Richard kookt van vroeg tot laat voor wie het zelf niet meer kan

Als je binnenstapt bij Richard Brugman is een van de eerste dingen die je tegenkomt een enorme stellage met eten. Nee: hij heeft geen gigagroot gezin. Richard kookt met zijn stichting De Zorgkookerij iedere dag voor mensen die dat zelf niet kunnen. Als hij de maaltijden langs brengt, maakt hij ook graag een praatje. Zijn vrouw Astrid: “In de zomer zit hij gewoon naast die ouwe bessies op het bankje!”

Stichting de Zorgkookerij bestaat nu een goed jaar, maar het idee was er al veel eerder. “Ik werkte al een paar jaar als kok bij een restaurant in Delft en mijn vrouw Astrid werkte als wijkverpleegkundige in de thuiszorg”, vertelt Richard. “Zij kwam heel vaak mensen tegen die niet blij waren met hun eten. Ze konden zelf niet meer koken en kochten vaak kant-en-klaar bij de supermarkt. Maar daar is weinig aan: of je nu postelein of bietjes eet, alles smaakt hetzelfde.” Astrid vult aan: “En dat terwijl eten vaak het enige geluksmomentje is dat ze nog hebben.” En dus besloot Richard naast zijn werk te gaan koken voor die oudjes, gewoon om ze blij te maken.

Koken en het gezin helpen

Maar toen sloeg in 2013 het noodlot toe: Astrid kreeg een hartaanval. “Ik moest naast mijn werk gaan mantelzorgen en voor onze kinderen zorgen. Dat zorgde ervoor dat ik soms ineens naar huis moest: iets wat mijn werkgevers niet waardeerden.” Richard werd ontslagen, dus gingen de twee nadenken over een oplossing. “Ik vond het koken voor die ouderen fantastisch. Dus besloten we de Zorgkookerij te beginnen: dan kon ik thuis lekker koken en intussen mijn vrouw en kinderen helpen.”

Voor iedereen

Dat is nu een jaar geleden. Inmiddels kookt Richard iedere dag voor zo’n tien à vijftien mensen. “De meesten zijn bejaard, maar er zijn ook twee vrijgezelle mannen bij die zelf niet kunnen koken. Ik kook dus eigenlijk voor iedereen die dat nodig heeft.” En dat zijn steeds meer mensen: “Zo kook ik voor dementerenden die vroeger allang in een verzorgingstehuis zouden zitten. Nu kan dat niet meer, en moeten ze hun eigen boontjes maar doppen.”

Tijd voor een praatje

Hij is de hele dag in de weer met het koken. “Vaak begin ik ’s ochtends om half 9. De cliënten kunnen kiezen uit twee maaltijden: vandaag maak ik bijvoorbeeld witlof met aardappelpuree en babi ketjap met sperzieboontjes.” Als hij klaar is met koken, verdeelt hij het eten in porties en brengt hij het eten langs. “Ik ben daar vaak lang mee bezig, want het is niet zo dat ik het eten afgooi en weer verder rij. De meesten hebben behoefte aan een praatje.” Astrid vult aan: “In de zomer zit hij gewoon naast die ouwe bessies op het bankje, gezellig te kletsen.”

‘Het gaat erom dat ze lekker eten’

Een maaltijd kost €5,- tot €8,-. Geen bedrag waar je rijk van wordt, lijkt ons. Maar daar doet Richard het ook niet voor. “Als ik er gewoon van kan leven, vind ik het best. Het gaat er mij ook helemaal niet om dat ik er veel geld mee verdien. Ik wil gewoon dat die mensen lekker en gezond eten hebben. Zo kook ik voor iemand die ondervoed is geweest. Laatst was hij bij de cardioloog die hem zei: uw gezondheid is verbeterd. Nou, daar doe ik het voor.”