Koen heeft thuis een museum van op straat gevonden voorwerpen: ‘Altijd plek voor iets nieuws’

Door Rosa Smit 28 juli 2020

Een lekke strandbal, een lampenkap met knijpers en sleutelhangers, een fietswiel aan het plafond en zo’n 11 klokken die allemaal een andere tijd aangeven. Het zou een greep kunnen zijn uit een afvalbak van de kringloop, maar het is er een uit het huis van Hoan Koen Tan (85). Hij verzamelt de ‘weesspullen’ die de Delftenaar of toerist verliest of weggooit. Thuis krijgen ze zorgvuldig een plekje toegewezen. ”Het is zeker geen zooitje hier.”

Hoe hard Koen soms ook probeert een ander ritme aan te nemen, wordt hij pas écht wakker in de late avond. Elke nacht rond een uur of twee gaat hij de straat op voor een wandeling. Altijd bemand met tennisracket, zodat hij zijn armspieren ook een beetje sterk houdt. Zonder dat het echt zijn bedoeling is, komt hij steeds weer thuis met iets nieuws in zijn bezit. ”Je ziet natuurlijk van alles op straat’’, zegt Koen. ”Bij veel afval en weggegooide spullen denk ik: Dit zou wel eens bruikbaar kunnen zijn.”

Met bruikbaar bedoelt hij vooral dat het nog ergens in zijn huis plek kan krijgen als versiering. ”Het is een soort grap en leuk om te doen. Maar ik doe het ook om de aarde een beetje mee te helpen met opruimen. Ik vind het wel zonde om te zien hoe makkelijk mensen dingen weggooien. Hoe weinig waarde ze hechten aan spullen en gelijk iets nieuws kopen als het ze niet meer bevalt. Mijn huis is daar ook een soort protest tegen. Als een soort museum van verloren voorwerpen.”

Indonesië

Je hebt Koen waarschijnlijk al wel eens zien lopen. Met zijn bril met zonnekleppen en kleurrijke kleding valt hij best op. Waar hij maar kan, staat hij dansend, vooraan bij liveconcerten. Toen hij 21 jaar was, kwam hij vanuit Indonesië naar Delft om de studie Bouwkunde te volgen. Hij is hier nooit meer weggegaan, maar gaat de laatste tien jaar wel elk jaar een paar maanden naar Indonesië. ”Daar staat nog een huis met precies zo’n inrichting. Maar ook weer heel anders omdat mensen daar weer andere soort dingen weggooien.”

Tekst gaat verder onder de foto’s

Koen vindt iets op straat

Delftse vondsten voor aan het plafond

Blikjes, vogels en houten poppetjes

Een speen, een bloemenkrans en een kapotte kerstbal met fietslichtjes erin, ook buiten zijn huis hangt het vol.

Koen is blij met zijn gevonden hond van schelpen

In zijn nopjes

Koen onder zijn versierde lampenkap van sleutelhangers

Interessante vogel...

Blij om in zijn huis te zijn

Slaapbank naast de douche

Je zou het misschien niet verwachten, maar Koens kleine huisje is tussen de spullen in best comfortabel en heeft veel plekken om te zitten en slapen. Al is het wel op opmerkelijke plekken. Bijvoorbeeld in zijn badkamertje naast de douche en wasbak staat een bank met veel kussens en tijdschriften. ‘Als mijn vriendin op bezoek is en zij even rust wil, ga ik hier roken en gitaar spelen zodat ik haar niet stoor.”

Paradijs

Voor deze plek in de binnenstad, woonde hij jarenlang op de hoogste verdieping van een flat in het Poptahof. ”Daar had ik echt mijn paradijs gecreëerd. Overal had ik verhoogde podia gemaakt met matrassen en kussens, planten en tientallen muziekboxen die op elkaar waren aangesloten. Helaas kwam onverwacht de sloop van die flats en moesten we er snel uit van woonbron. Ik bleef tot de laatste dag zitten, ik wilde geen afscheid nemen. Ik denk nog steeds met veel verdriet terug naar wat ik daar achter heb gelaten.”

Gelukkig heeft Koen alles weer aardig goed opnieuw weten op te bouwen. ”Veel mensen vinden mijn huis een zooitje en vinden dat ik moet opruimen. Maar ze snappen het niet. In mijn ogen is dit huis waardevoller dan alle andere huizen bij elkaar. Ik ben echt trots op dit krot.”