Evelien regelde opvang voor vluchtelingen: ‘Mijn gezin stond op een lager pitje’
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne zijn er ook vluchtelingen opgevangen in Ede en omstreken. Daar komt meer bij kijken dan je denkt. Van het regelen van onderdak, aanvragen van BSN-nummers tot aan boodschappen doen.
Dit artikel is geschreven door Wouter ten Hove – student journalistiek aan de Hogeschool Utrecht.
De Ederveense Evelien van Ravenhorst (36) en haar familie zijn dit aangegaan. “Ik ben op mijn vijftiende samen met mijn ouders geëmigreerd naar Oekraïne, maar op mijn zeventiende ben ik teruggekomen naar Nederland. Mijn vader bleef achter en later is mijn broertje opnieuw teruggegaan naar Oekraïne.” Zij deelt haar bijzondere verhaal en vertelt ook over de effecten op haar eigen gezin. “Ik weet nog dat ik het berichtje kreeg van mijn vader waarin stond: ‘De oorlog is vannacht echt begonnen.’ Mijn wereld werd echt even op pauze gezet.”
Ongekende stress
In de nacht van 24 februari 2022 valt Rusland Oekraïne binnen. “De oorlog was uitgebroken, maar mijn broertje was net onderweg vanuit Nederland, terug naar Oekraïne. Hij én mijn vader rijden nu nog steeds met hulpgoederen richting Oekraïne. De stress die het op dat moment gaf, was zwaar. Ik heb die nacht niet meer geslapen en zette de televisie aan om het nieuws te volgen. Mijn vader heb ik die dag vier keer gesproken, terwijl dat normaal één keer in de maand was.”
De wereld draait door, veel berichten zijn uitgewisseld. Evelien ervaarde veel stress in de onzekere tijden. De eerste weken waren er veel onduidelijkheden, er werd volop gespeculeerd en haar familie zat nog in Oekraïne. Toch heeft haar familie er uiteindelijk zelf voor gekozen om naar Nederland te komen. De mannen in de familie voelen zich enorm verantwoordelijk en willen Oekraïne niet zomaar verlaten. “Ik ben blij dat ik op dat moment ook mijn werk had, hierdoor had ik af en toe wel afleiding en was ik niet alleen maar bezig met mijn familie en de oorlog die zich daar afspeelde.”
Onderdak regelen
Vrijdag 4 maart kwam het hoge woord eruit: haar familie zou naar Nederland komen. De man van Evelien was aan het werk in een huis dat opgeknapt moest worden om te verhuren. De eigenaar van deze woning gaf aan dat hij het verhuren wilde uitstellen, zodat de vluchtelingen en familie van Evelien hier konden wonen. Op vrijdag deden zij een oproep via Facebook en Instagram. Alle hulp die geboden werd, pakten zij aan. Uit verschillende hoeken kwam hulp: Veenendaal, Ederveen, Ede en verschillende kerkgemeenschappen.
Op zaterdag, één dag later was het héle huis ingericht. Van boodschappen, dekens, kleren tot aan bedden voor in huis. ”We hadden ook een rekeningnummer geplaatst bij het gedeelde bericht, waar een paar duizend euro op is gedoneerd. Met dit gedoneerde geld halen we verschillende boodschappen en betalen we eventuele rekeningen voor het huis, zoals rioolheffing.” Op dinsdag 8 maart kwamen de vluchtelingen aan in Nederland.
“Het is bizar hoeveel steun wij hebben gekregen om dit voor elkaar te krijgen voor veertien mensen, waaronder ook kinderen. Zelfs speelgoed voor de kinderen hadden wij genoeg. Nu ik dit zo vertel kan ik niet omschrijven hoe overweldigend dit is geweest.”
“Evelien en haar familie zijn druk met het aanvragen van BSN-nummers, zodat sommige vluchtelingen ook kunnen gaan werken. Door de band die Evelien met haar vader heeft, levert dat soms extra spanning op. “Mijn vader is een koppige man en door het verleden komen er ook herinneringen naar boven, waardoor mijn hoofd ook erg vol zit. Ik voel me verantwoordelijk en ik wil ervoor zorgen dat zij het goed hebben. Dat zij ook kunnen werken en afleiding hebben.”
Samen sterk
“Nu ze een tijdje in Nederland zijn, merk ik dat ik makkelijker ben geworden en neem ik soms bewust afstand. Ik neem meer tijd voor mijn man en kinderen. Wij ondernemen dan iets leuks bijvoorbeeld. Mijn gezin heeft een tijd op een lager pitje gestaan. We waren zo druk met z’n allen om alles te regelen. Nu merk ik dat we sterker zijn. We moesten namelijk één team vormen om dit voor elkaar te krijgen en iets te betekenen voor onze familie en anderen die zijn meegekomen.”
Evelien heeft zelf drie kinderen en voelt zich extra verantwoordelijk voor de kinderen die zijn meegekomen. “Door het vele thuiszitten worden zij soms wat vervelend en irriteren zij elkaar. Dat zorgt nog wel eens voor extra spanning in huis. Voor de kinderen is ritme en regelmaat ook zo van belang. Nu de kinderen naar school gaan, merk je een rust in huis en hebben zij ook weer wat om handen.”
