Bossche Sebastiaan wilde de Elfstedentocht suppen: ‘Het was loodzwaar’

Zo fit als de Bossche Sebastiaan de Ranitz zijn maar weinig mensen. Hij wilde de Elfstedentocht suppend doen. Een work-out die alle sportsessies overtreft. Het is helaas niet gelukt om te finishen, maar hij staat nu alweer op de plank om te oefenen voor de volgende keer: “Nog meer trainen en dan lukt het!”

Je bedenkt het natuurlijk niet zomaar; de Elfstedentocht suppen. Het was een activiteit die de Bossche Sebastiaan al een tijdje op zijn lijstje had staan. Na wekenlang trainen was het in augustus dan zover: het team stond klaar, het peddelboard was in topconditie en ook Sebastiaan zat vol adrenaline. ‘Tijd om te knallen!’, dacht hij.

Doodstille dorpjes

De tocht zelf begon heerlijk. Sebastiaan: “Tijdens het suppen ben ik weer even één met de natuur. Dat vind ik heel mooi. Je komt door doodstille Friese dorpjes en dat is heel apart. Met name de nachten waren bijzonder voor me.”

Om zo optimaal mogelijk te kunnen bewegen, draagt hij tijdens het suppen alleen een tasje rondom zijn heupen waar energierepen in zitten en drinken. “Het is natuurlijk een hele uitdaging voor je lichaam. Daarom moet je zeker een halve liter per half uur drinken. Dat is best heel veel!”

Tekst loopt door onder de foto’s > 

3

Support van de Rolling Stones

Natuurlijk was hij niet helemaal alleen tijdens het evenement. Zijn vrienden en vrouw hielpen hem maar al te graag. “Dat deden ze fantastische”, vertelt Sebastiaan. “Bij sommige stukken konden zij met de auto langs mij rijden. Dan zetten ze hard muziek op, vaak Rolling Stones. Dan krijg je zoveel energie in een keer en dat sleept je erdoor heen.”

Ook stonden er vaak bezoekers langs de kant. “Het is hier niet heel bekend, maar de Friezen vinden het geweldig. Als ze je ’s nachts in Harlingen zien, helpen ze direct. Ze brengen koffie of thee. Soms zitten er al om 5.00 uur ’s ochtends mensen langs de kant. Zo leuk!”

Eerder stoppen

Helaas lukte het Sebastiaan niet om de rit uit te suppen. “Achteraf gezien had ik eigenlijk gewoon griep. Ik kreeg steeds meer koppijn en ging van warm naar koud. Heel erg jammer.” Na ongeveer 136 kilometer is hij daarom gestopt. “Heel erg jammer en frustrerend, maar ik ga weer trainen. Volgend jaar moet het lukken! Dan wil ik het overigens misschien wel op een andere manier doen. Wellicht start ik wel mijn eigen stichting en kunnen mensen mij sponsoren voor lokale doelen. Zoals nieuwe bankjes in het park of iets voor senioren. Wie weet!”

Lees ook: