Zo laat kun je écht dauwtrappen (En hier komt de dauwtraptraditie vandaan)

Zeker in het oosten van het land wordt Hemelvaartsdag al gauw geassocieerd met ‘dauwtrappen’. Maar hoe laat moet je eigenlijk in de benen om die dauw niet mis te lopen? Wij zochten het uit. Vertellen we meteen even waar die traditie nou vandaan komt.

Voor de meeste Deventenaren is Hemelvaartsdag een vrije dag. Maar uitslapen? Ho maar! Nog steeds wordt deze dag juist gebruikt om vroeg de pootjes te strekken, te voet of per fiets. We gaan massaal vroeg uit de veren om de eerste stappen in de verse dauw te zetten.

Onder het dauwpunt

Een voornemen is één, de uitvoering vraagt om wat voorbereiding. Hoe laat moet je bijvoorbeeld opstaan om daadwerkelijk dauw aan te treffen? Dauw ontstaat als de temperatuur van de lucht daalt tot onder het dauwpunt. Het dauwpunt is het punt waarop vochtige lucht begint te condenseren. Bij een warmere lucht kan dit eerder optreden dan bij koudere lucht. Dauw treedt meestal op rond zonsopgang. Op Hemelvaartsdag laat de zon zich rond een uur of 5.30 zien, dus zet maar vast de wekker.

De meeste kans op dauw heb je trouwens in gebieden met een hoge luchtvochtigheid. Ook op land dat grenst aan water is de kans op dauw groter, vaak gaat het hier gepaard met mist.

Op blote voeten

Wij kennen dauwtrappen als de traditie waarbij je op Hemelvaartsdag ’s morgens vroeg te voet of op de fiets een route in de omgeving aflegt. In de negentiende eeuw deden ze dit liever op blote voeten. Toen waren ze ervan overtuigd dat de dauw op het gras een zuiverende werking had. De traditie van ‘dauwtrappen’ als viering kwam van een heidens gebruik om de heropleving van de natuur te eren. Vroeger werden op Hemelvaartsdag ’s morgens zeer vroeg al processies gehouden om de hemelvaart van Jezus te vieren.