Column: ik was jurylid bij de Lego League en dat ging er zo aan toe

Harde muziek, rennende kinderen, ouders en begeleiders die hun kroost volgen met snacks en flesjes water. Het is een drukke bedoening deze zaterdagochtend. Even lijkt het alsof ik in de binnenspeeltuin ben, maar niets is minder waar. Ik ben namelijk bij de Regio finale van de FIRST LEGO LEAGUE in de Haagse Hogeschool op de Rotterdamseweg in Delft.

Hier komen meer dan vijftien scholen uit Delft samen om te laten zien wat ze kunnen met Lego. De LEGO LEAGUE is een jaarlijkse wedstrijd waarbij teams uit heel Nederland aan de slag gaan. Dit is een groot event waar maandenlange voorbereiding aan vooraf gaat. Ik mag van dichtbij meemaken hoe het er aan toegaat, want vandaag ben ik jurylid.

Professioneel en grootse wedstrijd

Net als bij een sportdag lopen alle kinderen in het shirt van hun school. Het is een regenboog aan kleuren. Kinderen hebben spandoeken gemaakt en de trofeeën staan te lonken in het midden van de wedstrijd arena op de begane grond. Twee presentatoren staan in de arena en zwepen het publiek op. De muziek gaat harder en de kinderen dansen er op los, de sfeer zit er goed in! Dan is het tijd om gezamenlijk af te tellen naar het begin van de wedstrijd. Alle kinderen, de begeleiding en de wedstrijdleiding verzamelen zich in het midden van de ruimte en roepen zo hard ze kunnen: “3, 2, 1 … LEGO!” Met dit startsein komen alle robotlego’s tevoorschijn, de een nog groter dan de ander. Hier draait het om. De teams verdelen zich over verschillende plekken. De wedstrijd is begonnen.

Even schakelen

Samen met twee andere juryleden heb ik een eigen lokaal waar ik de presentaties bekijk. De wedstrijd zelf bestaat uit meerdere onderdelen, een ontwerpfase, een robotwedstrijd en een presentatie. Voor elk onderdeel kunnen de teams punten krijgen. Het is even schakelen voor mij nu ik leerlingen uit groep 8 moet beoordelen: de kinderen staan als groep naast elkaar, stellen zich een voor een voor en vertellen elk iets over het idee. Het belangrijkste onderdeel van de wedstrijd is natuurlijk de lego robot zelf.

Grenzeloos

Het is helemaal schakelen voor mij als ik een bekend koppie zie tussen de kinderen. Dat is Pim, zijn moeder ken ik! Ik voel dat ik extra mijn best wil doen om een goede vraag te stellen. Zijn groep heet Brick Brains. Zij hebben een bus bedacht van gerecycled materiaal, waarbij het dak bestaat uit zonnepanelen. Op mijn vraag wat ze nu anders zouden doen, geeft Pim aan om ook zonnepanelen op de ramen te plaatsen, heel inventief! Kinderen denken grenzeloos.

De grote winnaar

De middag zit er op en de jury heeft de moeilijke taak om de winnaar te kiezen. De presentatoren roepen iedereen bij elkaar. De punten zijn geteld en je voelt de spanning oplopen. De muziek gaat weer harder, we tellen af naar de winnaar. Kinderen wiebelen zenuwachtig heen en weer, ouders staan afgemat langs de kant van de lange dag. Het is een oorverdovend geluid wanner de winnaars bekend worden gemaakt. Geschreeuw en gejuich van al die kinderen. De grote winnaar, is de Freinetschool, zij gaan door naar de landelijke finale van zaterdag 18 maart. Een thuisfinale, want voor het eerst wordt deze in Delft georganiseerd. Daar ben ik bij. Gelukkig met een andere opdracht, geen strenge beoordelingen meer van mij als jurylid. Dan mag ik een prijs uitreiken, ook een hele dankbare taak.