Valentina van Dream School: ‘Ze gaven ons zoveel liefde, dat warme gevoel kende ik niet’
Valentina Splunter (20) dacht dat ze niets waard was. Ze zat op het Montessori College in Arnhem en het ging…
“Ik gaf een presentatie en iemand deed alsof hij sliep. Dat zorgde ervoor dat ik zó blokkeerde dat ik het cijfer één kreeg. Ik wist niet wat ik moest doen”, zegt Merijntje Betzema (45). De Arnhemmer heeft soms moeite om de wereld om haar heen en zichzelf te begrijpen. Dat komt door haar autisme. Schrijven werd de manier om daarmee om te gaan.
”Een ander voorbeeld”, vervolgt Merijntje. ”Tijdens mijn mondeling Nederlands kreeg ik de vraag of het boek Tristan en Isolde, een middeleeuwse sage, feit of fictie was. Ik had heel goed geleerd en zei volmondig dat het waargebeurd was. De docent keek me met grote ogen aan, want het was absoluut fictie.” Merijntje vroeg zich af hoe ze dit fout kon hebben. ”Ik bekeek de situatie door het op te schrijven. Daardoor realiseerde ik me dat ik zó opging in het verhaal, dat het in mijn beleving waargebeurd was.”
Merijntje zegt dat het schrijven haar helpt een beter beeld te krijgen van de werkelijkheid, maar dat het ook helpt bij sociale interactie. ”Mensen laten niet altijd hun emoties zien, waardoor ik me afvraag wat echt is en wat niet, en hoe ik daarop moet reageren. Het is soms lastig om mezelf begrijpbaar te maken tegenover anderen, omdat ik niet altijd direct bij mijn gevoelens kan. Terwijl ik wel heel veel voel! Vanwege mijn autisme leidt dat soms tot kortsluiting en gebruik ik lompe taal of ben ik heel direct.”
Lees verder onder de foto >
Ze vertelt over zo’n ‘lomp moment’ waarvan ze blij was dat ze het naderhand kon verklaren. ”Mijn vriend en ik gaven een feestje voor onze zoon. We hadden het bezoek verdeeld over twee dagen in verband met de coronapandemie. Eén gezin vergiste zich in de dag en kwam tegelijk met een aantal anderen.”
Het zorgde ervoor dat Merijntje blokkeerde. Letterlijk en figuurlijk. ”Ik zei hen dat ze de volgende dag terug mochten komen en blokkeerde de deur. Hun kind keek zo teleurgesteld. Gelukkig hielp mijn vriend me door te zeggen dat ze er in de tuin best nog bij konden en dat we voldoende afstand konden houden.”
Er is niet één beeld, er zijn zoveel soorten mensen met autisme.
Merijntje Betzema
Vanwege de drang om alles dat ze meemaakt op te schrijven, had Merijntje ineens veel anekdotes op papier. Ze had genoeg verhalen voor een boek en publiceerde Zee van ruimte. ”Het gaat over hoe ik leef met autisme. Ik hoop daardoor dat het laat zien hoeveel impact autisme heeft en dat het vooroordelen doorbreekt.”
Want er bestaan veel misvattingen en stereotypen over mensen met autisme, stelt Merijntje. ”Zoals dat we niet gevoelig zijn of vastzitten aan regels en daar niet van kunnen afwijken. Maar er is niet één beeld, er zijn zoveel soorten mensen met autisme.”
Lees verder onder de foto >
Voor mensen die autisme hebben heeft Merijntje wat bemoedigende woorden: ”Het leven houdt niet op als je de diagnose krijgt. Ik was zelf alleen maar heel blij dat ik eindelijk begreep wat er in mijn hoofd gebeurde. Uit ervaring zeg ik dat je prima kan leven met autisme.”
”Dus ga voor je dromen, ook al kosten dingen soms wat meer moeite of tijd”, vervolgt ze. ”En gaat een sociale interactie niet helemaal logisch? Blijf dan in gesprek.” Dat laatste is tevens Merijntjes tip voor mensen die geen autisme hebben. ”Luister naar een ander en reken iemand er niet meteen op af als diegene een keer lomp uit de hoek komt.”
Merijntjes boek is binnenkort te koop bij Arnhemse boekhandels als Hijman Ongerijmd en Het Colofon.
Heb jij ook een bijzonder verhaal? Of ken je een Arnhemmer die wij écht moeten interviewen? Laat het weten via [email protected]. Deze stadsgenoten gingen je voor.
In onze gids
Populaire rubrieken