Column Aefke: Wij zijn Apeldoorn M/V/X
‘Men schrijft, of men heeft vrienden’, zo leerde een docent van de Schrijversacademie mij al eerder. Gelukkig heb ik beide….
Apeldoorn is een feestje rijker! GIGANT komt met het LHBTQIA+ feestje CRUSH. Zo las ik van de week op indebuurt. Leuk! Dacht ik. Meer aandacht voor diversiteit en een plek voor mensen om te kunnen feesten op de manier zoals zij dat willen.
Daar denkt niet iedereen zo over. Dat weet ik natuurlijk allang. Niet iedereen vindt het nodig dat er een aparte plek is voor mensen die zich op een manier identificeren die anders is dan de traditionele heteronorm. Wat je sekse, seksuele oriëntatie of genderidentiteit ook is, het gaat erom hoe je daar zelf naar kijkt en hoe jij je daarbij voelt. Op sociale media kwamen vanuit Apeldoorn natuurlijk meteen kritische en aanvallende geluiden. Ik ga ze hier niet herhalen, daar word ik intens verdrietig van. Maar het onbegrip, de onwetendheid en de bekrompenheid dropen van sommige reacties af. Anderen begrijpen niet goed waarom iedereen een eigen hokje moet hebben. En waar staat dat LHBTQIA nu eigenlijk voor?
Ja, dat snap ik. Want wat maakt het uit. Transgender, lesbisch of bi-seksueel. Het boeit mij oprecht niet en in een voor mij ideale wereld zouden deze hokjes niet bestaan. Als iedereen het leven kan leven waarin zij, hij of die de liefde maar vindt. LHBTIQA+ is een afkorting voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse, queer en aseksueel. De + staat voor andere variaties die niet vallen binnen de gebruikelijke definities van ‘man’ en ‘vrouw’ of niet heteroseksueel of cisgender zijn.
Ik heb heel wat discussie over die hokjes gevoerd. Iedereen is mens, laten we één hokje kiezen en daar alle mensen in stoppen. Maar zo werkt het helaas nog niet. Veel mensen worden gediscrimineerd omdat ze transgender zijn, homoseksueel of lesbisch. En dan kunnen we roepen dat het niet zo is, het is wel zo. Transgenders worden minimaal zeven keer zo vaak mishandeld dan cisgenders. Toen ik laatst met een vriendin gearmd door een stad liep, werd me dwingende toon gevraagd of we lesbisch waren ‘of zo’. Al was het zo. Ik vind het een brutale vraag. Bovendien wekt de vraag de suggestie dat het niet goed was wat ik deed.
De hokjes zijn nog nodig omdat er een grote diversiteit bestaat en iedereen uniek wil zijn. Voor veel mensen zijn al die letters heel belangrijk. De nieuwe letters maken de gemeenschap namelijk meer inclusief; een gemeenschap waarin iedereen zich gezien en gehoord voelt. Vrij zijn om te zijn wie je bent, daar hoort ook de mogelijkheid bij om dat in woorden uit te drukken. Daarom is het belangrijk dat er ruimte is voor die nieuwe woorden en letters. Zo staat de + ook voor alle andere letters en alles ertussen.
Ik ben in ieder geval blij met een kleurrijk feest op 10 december bij de GIGANT! Wie gaat er mee?
___
Aefke ten Hagen is in mei 2021 verhuisd vanuit Utrecht naar Apeldoorn, met haar man en twee zoons Tijl en Bo. Op indebuurt.nl/Apeldoorn publiceert ze wekelijks een column over haar nieuwe leven in Apeldoorn.
In onze gids
Populaire rubrieken