Bert Visscher kan wel lachen om Bert Visscher: ‘Nee, dat ben ik niet’

Ze heten Jan Smit of Chantal Janzen, maar genieten niet de sterrenstatus van hun beroemde naamgenoten. Hoe zit dat eigenlijk met Bert Visscher?

Bert Visscher (60) is de zoon van Bert Visscher (93) en dat is geen grap. Grappen laat de voorman van een drukkerij liever over aan zijn een half jaar oudere naamgenoot uit Groningen, de bekende cabaretier. De naam Bert zit nu eenmaal in de familie bij de Visschers, van wie de jongste Bert in Purmerend woont. Hij houdt heel erg van auto’s, laat die passie hem nou ooit in de buurt hebben gebracht van die andere Bert (61), de cabaretier in adhd-stijl.

Stambomen

“Ik ben de rustige versie, antwoord ik altijd als iemand me aan de telefoon vraagt of ik dé Bert Visscher ben. Die heet van oorsprong Albert, ik Elbert. Ik heb wel eens naar onze stambomen gekeken, die van hem is terug te voeren op Groningen en omgeving, die van mijn tak gaat richting Elburg. Maar ergens ver weg zullen ze elkaar vast kruisen.’’

Hij had de kans het Bert Visscher persoonlijk te vragen, maar die kans liet hij voorbijgaan. “Ik zag hem jaren geleden op de AutoRai. We stonden toevallig naast elkaar, te kijken naar dezelfde auto. Hij zei nog dat hij het een mooie auto vond. Nee, ik heb hem niet aangesproken verder, ik ben niet iemand die bekende mensen aanspreekt.’’

Lachen om gekke dingen

Visscher, die in 2019 trouwde met de vrouw die hij twee jaar eerder had ontmoet, is wel een liefhebber van het repertoire van zijn naamgenoot. “Ik heb thuis een aantal dvd’s en ik ben eens bij een show van hem geweest. Heerlijk om naar te kijken, hij is een van de weinige cabaretiers die niet politiek gericht zijn. Verstand op nul en lekker kijken, lachen om gekke dingen.’’

Hoewel de Purmerendse Bert Visscher niet zo de clown uithangt als de Groningse, is hij niet vies van een grapje op zijn tijd. Vooral op de drukkerij nemen collega’s elkaar veel in de maling, op een leuke manier. “Een grap die ik zelf heb uitgehaald? Ik herinner me iets van lang geleden, een practical joke met een wat kleinere collega met wie ik elke dag heen en weer fietste. Op een maandag had ik met een andere collega zijn zadel net iets hoger gezet. Dat had hij de hele week niet in de gaten, terwijl we hem toch wat moeilijk heen en weer zagen bewegen. We hebben hem tot vrijdag lekker laten spartelen.’’