Inge (59) verhuisde voor de liefde naar Deventer: ‘Ik snap nu dat hij hier niet weg wilde’

Ze zegde haar baan -waar ze al 38 jaar werkte- op en pakte haar koffers. Zo’n twee jaar geleden verhuisde Inge Verweij voor haar grote liefde naar Deventer. “Als ik nu naar de stad fiets, gaat er nog elke keer door mijn hoofd: ‘Nou meid, nu woon je hier gewoon hè!”

Al tijdens hun eerste ontmoeting had Han (67) het gezegd: “Ik vertrek nooit uit Deventer.” Waar Inge dat eerst nogal stom vond, begrijpt ze Han -die inmiddels haar vriend is- volledig.

Voor het eerst naar Deventer

In 2012 kwam Inge via een datingsite in contact met Han uit Deventer. “In eerste instantie vond ik Deventer een beetje ver weg, maar de meneer was bijzonder aardig over de chat en had een leuke kop”, zegt ze. “Al snel spraken we af op een terras in het midden van het land. Eén van de eerste dingen die hij meldde was: ‘hoe dan ook, ik ga nooit weg uit Deventer.’ Eerlijk gezegd vond ik dat best stom. Dat zeg je toch niet gelijk tegen je eventuele aanstaande? Eigenlijk zeg je dan: als het wat wordt, dan ik verhuis niet. Dat moet jij dan maar doen.”

Verder verliep de eerste afspraak heel gezellig en kwam het tweetal al snel tot de conclusie dat Inge de volgende zaterdagmiddag naar Deventer zou komen.

Gearmd door de stad

“Daar stond die fijne man mij op te wachten op een mooi station. Gearmd liepen we op een prachtige nazomerse dag door de stad”, vertelt Inge. “Hij liet mij allerlei leuke plekjes, straatjes, doorkijkjes en uitzichtpuntjes zien. Uiteindelijk belandden we op een terrasje op de Brink. Bij het proostten met onze biertjes sprak ik de legendarische woorden: ‘Nou, ik snap wel dat je hier niet weg wil.’”

Oefenen op de uitspraak

De daarop volgende acht jaar kwam ze vrijwel elk weekend naar Deventer. “Elke keer als ik op de A1 reed en ‘Deventer’ voor de eerste keer op de borden verscheen, oefende ik hardop in mijn eentje op de juiste uitspraak : ‘Dèèmtaah’. Volgens mijn lief kan ik het nog steeds niet.”

Skyline, straatjes, gezelligheid

Elk weekend voelde het voor Inge weer als een feest om naar Deventer te komen. “De skyline, de straatjes, de lampjes in de avond, de geweldige avonden in de kroegen met Muziektotaal, de Undercoversessies op de Brink. Dat met allerlei leeftijden door elkaar, jong, oud, maakt niet uit, altijd een goeie sfeer. Ik heb nog nooit iets van agressie meegemaakt. Er valt van alles te beleven, ook voor de wat ouderen zoals wij.”

De verhuizing

Twee jaar geleden besloot ze te stoppen met heen en weer rijden, Inge verhuisde vanuit Bilthoven naar Deventer. Aan Bilthoven zelf mist ze niet zoveel. “Het is niet echt een bruisende plaats”, zegt ze. “Midden in het land wonen had wel een voordeel: je bent overal in Nederland vrij snel. Vanuit het oosten moet je eerst het halve land doorkruisen. Wel mis ik de nabijheid van familie en vriendinnen, je kan niet even snel langs wippen. Nu moet ik daarvoor zo’n beetje een hele dag vrijmaken, wat ik heel graag doe om ze te zien natuurlijk.”

Een echte Deventerse voelt ze zich nog niet helemaal, maar Inge is wel ben wel ongelooflijk trots op Deventer. “Als ik nu naar de stad fiets, gaat er nog elke keer door mijn hoofd: ‘Nou meid, nu woon je hier gewoon hè!”