Binnenkijken bij de stadsboerderij van Christian en Sanne: ‘De plek waar je het nieuwe boerenleven kunt zien en proeven’

Aan de rand van Deventer bevindt zich stadsboerderij ‘Heerlijkheid Linde’ van Christian (42) en Sanne (39) Klein Koerkamp. Sinds de opening op hemelvaart, waarbij er wel rond de vijfduizend mensen een kijkje kwamen nemen, is het er razend druk. Mensen kunnen genieten van een kop koffie, zelfgemaakt ijs en mooie lokale producten om mee te nemen naar huis. Dit alles met uitzicht op de innovatieve ronde koeienstal.

Van oorsprong komt Christian Klein Koerkamp van een melkveehouderij in Lettele. Deze is al eeuwenlang van generatie op generatie in de familie. Sanne, niet opgegroeid op de boerderij, is de rechterhand van Christian. Samen zijn ze in het diepe gesprongen en openden ze eind mei de deuren van de biologische melkveehouderij Heerlijkheid Linde aan de Slinkmansweg in Schalkhaar. Persoonlijk contact met de klant en korte lijnen met de boeren waarvan ze producten verkopen, waren speerpunten in hun bedrijfsplan.

We hadden nooit durven dromen dat het zo zou uitpakken

De drukte is eigenlijk vanaf het begin af aan al geweest. De omwonenden waren nieuwsgierig en namen even een kijkje binnen en in de ronde stal, om daarna van het zelfgemaakte ijs te proeven. Blijkbaar viel dit heel erg in de smaak, want sindsdien heeft de drukte aangehouden.

Voor kinderen is er van alles te zien en te doen. De koeien in de stal, die ook vanuit binnen door een raam te bekijken zijn, lijken hierdoor wel een attractie. Er is een natuurlijke speelplek en de kalfjes en geiten staan in een omheind gedeelte, waar je ze van dichtbij kunt zien.

“Natuurlijk hadden we verwacht dat er veel kinderen bij ons zouden komen spelen. Maar een doelgroep die ons echt verrast heeft zijn de gepensioneerden.” Vrij regelmatig, na een wandeling of fietstocht, komen ze een kop koffie met gebakje bij de stadsboerderij nuttigen. Om daarna te genieten van de bijna therapeutische werking die de koeien op de mensen hebben. “Wij vinden het erg fijn om persoonlijk contact met onze klanten te hebben. Dit doen we door even een praatje te maken en oprechte interesse te tonen, zeg Sanne.”

Lees verder onder de foto’s.

7

Giraffen en bungalows

Een aantal plannen die de gemeente eerst aangeboden kreeg voor de honderd hectare grond, werd verworpen. “In eerste instantie was het de bedoeling om industrie te bouwen op het stuk grond. Er is zelfs al een aftakking vanuit de N-weg aangelegd”, zegt Sanne. “Maar na heel veel verzet vanuit de omwonenden is dit plan van tafel geveegd. Daarna kwam er een plan om huizen te gaan bouwen. Dit was nog vóór de tijd van de woningnood en ook was er voor dit plan weinig draagvlak. Net als het plan voor een zonnepanelenpark.”

“Het meest bizarre plan was het plan voor een wildlifepark met giraffen, olifanten en bungalows, zegt Christian. “Hier werd niet positief op gereageerd door de omwonenden, en dus was er nog steeds geen concrete bestemming voor het stuk land.”

Het meest bizarre plan was het wildlifepark

Na de bijeenkomst, waarbij Christian als omwonende aanwezig was, vond hij dat het genoeg was geweest. “Het was toch niet de bedoeling dat een mooi stuk landbouwgrond gebruikt werd voor absurde ideeën als een wildlifepark.”

Destijds was hij bestuurslid bij de LTO. Samen met een medebestuurslid besloot hij een werkgroep op te richten. “Er moesten zoveel mogelijk partijen bij elkaar komen, zegt Christian.” Maar na een paar keer rond de tafel te hebben gezeten kwam hij thuis met het idee zelf een bedrijf neer te willen zetten. Goed voor mens en dier.

Na veel onderzoeken, adviezen, cursussen en afwegingen zijn Christian en Sanne ervoor gegaan. “We hebben ontzettend veel eigen onderzoek gedaan naar manieren om zo min mogelijk ammoniak uit te stoten. Hierbij hebben we bij een boer op zijn boerderij proeven mogen doen met verschillende manieren om de poep van de urine te scheiden. Als dit samenkomt, komt er namelijk ammoniak vrij.”

Lees verder onder de foto’s.

5

Koeien, winkel, ijs

Christian en Sanne barsten van de ideeën en ontvangen deze ook van buitenaf, wat soms overweldigend kan zijn. Dat er eerst een solide basis gelegd wordt, vindt het stel voor nu het meest belangrijk. “We vinden het nodig dat er een vorm van educatie is. Transparant zijn en kennis doorgeven zodat de band tussen boer en burger versterkt.” Hoe ze dat gaan doen is iets waar ze in de toekomst over na willen denken. “We zeggen dan tegen elkaar, dat komt allemaal wel, we moeten ons nu focussen op de koeien, de winkel en het ijs. Dit is onze mantra geworden.”

6