Zo vond Jordi (23) zijn droombaan: ‘Ik ben nu veel zelfverzekerder’
Werk jij graag met mensen en heb jij een passie voor verkopen? Dan heeft totaalBED een toffe baan voor jou!…
Advertentie wordt geladen…
Ellen doet letterlijk een boekje open over de apothekerswereld: ‘Mensen zien niet wat er aan de andere kant van de balie gebeurt’
De Groningse Ellen Kruize-Kok werkte jarenlang als apothekersassistent. Een prachtig beroep, vindt ze zelf, waarover bij het grote publiek eigenlijk nog veel te weinig over bekend is. Apothekersassistenten maken van alles mee en zien sommige patiënten regelmatig. Andere dingen zijn juist minder prettig. Zo krijgen apothekersassistenten bijna dagelijks te maken met agressie. “Ik wil mensen laten zien wat het vak betekent.”
Advertentie wordt geladen…
Dus besloot Ellen een jaar geleden dat er een boek móést komen. “Een boek was er nog helemaal niet, dus ik dacht: dan moet ik dat maar gewoon zelf gaan schrijven!” Dat werd ‘Educated Drugdealer: Een kijkje in het leven van een apothekersassistente’.
Ellen de apothekersassistente
Het idee voor een boek over haar vak speelde al langer. “In de apotheek zeggen we altijd: we kunnen er wel een boek over schrijven!” Ze vond het boek zo belangrijk, dat ze besloot het in eigen beheer uit te geven. “Ik ben zelf uitgever geworden, inderdaad!”, zegt Ellen met gulle lach. “Op die manier kwam er gewoon snelheid in.”
“Er zijn zoveel mooie verhalen in de apotheek, het werd tijd om letterlijk een boekje open te doen over wat er achter de balie gebeurt. Ook om duidelijk te maken waarom in de praktijk alles gaat zoals het gaat.”
Ellen noemt als voorbeeld dat patiënten vaak moeten wachten voor ze de medicatie meekrijgen. “We zijn geen winkeltje, maar mensen weten niet goed waarom ze moeten wachten. Dat is omdat we van alles moeten checken en vaak de medicatie nog moeten (voor)bereiden. Er komt nét even iets meer bij kijken.”
Juicy verhalen
Educated Drugdealer staat vol juicy verhalen, details die je je niet kunt voorstellen als je een apotheek binnenloopt. “Lol maken op je werk is ook belangrijk, dus als er iets absurds gebeurt kunnen we daar erg om lachen.”
Sommige van die verhalen hebben het boek gehaald: “Maar ik vertel de verhalen met respect voor de patiënt, dat vind ik heel belangrijk. Maar de dingen die je meemaakt aan de balie zijn soms zo ontzettend grappig. Zo belde eens een patiënt die vertelde dat ze een vaginale zetpil oraal had ingenomen! Dat gebeurt natuurlijk niet bij de garage!”, schatert Ellen. “Er is dan duidelijk iets goed misgegaan in de uitleg.”
Advertentie wordt geladen…
Dagen bezig voor één patiënt
Het belangrijkste vind Ellen dat er meer bekend wordt over wat de apothekersassistent precies doet. “Met uitleg geven zijn we al heel ver. Ik vind het belangrijk dat mensen weten dat we uren bezig zijn met medicijnen. Er is een enorme medicijnschaarste, dus soms is een merk of zelfs een heel medicijn niet leverbaar. Dan zijn we soms dagen bezig om toch iets te regelen voor de patiënt. Allemaal voor één patiënt!”
Agressie in de apotheek
Ellen vindt het zo belangrijk om deze kant van het werk te benadrukken, omdat de medewerkers van de apotheek regelmatig te maken hebben met agressie. “Nederland kent de meeste agressie tegen zorgmedewerkers van Europa. Shocking vind ik dat!” Dat in combinatie met het wereldwijde medicijntekort leidt vaak tot onbegrip. “De patiënt is ziek en wil geholpen worden, dus dan moet dat medicijn wel geleverd worden. Ze moeten lang wachten en dan kunnen ze soms nog steeds niet geholpen worden! Dus ik begrijp de frustratie, want dat is echt verschrikkelijk.”
