Deventer jongeren maken vuist tegen discriminatie: ‘We willen de wereld een stukje beter maken’

Als je tien december de stad in gaat dan is de kans groot dat je deze jongeren tegenkomt. De studenten van Aventus gaan op de ‘Dag van de mensenrechten’ de straat op om met Deventenaren in gesprek te gaan over discriminatie. ”Ik werd in Kenia gediscrimineerd omdat ik een ander accent had.”

Sinds dit schooljaar komt de groep van vijftien jongeren tussen de 17 en 25 jaar iedere week samen. Digitaal of bij het Meldpunt Discriminatie Deventer. Hun doel: discriminatie bespreekbaar maken. ”We willen niet wijzen met het vingertje, maar kijken wat er beter kan”, vertelt Malika.

Het taboe bespreekbaar maken

Malika is coördinator van Meldpunt Discriminatie Deventer en begeleidt de jongeren tijdens dit project. Volgens Malika rust er een taboe op discriminatie. ”Er wordt weinig gepraat over de vooroordelen die we allemaal hebben. Terwijl vooroordelen bewust of onbewust kunnen leiden tot discriminatie. Deze jongeren willen dat gespreksonderwerp aansnijden.”

Toen en nu

Een van die jongeren is Kayligh Dicou (18). Volgens haar speelt discriminatie al heel lang een rol in de samenleving. ”Ik hoor van oudere mensen om mij heen: ‘Vroeger was het veel erger.’ Dat klopt, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat discriminatie nu niet meer plaatsvindt.”

‘Vrienden die homoseksueel of trans zijn worden gediscrimineerd’

Kayligh ziet het om zich heen gebeuren. ”Vrienden die homoseksueel of trans zijn worden gediscrimineerd. Dat hoor ik achteraf, dan kan ik er niks aan doen. Door dit project kan ik wel iets betekenen.”

Tolerantie in Deventer

Ook Abdi Nasarabshir (21) was direct enthousiast toen hij op school over dit project hoorde. ”Ik heb zelf te maken gehad met discriminatie, daarom vind ik het heel belangrijk dat mensen wat toleranter zijn naar elkaar.” Volgens Abdi heeft discriminatie te maken met angst. ”Mensen zijn bang voor het onbekende.”

‘Mensen zijn bang voor het onbekende’

”Als mensen iets niet kennen houden ze het op afstand en dat kan leiden tot discriminatie.” Abdi maakte dit zelf mee toen hij van Somalië naar het noorden van Kenia moest vluchten. ”Ik werd daar gediscrimineerd omdat ik een ander accent had, en tot een andere stam behoorde dan de meeste mensen. Kinderen wilden niet met mij spelen.”

Nare opmerkingen op school

Op de middelbare school in Deventer kreeg Abdi ook wel eens nare opmerkingen naar zijn hoofd. ”Een jongen uit mijn klas vergeleek mij met apen. Daar maakte hij grapjes over. Ik kon mezelf niet goed verdedigen omdat ik de taal niet goed sprak.”

‘Je kunt iemand echt kwetsen’

Abdi: ”Het is belangrijk dat mensen weten hoe een ander zich voelt als dit gebeurt. Veel mensen denken dat het aanstellerij is, maar je kunt iemand echt kwetsen door discriminatie.” Daar is Kayligh het helemaal mee eens. ”Mensen moeten de dingen niet altijd vanuit hun eigen referentiekader bekijken en wat meer openstaan voor een ander.”

De ‘Dag van de mensenrechten’

Morgen gaan de studenten de straat op. Kayligh: ”Door spelvormen als ‘wie van de drie’ hopen we mensen bewust te maken van de vooroordelen die ze hebben.” Abdi voegt toe: ”We gaan met mensen in gesprek zodat ze zich bewust worden van de rechten die ze hebben. ‘Je mag niet discrimineren’ is één van die mensenrechten.” Zelf heeft hij het gevoel dat mensenrechten vooral bestaan op papier. ”Er zijn genoeg landen die zich niet aan deze rechten houden.”

‘We willen mensen aan het denken zetten’

”Dat zijn landen waar wij wel gewoon zaken mee doen, alsof ze onze vrienden zijn. Dat zou ik graag anders zien. Ik snap dat we dat niet zomaar kunnen veranderen. Voor mij is dit project geslaagd als we mensen buiten onze groep aan het denken hebben gezet. Als er Deventenaren op een andere manier naar de wereld gaan kijken, al is het maar een klein beetje.”