Roudy Ghavami (34) struint stad en land af voor de beste ingrediënten uit de Iraanse keuken. Ze is dol op haar land van herkomst, met een oude eetcultuur en veelzijdige gerechten, maar voelt zich ook helemaal thuis in Den Haag.
Pagina 1/4
⟵ swipeswipe ⟶
Geboren in Den Haag met Iraanse ouders – uit een van de oudste steden van het land: Shiraz – voelt Roudy zich zowel Hagenees als Shirazi. Na de British School in Den Haag vertrok zij naar het land van de Ariërs (zo staat Iran bekend) voor haar opleiding. Terug in Den Haag werd zij met open armen ontvangen. “Waar ik nu woon (Statenkwartier), met al die internationale organisaties en de expats die er wonen, voelt heel universeel.”
Binnenhof
Toch is het niet alleen de internationale vibe die onze stad zo aantrekkelijk maakt. “Den Haag heeft een bepaalde klasse als de stad waar de Koning woont en waar de landelijke politiek regeert”, zegt Roudy. Als bezoek uit Iran overkomt, laat zij altijd eerst het historische Binnenhof zien. “De prachtige gebouwen, het parlementscomplex en natuurlijk de vele musea tonen zo mooi de belangrijkste gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis.”
Een kijkje in de Iraanse eetcultuur
Iraniërs zijn een trots volk die graag hun lange geschiedenis en cultuur delen. “Ik kom uit een stad die bekend staat om haar gastvrije houding. Je hoeft niet eerst een afspraak te maken om bij elkaar langs te gaan. De deur staat open en je krijgt altijd eten aangeboden. Dat mis ik hier wel een beetje. Je gaat niet zomaar onaangekondigd bij elkaar op bezoek.”
Eten is sowieso belangrijk in de Iraanse cultuur. “Wij hebben echt een overheerlijke keuken.” Toch is Iran op eetgebied niet zo heel erg bekend. “Dat vind ik echt onterecht. Zeker omdat onze eetcultuur, mensen dichter bij elkaar brengt door haar gastvrijheid.” Roudy deelt dan ook graag haar suggesties voor de beste plekken in Den Haag voor Perzische lekkernijen.
“Dit restaurant draagt niet alleen de naam van de stad waar ik vandaan kom; het serveert ook mijn lievelingssoep, Asheh Reshteh, die wij traditioneel tijdens het Perzische Nieuwjaar eten. Het is dik, romig en goed gevuld met oosterse kruiden. Je komt het zelden tegen in restaurants.”
Bij Shiraz kun je lekker Perzisch eten, maar Roudy mist enigszins de 1001-nacht beleving. “Het is onwijs traditioneel om het eten op de grond (of op grote houten bedden) te eten. Een tafelkleed wordt uitgespreid op Perzische tapijten met kleurige kussens. Iedereen zit dan rond verschillende schalen eten en kletst uren met elkaar. Dat gevoel zou ik ook graag terugzien bij restaurants hier.”
Perzische sandwiches, zijn die nou heel anders dan andere sandwiches? Volgens Roudy wel. “Ze zien er misschien simpel uit, maar niets is minder waar. De broodjes gevuld met sosis (Perzische worstjes), kalbas (Perzisch vleeswaar met stukjes pistache) of een kuku sabzi (kruidige omelet) zorgen echt voor smaak-explosies in je mond.
Deze broodjes nemen mij terug naar mijn tienerjaren toen we ze wegspoelden met een knaloranje Canada Dry (Iraanse sinas).” Cafee Merci verkoopt ook wat meer traditionele sandwiches met hersenen en tong. Maar volgens Roudy zijn die meer weggelegd voor de oudere generatie Iraniërs.
De Perzische keuken is mega gevarieerd en elke regio kent weer zijn eigen specialiteiten. Buiten de deur eten Iraniërs meestal chelo kabab (gegrild vlees met rijst), maar thuis is het khoresht (stoofpot met rijst) wat de pot schaft. Er zijn teveel verschillende Iraanse stoofpotgerechten om op te noemen, en slechts een klein aantal staat op de menukaart van restaurants.
“De khoresht is nergens zo lekker als thuis; daarom heb ik mijn moeder gepusht om ook te koken voor anderen. Sinds kort kan iedereen haar zelfgekookte Iraanse maaltijden bestellen en bij haar oppikken. Hoe gaaf is dat?”
“Bij deze supermarkt haal ik veel typisch Iraanse spulletjes voor wanneer ik een maaltijd bereid.” Je moet dan denken aan héél veel verschillende soorten kruiden, kashk (vergelijkbaar met zure room) of Nân-e sangak (Perzisch brood). “Vooral voor het brood maak ik graag een ommetje naar de Betje Wolffstraat.
Dit brood wordt op zo’n unieke manier klaar gemaakt: het wordt gebakken in een oven op een laagje kleine steentjes. Hier komt ook letterlijk de naam van het brood vandaan.” Sangak betekent steentje. Ennehhh, brood eet je niet alleen bij het ontbijt (met feta, komkommer, munt en walnoten), je eet het bij elke maaltijd. Het is dan ook naast rijst het belangrijkste basisproduct van de Iraanse keuken. Nooshe jan, oftewel eet smakelijk!
Gids
Aanbiedingen
Vacatures
Agenda
Service
Contact
Tip de redactie
Adverteren
