Dordtse zussen Jannie en Corrie lopen samen de Nijmeegse Vierdaagse: ‘Humor houdt je op de been’

Jip is onze columniste. Ze schrijft over bijzondere, opvallende en grappige dingen die ze meemaakt. Deze keer sprak ze met de Dordtse zussen Jannie Baum (54) en Corrie Fens (51). De zussen lopen dit jaar samen de Nijmeegse Vierdaagse.

Met ruim 45.000 deelnemers met meer dan zeventig verschillende nationaliteiten, is de Nijmeegse Vierdaagse de grootste wandelprestatietocht ter wereld. De zussen Jannie en Corrie delen een gezamenlijke passie voor wandelen en doen dit jaar voor het eerst mee aan de Vierdaagse.

Ter nagedachtenis

Naast zussen zijn Corrie en Jannie allebei ook trotse oma’s en delen ze lief en leed. “We zijn in 2014 gestart met wandelen”, vertelt Corrie. “Mijn dochter Mandy is op 17-jarige leeftijd overleden. Het was haar wens om met haar vader een wandeltocht naar het bedevaartsoord Santiago de Compostela te maken.”

Ter nagedachtenis aan Mandy besloten de zussen om eerst het Pieterpad te lopen. “Totaal ongetraind begonnen we op slippers te wandelen. Niet echt handig, maar we deden maar wat. Al snel kwamen we er achter dat een paar goede wandelschoenen dan ook onontbeerlijk waren. Uiteindelijk heb ik met mijn man Peter de voettocht naar Santiago de Compostela gemaakt.”

Het gaat van lachen naar janken en andersom

Piepen en potje schelden

De zussen hadden inmiddels de smaak te pakken en besloten samen door te gaan met wandelen. Ze maken de tochten niet alleen voor zichzelf, maar verbinden ook een goed doel aan het wandelen. Zo hebben ze net dat extra beetje wilskracht om door te zetten. Want dat het tijdens de tochten niet altijd lang leve de lol is, kan Jannie beamen.

“Het gaat van lachen naar janken en andersom. In het begin is alles helemaal top, maar op een gegeven moment beginnen we toch te piepen of een lekker potje te schelden. In de trant van: waarom heb ik me door jou laten overhalen, ik had op de bank kunnen zitten. Corrie heeft na al die duizenden kilometers trainen nog altijd last van blaren.”

Teleurstelling

Door middel van een lidmaatschap bij de wandelbond konden de dames zich verzekeren van een startplaats tijdens de Vierdaagse. Het geld voor het goede doel was in 2020 al opgehaald met als bestemming: Grip op je Dip. Een organisatie die zich inzet voor jongeren die tijdelijk niet zo lekker in hun vel zitten. Corona gooide roet in het eten voor deze editie. De teleurstelling bij Jannie en Corrie was groot, maar wandelen bleven ze sowieso. Het geld van de donateurs hebben ze overgemaakt aan de stichting. Nu alleen nog wandelen.

Helemaal uitgeteld

Begin dit jaar werd groen licht gegeven voor de Vierdaagse en de dames voerden direct het wandeltempo op. “We gingen te voet van Dordrecht naar Den Haag én weer terug. Onderweg hebben we wel een hotelletje gepakt hoor”, zegt Corrie lachend.

Jannie reageert: “Normaal gaan we nog winkelen als we trainen, maar we waren helemaal uitgeteld. We konden nog net het bed in strompelen. Omdat we nog niet hadden gegeten, bestelden we roomservice. We hadden zo’n spierpijn en vroegen de bediening om het blad op tafel te zetten. We zagen de jongeman gewoon denken: wat een luie krengen. Zodra de deur dichtging, gierden we het samen uit. Humor is iets wat je letterlijk op de been houdt.”

Nijmeegse Vierdaagse

De beruchte Zeven Heuvelen in Nijmegen hebben Jannie en Corrie geoefend en dat ging goed, zonder spierpijn. Tijdens de aankomende Vierdaagse trakteren de dames zichzelf op een bungalowverblijf. Ze hebben een heuse stoet aan personeel tot hun beschikking. Een coach: Peter, de man van Corrie, staat klaar voor alle hand-en-spandiensten. En twee vrienden gaan mee als koks en bereiden dagelijks een gezonde maaltijd.

Of de één zonder de ander doorgaat als er iemand uitvalt? “Nee”, klinkt het eensgezind. “We zijn geen opgevers, maar we gaan niet door als het niet verantwoord is. We hebben afgesproken tot het bittere eind door te gaan, maar als er één op een brancard wordt weggedragen, stopt de ander ook.”

Wandelwensen

Als ik wil weten hoe de dames zich vrijdagavond verwachten te voelen, zegt Corrie droogjes: “Ik zou zeggen, bel ons vrijdagavond nog eens op om het te vragen.”

Na de Vierdaagse hebben de zussen nog een grote wandelwens. “Momenteel trainen we de Elfstedentocht: van dorp tot dorp.” Daarna lacht Corrie stralend: “De Alpe d’HuZes!” Jannie lacht wat zuurzoet: “Tja, ik heb weinig keuze. Ik werk gewoon de to-do list van mijn zusje af.”

Ik verlaat het stel, na ze van een voorraadje pleisters te hebben voorzien. Ben je toeschouwer in Nijmegen? Juich deze kanjers dan zeker even toe!

Liefs van Jip