). Al bij de grens van Turkije naar Iran werden ze op sleeptouw genomen door een stel van hun leeftijd voor vijf dagen lang. “Het is zonde dat Iran zo negatief overkomt in de media. Maar het is ook zwaar met de regering. Veel inwoners zijn daar ook niet blij mee.” Nina moest haar lichaam wel bedekken, maar achter gesloten deuren kon het weer af. Zo heeft Nina zelfs met een paar vrouwen in de tuin gedanst.

Ik ga op reis en ik neem mee…

Wat neem je mee als je zoveel verschillende landen bezoekt én het zelf mee moet dragen? “Een goede tent, lichtgewicht slaapzakken die comfortabel zijn tot –7 graden en een matje met hoge isolatiewaarde. Daarnaast een kookapparaat op benzine en goede jassen. Gereedschap mag ook niet ontbreken: voor de fiets, de tent, een naaisetje en een EHBO-kit. En dan nog wat luxeproducten, zoals een klapstoel, spiegelreflexcamera en drone.” 

Voor het bepalen van de route en vinden van waterbronnen hebben bepaalde apps goed geholpen. In Zuidoost-Azië zijn er veel winkels en restaurant met gratis of goedkoop gefilterd water. “Ook een goede tip voor andere reizigers, plastic flessen kopen is vaak helemaal niet nodig”, vertelt Nina. 

Toekomstplannen

Het oorspronkelijke plan was 35.000 kilometer en door 24 landen fietsen. Inmiddels staat de teller op 17 landen. Zoals eerder gezegd, fietsen ze nu zonder doel, maar ze hebben wel een globale route uitgestippeld.

Voorlopig blijven ze op de fiets. Vanaf Cambodja rijden ze terug naar Thailand, dan richting Maleisië, Singapore, Indonesië, de Filipijnen en Brunei. Maar een wijziging van plannen is niet uitgesloten.

Volg hun avonturen op Instagram.