Jan is stadsgids: ‘Eén van mijn favoriete plekken is een verstopte deur in Pandora’
Jan Stal was nooit zo bezig met Dordrecht en haar geschiedenis. Hij had een drukke baan in de directie van…
Na de opleiding SPW en maatschappelijk werk ging het goed met de carrière van Manon Wijermars. Ze klom steeds een stapje hoger op de carrièreladder en kreeg zelfs een managementfunctie bij een zorginstelling. Maar ze miste het om op de werkvloer te werken en de lach van haar cliënten te zien. Ze besloot het heel anders aan te pakken. “Ik neem een stap terug in salaris, maar ga tien stappen vooruit qua geluk.”
Manon start met haar eigen bedrijfje ‘De Moestenier’: een unieke dagbesteding voor mensen met een licht verstandelijke beperking, gericht op het onderhouden en leren over de moestuin. “Na een jaar lang reizen besloot ik niet terug te willen naar een managementfunctie. Ik werk nu op een zorgboerderij en voordat we met het coronavirus te maken kregen, gingen de cliënten twee keer per week met de bus weg om een tuintje te onderhouden. Ze werden daar zo gelukkig van. Even weg van de zorgboerderij en aan de slag voor een ander. Het plezier dat ze hadden, zette me aan het denken. Waarom begin ik zelf geen dagbesteding waarbij ze in de tuin kunnen werken? Een moestuin om precies te zijn.”
Jij een paar extra handen en wij een leuke en leerzame werkplek
“Ik wil graag in april beginnen met op donderdag en vrijdag een dagbesteding voor 2 á 3 mensen. Geen grote groep, zodat ik écht aan iedereen aandacht kan geven. Op de zorgboerderij waar ik nu werk, zijn de groepen best groot en de aandacht verdelen is een flinke klus. Met dagbesteding De Moestenier wil ik met een klein groepje de handen uit de mouwen steken. Ik heb contact met verschillende verenigingen waar we kunnen helpen met een moestuin onderhouden, maar iedereen met een moestuin kan zich ook bij ons aanmelden. Jij een paar extra handen en een mooie moestuin, wij een leuke en leerzame werkplek.”
“Als voorbereiding heb ik een moestuincursus gedaan. Ja, die bestaan echt! Ik kende de basis al en deze cursus focuste zich op permacultuur, een methode van moestuinen. Ik leerde welke groenten je vlakbij elkaar kunt zetten om de groei te stimuleren. Maar sommige dingen moet je niet bij elkaar zetten. Planten kunnen elkaar helpen, maar het soms juist ook wat minder met elkaar vinden. Die kennis wil ik de cliënten bijbrengen, zodat ze er echt wat van leren.”
Je kunt verder lezen onder de foto.
Geen appels en peren, maar appels en preien. Voor De Moestenier heeft Manon een passend logo laten ontwerpen door haar beste vriend. “Het logo ben ik zelf met een grote lach op m’n gezicht. In het logo zie je een hoedje van een appel en mijn haren zijn van preien gemaakt. Dat vond ik wel een duidelijk beeld geven van hoe vers alles uit een moestuin is. De appels en preien komen voort uit het spreekwoord ‘voor een appel en een ei’, nu dus voor een appel en een prei. Dit omdat ik het werk wat wij verzetten voor een laag tarief aan kan bieden omdat ik sociaal ondernemer ben. En het woord moestenier? Ik denk dat ik een nieuw woord heb bedacht. Ik dacht aan het woord hovenier en heb daar een eigen variant van gemaakt.”
Manon wil graag in april starten met de dagbesteding. “Ik heb nog plekjes over in de bus dus mensen mogen altijd contact opnemen als ze met me mee op pad willen om samen aan de slag te gaan. We werken heerlijk buiten en je wordt wel een beetje vies, dus dat moet je niet erg vinden. En mocht je nog hulp kunnen gebruiken in je moestuin, dan hoor ik het graag.
Via de website van De Moestenier vind je meer informatie en kun je contact opnemen.
In onze gids
Populaire rubrieken