Matthijs is paracycler: ‘Parijs is voor mij stip op de horizon’

Kijk er niet van op als in 2024 op de lijst van deelnemers aan de Paralympische Spelen de naam Matthijs Drenth prijkt. De Arnhemmer is in paracycling (wielrennen) een groeibriljant. Zijn twee vijfde plaatsen op het EK, dit jaar in Salzburg, zijn daar het beste bewijs van. 

Dit artikel is geschreven door Vincent Bos voor Arnhemse Koerier.

Het is een prestatie van formaat. Passend bij een sportman die elke wedstrijd progressie boekt. Dat is natuurlijk vooral te danken aan zijn instelling, zijn drijfveer. Hij denkt in uitdagingen en niet in beperkingen.

Matthijs (23) heeft een aangeboren hersenafwijking. De medische term daarvoor is cerebrale parese. “Ik heb een litteken in de linker hersenhelft. Dat zorgt voor spastische bewegingen in mijn rechterbeen en rechterarm. Ik kan geen cirkel tekenen met de rechterhand omdat de motoriek is aangetast. Met de hand een deurklink vastpakken lukt weer wel. In mijn rechterbeen heb ik minder kracht.”

Fysiotherapeute

Sportman als hij is heeft Matthijs eerst gevoetbald. “Daarmee ben ik gestopt omdat de belastbaarheid te groot was. De spieren kregen steeds een klap bij het lopen en sprinten. Daarop heeft mijn vader een simpele fiets uit 1974 gekocht. Daar heb ik eerst eens gewoon wat rondjes op gereden.” Dat beviel hem zo goed dat hij de smaak te pakken kreeg en definitief voor het wielrennen koos.

Maar daarmee kom je nog niet op Papendal terecht. En dat is wel gebeurd. “Toen ik met fietsen begon wist ik niet dat ik voor het paralympische team in aanmerking kon komen. Totdat ik in 2019 op de sportschool in gesprek raakte met de fysiotherapeut van het Nederlands paracyclingteam. Ze vroeg of ik geen zin had om mee te trainen op Papendal. Zo ben ik er ingerold. Toen ben ik pas echt enthousiast geworden.”

Die fysiotherapeute is Floortje Gierman. Ze heeft Matthijs in Oostenrijk bij het EK begeleid. In Salzburg legde hij de tijdrit over 12,5 kilometer af met een gemiddelde snelheid van 38,3 kilometer per uur. Hij is sinds juli vorig jaar lid van de centrale talentenselectie en volgt een topsportprogramma op Papendal. “Mijn stip op de horizon is Parijs”, doelt hij op de Paralympische Spelen in 2024.

Stappen zetten

Er komt nog wel veel bij kijken om dat doel te halen, geeft hij aan. “Ik kan me op zoveel gebieden nog ontwikkelen. Qua conditie, qua kracht en qua ervaring.”

Het gaat al steeds beter. Dat komt mede omdat de trainingsintensiteit is opgeschroefd, van zes uur trainen in de week naar veertien en twintig uur. Zo heeft hij geleerd telkens zijn grenzen te verleggen.

Ook wat materiaal betreft kan hij nog stappen zetten. Bijvoorbeeld door een lichtere fiets te nemen. Maar die kost veel geld. Vandaar dat hij op zoek is naar sponsors. Aan zijn ambitie ligt het niet. Matthijs leeft voor zijn sport en doet er alles aan om te slagen en om Parijs te halen.