De laatste column van Chantal: ‘Trots op Delft’

“Do you hear that?”, vraag ik aan een Amerikaans stel, dat mij zojuist de weg vroeg naar een drogist. Ik sta bij de pinautomaat in de zijstraat van de Markt en de klokken van de Nieuwe kerk spelen het Wilhelmus. “That is our national anthem”, ga ik verder, “They play it because our crownprincess is celebrating her 18th birthday today!” straal ik nog net niet van oor tot oor.

De vrouw van het stel zegt, “You must be very proud?!” Euh, proud? Ben ik trots op ons koningshuis, trots op ons volkslied of trots dat ik in Delft woon? De Amerikaanse vrouw kijkt me verwachtingsvol aan. 

De vlag uithangen voor Amalia

Wij Nederlanders staan niet direct te jubelen bij een verjaardag van een prinses. Sterker nog, ik las de dag voor Amalia’s verjaardag dat we vooral de vlag uit moesten hangen voor haar. Je raadt het al, hier een daar trof ik een vlag aan maar de straten hingen er niet vol mee. Hoe anders is dit in landen om ons heen. Een poos terug was ik in Parijs en daar wapperen de vlaggen in blauw, wit en rood er lustig op los. Of dat nu op regeringsgebouwen is of op musea; ze hangen er het hele jaar door.

Gewoon omdat die Fransen trots zijn op hun land. Het feit dat ze over het algemeen het vertikken om een andere taal te spreken dan Frans zegt ook wat. Wij spreken zeker een en soms meerdere talen en verlangen van geen enkele toerist dat ie een woordje Nederlands spreekt. Als ik me toch waag aan de Franse taal word ik snel op mijn grammaticale vingers getikt. Toch blijft Parijs een prachtige stad en zie ik het chauvinistische gedrag maar door de vingers.

Delft is mooier dan Parijs

Ik ben geboren en deels getogen in Den Bosch. Daar is het lied, Den Bosch is mooier dan Parijs, mij met de paplepel ingegoten. Nu ik al meer dan twintig jaar in Delft woon moet ik de tekst maar eens gaan herschrijven. Wat dachten jullie van ‘Delft is mooier dan Parijs’? Bekt wel lekker, toch? Wees nou eerlijk, wie heeft de Seine nodig als Delft vol ligt met grachten. De Eifeltoren? Heb je onze kerstboom vol lichten al op de markt gezien? De vele musea die Parijs heeft? Hallo Prinsenhof, Tetar van Elven en de Porceleijene Fles. Vers stokbrood! Je hoeft Michèl in de Kerkstraat maar binnen te stappen voor het volledige Franse gevoel in onze eigen stad. Bistro’s? Hebben wij! Wijn? Wat dacht je van Wine & More by Arjan (nee, ook hier word ik niet gesponsord)?! Allure? Mais qui! 

“Yes”, zeg ik tegen de Amerikaanse, “I am very proud ook over het feit dat iedere keer als ik de Markt op fiets en de Nieuwe kerk zie shinen, ik trots ben dat ik in een historische stad mag wonen. Daar mag wat mij betreft de vlag wel voor uit. 

Laatste column

Dit was mijn laatste column voor Indebuurt Delft. Bijna vier jaar lang heb ik alles kunnen schrijven als het maar om Delft ging. Mijn gezin heb ik er met de haren bijgesleept, mijn gemoedstoestand, mijn liefde voor Delft en natuurlijk ook  mijn verbazing over hoe fietspaden werden ontworpen of parkeergarages werden gebouwd. Met heel veel plezier schreef ik bijna wekelijks een column, maar het is tijd voor verandering. Dank voor de lieve, ontroerende maar ook minder fraaie reacties (negatieve aandacht is ook aandacht) die ik de afgelopen jaren heb mogen ontvangen. Het ga jullie allemaal meer dan goed en we zien elkaar vast ergens in Delft.