Mysterie opgelost! Julia versierde de stenen langs de IJssel: ‘Voor subtiele vrolijkheid in nare tijden’
De slapeloze nachten zijn voorbij, het mysterie van de versierde stenen langs de IJssel is opgelost. Julia Zeën (43) neemt ons mee naar haar kunstwerkjes langs het water en vertelt. “Mijn doel om vrolijkheid en verbinding te creëren is meer dan bereikt.”
Water, wind, corona en pauw
“Ik ging gewoon aan de slag met één van de stenen. Lekker ontspannend met het zonnetje in mijn rug”, zegt Julia Zeën (43) over de sierlijke stenen langs de IJssel. Wat begon als creatieve uitspatting, is uitgelopen tot een vrolijk stadsmysterie. Vrolijk, want dat was precies Julia’s doel van haar kunstwerkjes langs de IJssel. “Ik zocht naar een manier om op een subtiele manier vrolijkheid te bieden in nare tijden”, zegt ze. “Ik zwem geregeld in de IJssel en het was me al eens opgevallen dat de stenen zo’n mooie gladde ondergrond hadden. Zo kwam ik afgelopen zomer op het idee om erop te gaan tekenen.”
Inmiddels liggen er tien kleurrijke stenen langs de IJssel. De tekeningen hebben ieder hun eigen thema en bijpassende naam. “Zo ligt de steen ‘water’ naast de steen ‘wind’ en heb ik de steen ‘corona 1’ en ‘corona 2’ gemaakt. Even verderop ligt ‘de pauw’.”
Tekeningen en gesprekken
Het bleek een schot in de roos. “Al tijdens het tekenen kwamen wandelaars langs om vragen te stellen en een praatje te maken. Hele levensverhalen heb ik gehoord”, zegt Julia. “Een man liet achteraf zelfs een boodschap op een van de stenen achter: ‘bedankt voor het gesprek.’ Er ontstond echt verbinding, zo heb ik mijn doel meer dan bereikt.” De creatieveling ziet dat passanten sowieso erg gehecht zijn aan haar gelegenheidskunst. “Ze voelen zich verantwoordelijk voor de stenen en leggen ze hogerop zodat ze niet onder water komen te staan”, lacht ze. “Een man meldde zelfs dat hij de vogelpoep van één van de stenen had gehaald zodat het niet op de tekening zat.”
Tekst gaat verder onder foto’s.
Van kettingen tot gedenkstenen
Wat voor ons hele kunstwerken lijken, zijn voor Julia slechts grove schetsen. “Eigenlijk heb ik deze stenen gewoon even grof getekend”, lacht ze. “Ik doe het gewoon uit de losse pols. Als de eerste stip staat, werk je zo verder.” De vormen zijn inmiddels een letterlijke handtekening van de kunstenares. “Al jaren maak ik deze pentekeningen onder de naam SoulstonesbyJulez. Ik maak mijn tekeningen op (gedenk)stenen, maar ook op sieraden en kaarsen.”
Tot het voorjaar
Die kunstwerken zijn blijvend, anders dan de stenen langs de IJssel. “Die vervagen wel weer als het water hoger komt te staan. Langzaam schuurt de verf er dan weer af. Ik denk dat het tot het voorjaar te zien zal blijven.”
