111 jaar geleden werd de eerste steen van het Vredespaleis gelegd
Maandag is het 30 juli. Een normale (warme) dag. 111 Jaar geleden was dat niet zo. Op 30 juli 1907 werd namelijk de eerste steen van het Vredespaleis gelegd. Een bijzondere gebeurtenis in de Haagse, maar ook de algehele wereldgeschiedenis.
Op 30 juli 1907 werd de tweede Vredesconferentie in Den Haag gehouden. Tijdens die samenkomst werd de eerste steen van het Vredespaleis gelegd. Uit het programma van die dag blijkt dat het een grootste gebeurtenis was. Er werd champagne gedronken, er waren petit fours én er waren belangrijke gasten aanwezig.
Lees verder onder de foto
Oplevering paleis
Het paleis zou voor de derde Haagse Vredesconferentie af zijn. Die meeting stond gepland voor 1915. Maar een jaar eerder brak de Eerste Wereldoorlog uit en daardoor is die conferentie er nooit gekomen. Gelukkig was het paleis toen al af. In deze tijd is het moeilijk te geloven dat een bouwproject éérder voltooid is dan gepland, maar het is toch echt gebeurd. Op 28 augustus 1913 opende koningin Wilhelmina het gebouw.
Waarom?
Het Vredespaleis is een prachtig gebouw en we weten dat het ook een belangrijk gebouw is, maar waarom werd het Vredespaleis gebouwd?
Al eeuwen lang waren er in Europa allerlei oorlogen. Mensen waren daar natuurlijk klaar mee en wilde vrede. En daardoor ontstond bij de Russische Tsaar Nicolaar II het idee om een internationale vredesconferentie te houden. Omdat Nederland een neutraal land was en Den Haag de politieke hoofdstad werd onze stad gekozen als locatie om de vrede te gaan bespreken.
Lees verder onder de foto
De eerste conferentie werd in 1899 gehouden en er kwamen maar liefst 26 landen bij elkaar om afspraken te maken over onder andere ontwapening en het oprichten van het Permanent hof van Arbitrage. 8 jaar later werd de tweede conferentie gehouden en daar waren 44 landen bij.
Tussen deze twee vredesconferenties in werd een belangrijk besluit genomen. Een hof dat werkte aan wereldvrede verdiende een mooi onderkomen en zo ontstond het idee voor de bouw van het Vredespaleis. Het paleis stond daarmee symbool voor de lang gekoesterde droom van wereldvrede. Daaraan dankt het Vredespaleis haar bijnaam: ‘Tempel van Vrede’.
Wat is er te zien in het Vredespaleis
Het paleis staat vol met geschenken van de landen die de Haagsche Conventie steunen. Denk daarbij aan een jaspisvaas van 3200 kilogram uit Rusland, gietijzeren en koperen deuren uit België, marmer uit Italië, een fontein uit Denemarken, wandtapijten uit Japan, de klok van de klokkentoren uit Zwitserland en hout uit Indonesië.
Lees verder onder de foto
Het hek dat het hele stuk grond omringt, is een geschenk van Duitsland. In het paleis staan ook beelden, bustes en portretten van diverse voorvechters van de vrede uit alle tijden.
Bewoners Vredespaleis
Het Vredespaleis heeft een aantal bewoners. Sinds 1913 is daar het Permanent Hof van Arbitrage te vinden. Bij dit hof worden internationale geschillen opgelost. Verder is er een bibliotheek met literatuur over internationaal publiek- en privaatrecht, vergelijkend recht en jurisprudentie uit alle delen van de wereld en ook sinds 1913 zit de Carnegie Stichting in het paleis.
Lees verder onder de foto
Carnegie raakte overtuigd van het belang van een paleis voor vrede en stelde maar liefst 1,5 miljoen dollar beschikbaar. Hij stelde daarbij de voorwaarde dat dit Vredespaleis niet alleen het Permanente Hof van Arbitrage zou huisvesten maar ook een openbare juridische bibliotheek van het allerhoogste niveau. In 1904 werd de Carnegie-Stichting opgericht om dit bedrag te beheren en de bouw van het paleis in goede banen te leiden. Deze stichting is tot op de dag van vandaag eigenaar en beheerder van grond en gebouw.
In 1923 kwam daar ook de Haagsche Academie voor Internationaal Recht bij en in 1946 het Internationaal Gerechtshof. Dat hof maakt een eind aan conflicten die worden voorgelegd door staten zoals problemen met landgrenzen en schending van internationaal humanitair recht. Verder geeft het adviezen over rechtsvragen die worden voorgelegd door organisatie van de VN.
