Brahim en Nico zijn bijna 40 jaar bevriend: ‘We zijn meer dan vrienden, we zijn broers’
Het begon bijna veertig jaar geleden op de Trompschool in Wielwijk en nu gaan de vrienden allebei in de Wilgenwende…
De één houdt van bloemetjes en kan geen minuut stilzitten en de ander draagt graag zwarte kleding en leest het liefst urenlang een boek. Het is een korte samenvatting van de vriendschap van Anika de Lint (33) en Eva Lintjes (34). De twee vriendinnen zijn totaal verschillend, maar zijn al bijna vijfentwintig jaar onafscheidelijk. “We gunnen iedereen zo’n bijzondere vriendschap.”
Eva groeide op in Stadspolders en Anika in Sterrenburg. Ze zaten niet op dezelfde basisschool, maar kwamen elkaar tegen bij Balletschool de Singel.
“Wat ik me herinner, is dat Anika en ik vooral heel slecht in ballet waren”, vertelt Eva lachend. “Daarom werden we gekoppeld en aan elkaar overgeleverd.” Anika voegt toe: “In onze groep zaten best veel meisjes die heel goed waren en meer met ballet wilden doen. Wij deden het alleen voor de leuk en zijn er op een gegeven moment mee gestopt. We waren nog niet echt goede vriendinnen, maar wisselden e-mailadressen uit. We besloten penvriendinnen te worden en hielden zo contact.”
Door het contact via de mail kwamen de jonge meiden erachter dat ze naar dezelfde middelbare school gingen. Anika wist het meteen zeker: ze moest en zou bij Eva in de klas komen. Dus vroeg ze de school of ze dat konden regelen. Anika: “Klassen werden ingedeeld per wijk, waardoor ik eigenlijk bij leerlingen uit Sterrenburg hoorde. Maar de school plaatste me uiteindelijk in de ‘Stadspolders klas’, bij Eva. Daardoor moest ik ook alleen naar school fietsen, omdat ik met niemand uit mijn wijk in de klas zat. Mijn ouders vonden dat nogal wat, maar wisten dat ze het idee niet uit mijn hoofd konden praten.”
Lees verder onder de foto >>
Op de middelbare school zagen Eva en Anika elkaar dagelijks, waardoor de vriendschap zich verder ontpopte. In die tijd sloten de jonge meiden nog meer vriendschappen voor het leven, waaronder met gezamenlijke vriendin Arianna. “Ook al zijn onze wegen gescheiden, als we elkaar zien is het als vanouds.”
In hun tienerjaren ontwikkelden de twee vriendinnen allebei hun eigen stijl. Ook de hobby’s en interesses bleken heel anders te zijn. Anika: “Qua kleding ging ik kleurrijke dingen met kant en bloemetjes dragen. Eva houdt juist enorm van zwart. Ik ben gek op katten, Eva heeft niets met huisdieren. Zij zit graag de hele dag te lezen, ik kan geen minuut op mijn billen zitten. Maar als Eva bij mij langskomt, kan het zomaar gebeuren dat we allebei op het balkon in slaap vallen. We zijn zo comfortabel met elkaar en hoeven niets eens wat tegen elkaar te zeggen. We zijn net een getrouwd stel.”
Met punanipijn en helemaal uitgeput kwamen we op onze bestemming aan
Als het op vakanties aankomt, hebben de vriendinnen wel dezelfde smaak. Door schoolreizen op de middelbare school kwamen ze erachter allebei van fietsvakanties te houden. “We zijn waarschijnlijk de enigen die meerdere malen op fietsvakantie zijn geweest zonder dat we banden kunnen plakken. Met punanipijn en helemaal uitgeput kwamen we dan op onze bestemming aan. Maar die fietsreizen voelen gewoon lekker, als een soort meditatie.”
Herinneringen aan één vakantie zorgen nog steeds voor veel hilariteit bij Anika en Eva. “We noemen het ook wel de poepvakantie”, vertelt Anika. “Ik ben getrouwd en heb een zoontje van anderhalf. Toen hij nog een baby was, gingen we met het gezin naar een hotel op Gran Canaria. Het leek me gezellig als Eva erbij was, dus boekte ze een ticket. Helaas kreeg ons zoontje buikgriep en poepte hij de hele boel onder. Toen ik met ‘m wilde douchen, kwam er alleen koud water uit de douche. Dus ik rende naar de hotelkamer van Eva toe. Stonden we daar halfnaakt, helemaal onder de poep voor haar deur. Dat gezicht van haar vergeet ik nooit meer.”
Vakanties en leuke dingen doen zijn belangrijk voor de vriendinnen. Maar ook in moeilijkere tijden zijn ze er voor elkaar geweest. Toen Anika een ongeluk kreeg en daar hersenletsel aan overhield, stond Eva voor haar klaar. “Anika kon weinig prikkels verdragen, dus nam ik haar mee om in stilte te wandelen. We hebben de hele Biesbosch gezien. Ik ben blij dat ik er toen voor haar kon zijn.” Gelukkig gaat het nu beter met Anika en kan ze bijna weer alles doen als voorheen.
Eva en Anika wonen vlak bij elkaar in Dordrecht en zien elkaar regelmatig. Soms blijven ze last minute bij elkaar eten of maken een wandeling. Ze zijn blij dat ze elkaar al lang kennen en iedere levensfase met elkaar meemaken. Ook maken ze al plannen voor een volgende vakantie. “Parijs lijkt ons wel wat! Al wordt dat wordt natuurlijk weer een fietsvakantie.”
Lijkt het jou óók leuk om te vertellen over een dierbare vriendschap? Stuur dan een e-mail naar [email protected] en wie weet schrijven we een artikel over jullie bijzondere band.
In onze gids
Populaire rubrieken