Die frustratie leidt helaas soms tot agressie. “Je hebt altijd te maken met mondige patiënten en dat is goed, daardoor komen we dichter bij elkaar. Dat zijn we gewend en daar kunnen we mee dealen. Je krijgt alleen soms zó veel over je heen. Sommige patiënten gaan echt over de grens. Apothekersassistenten krijgen inmiddels zo vaak met agressie te maken, dat collega’s soms echt huilend naar huis gaan.”
Doodsbedreigingen
Soms leidt agressie tot de overtreffende trap: doodsbedreigingen. “Ik vind het vervelend om te moeten zeggen, maar doodsbedreigingen komen heel vaak voor. Het is echt de orde van de dag.”
Ook Ellen zelf kreeg te maken met doodsbedreigingen. “Die meneer kwam de apotheek binnen en deed overdreven amicaal. ‘Laat ik die maar als eerste helpen, dan is ie zo snel mogelijk weer weg’, dacht ik bij mezelf. Instinctief voel je al aan dat er iets niet klopt. Het medicijn dat hij vroeg was van een ander merk dan het merk dat hij wilde hebben. Vervolgens sloeg hij om als een blad aan de boom. ‘Ik ga je doodsteken!’ riep hij.”
De huisartsenpraktijk waarbij de man was aangesloten werd gebeld, en de man bleek schizofreen te zijn. “Maar ik was zo ontredderd. Ik kon daarna niet meer aan de balie staan. Uiteraard heb ik aangifte gedaan, maar er werd niets mee gedaan. En dit overkomt heel veel collega’s, ook met mensen die géén psychiatrische problematiek hebben.”
Morfinecassette
Hoewel je als apothekersassistent geen band opbouwt met patiënten zoals een arts of verpleegkundige doet, voelt Ellen zich op een andere manier regelmatig intensief betrokken bij de levens van mensen die in de apotheek komen. “Als iemand ernstig ziek is, zie je de partner vaak dagelijks in de apotheek. Ik bracht een keer een morfinecassette naar een stervende patiënt, om de pijn te verzachten.”
Dergelijke bestellingen worden vaak thuisbezorgd vanwege de complexiteit van de situatie. Dat deed Ellen dan ook. “Dat was het moeilijkste dat ik heb meegemaakt. Ik werkte toen nog maar net en had er niet bij stilgestaan dat dit zo heftig kon zijn. Toen ik binnen werd gevraagd, heb ik daar zonder bij na te denken ‘ja’ tegen gezegd. Dat was achteraf niet zo verstandig. Ik zag haar in bed liggen en het was duidelijk dat ze veel pijn had. Een uur later werd ik gebeld door de huisarts dat ze al was overleden. Dat heeft me toen enorm geraakt.”
Bijzonder vak
Ondanks sommige minder prettige aspecten, vindt Ellen het vooral een prachtig vak. “Er is ook veel waardering voor de apotheek. Soms worden we overstelpt met kaarten, chocola en taart, alleen omdat we iets voor iemand hebben geregeld. Ook daarom vond ik dat ik dit boek moest schrijven. Er was nog nooit eerder een boek verschenen over apothekersassistenten. Mijn bedoeling met het boek is om het vak te promoten, het is zulk mooi werk!”
Ellen is ongelooflijk trots op het einderesultaat. “Ik had nog niet eerder een boek geschreven. Er gaat enorm veel tijd in zitten en het kost veel geld, vooral als je het zelf uitgeeft. Maar ik wilde het nu eenmaal zo snel mogelijk uitbrengen.” Inmiddels krijgt Ellen vele prachtige reacties. “Van lezers, maar ook van mensen uit het vak en oud-collega’s. Ze vinden het zó herkenbaar. Het boek geeft eerlijk weer wat werk inhoudt. Daar ben ik het meest trots op, ik doe het echt voor hén!”
Het gaat zo goed met het boek dat Ellen inmiddels bezig is met het te laten vertalen naar het Engels en Duits. “Ik wil het vak zoveel mogelijk promoten. Hoe werkt de apotheek? Wat mij betreft mag dat in alle talen!”
Je kunt het boek Eduated Drugdealer van Ellen Kruize Kok hier bestellen.
