’t Is awwir zo wijd: 7 x oude foto’s van ’t Neuzebal
Het Neuzebal is na d’n Ellefde van d’n Ellefde dé vastenavenddag waar de meeste Bergse Krabbe naar uitkijken. Met de bekendmaking van het nieuwe vastenavendliedje, gaat het feest der feesten van start. Zo ging het Neuzebal er vroeger aan toe
Zij d’ok weer in oewe knolletuin?
Het was Prins Miel I (Max Berger) die in 1981 het nieuwe vastenavendliedje bekend mocht maken:
Zij d’ok weer in oewe knolletuin?
Lij d’ok gin erremoej.
Doe d’op oew kop ‘nne n’oed mè juin,
dan sta d’éémmaal in d’n bloei.
Uit de kunst
In 1986 zette Prins Manus I (Koert Damveld) alles op alles om de Krabbe het nieuwe liedje van dat jaar aan te leren. Aan de setting van het Neuzebal is in de loop der jaren weinig veranderd.
Wa d’n ‘uis ‘ouwe
En ‘éél de kiet mot aan de kant en op z’n kop! Dat bleek wel toen Prins Wannes II (Bas van Oevelen) tijdens het Neuzebal van 2001 de Stoelemat werd binnengedragen. Niet veel later zouden de aanwezige Bergenaren het vastenavendliedje Wa d’n ‘uis ‘ouwe meezingen.
’t Is weer voor d’n bakker
’t Is weer voor d’n bakker, drie keer ellef keer. Zoals het vastenavendliedje van 1978 aangaf, bestond de naoorlogse Vastenavend in dat jaar 3 x 11 jaar. Aan de bakkersmutsen en schorten is te zien dat de leden van de Stichting Vastenavend het motto van dat jaar goed begrepen hadden.
Al staat de Zeekant nog zo dròòg…
1984 was om twee redenen een bijzonder jaar. Enerzijds konden we n’aan ’t Scheld nou nie meer pòòtje baaie, anderzijds omdat ’t Krabbegat vanaf dat jaar een nieuwe ‘Òòg’eid had. Het was Prins Manus I (Koert Damveld) die in 1984 zijn eerste jaar als leutaanvoerder tegemoet ging.
Ballonnenregen
Denk je aan het Neuzebal, dan denk je naast het nieuwe liedje aan de ballonnen die naar beneden komen. Op het moment dat de Prins de Stoelemat binnenkomt, regent het ieder jaar ballonnen die door de hele zaal geslagen worden. Ook in de jaren 80 werd dat al volop gedaan.
Met de muziek mee over straat
Op de foto hierboven uit 1986 loopt Prins Manus I met de muziek mee naar de zijingang van de Stoelemat. Niet veel later zou hij op het podium van de evenementenhal de volgende woorden uitspreken:
Kek ‘s, ik zijn ’n gèève kunstenèèr
’n Lòòpend atteljeeke
Komde nie uit de verref
Nou, dan zij d’n kwast mè rare streke
Zij d’ok ’n leutig monement
Dan dans mè mijn in ellef stijle
Wa d’n belet, ’n zeldzaam pertret
Want me zijn uit de kunst aan ’t dweile
