Column Aefke: Rare stukjes

‘Wat schrijf je leuke stukjes voor indebuurt’, zei een man die ik bij de supermarkt tegenkwam. ‘Je hebt een mooie schrijfstijl’.
‘O, bedankt’, zei ik terwijl mijn zoon me aan mijn hand mee probeerde te trekken. Moeders die ergens staan te kletsen zijn heel irritant. Die moeten meteen meegetrokken worden.
‘Mocht je nog een onderwerp weten voor de volgende column?’, viste ik.
‘De kou!’, riep hij meteen. ‘En dat mensen de verwarming niet aan durven te zetten vanwege het milieu en de centen!’
‘Aha’, zei ik. ‘Het weer. Daar valt genoeg over te praten.’ Ik voegde me snel weer bij mijn zoon die geen minuut te verliezen had.

Maar het weer. Dan weer is het koud, dan is het veel te warm. Ik durfde er al eerder over te schrijven. U wilt niet weten, of nou ja, nu waarschijnlijk juist wel, wat ik toen voor bagger over me heen kreeg op Facebook. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om in oktober al te zeggen dat het koud was! Het moest nog winter worden! En wat een rare stukjes schreef ik zeg. Wat een ontzettende bijzondere vrouw, die daar elke zondag op het toetsenbord zit te tikken.

Nou, ik kan u wel zeggen dat ik van veel warmte houd. Is dat nou echt per se raar? Ik vind het al koud als ik mijn dekbed ’s ochtends van me af moet slaan. Ik heb er een hekel aan de warme douche uit te zetten. Ik vind de vloer in de hal in de ochtend koud als ik er met blote voeten overheen loop. Dompelen in het koude badje in de sauna is aan mij niet besteed. Ik ga ook nooit op skivakantie. Veel te duur en ijskoud. Waarom zou ik dat dan doen?

De afgelopen dagen is het echter wel serieus kouder geworden. Toen ik net even op Google keek, zag ik dat er zelfs sneeuw verwacht werd. Ik vind het mooi hoor, sneeuw. Maar vanuit een lekker verwarmde huiskamer. Niets mooier dan een witte waas over heel Apeldoorn. Als je de deur niet uit hoeft tenminste. Sneeuwballen gooien is ook niet aan mij besteed. Veel te koud.

Zielig voor de kinderen? Nee hoor, laat ze maar lekker met de buurkinderen in de sneeuw gaan spelen. Daar is nog nooit iemand minder van geworden. Ik ben er gewoon niet van. En hoe we de huizen een beetje warm en betaalbaar moeten houden? Ik trek gewoon een lekker dik vest aan en drink een kop warme thee. En vervolgens lees ik de verhitte reacties op Facebook op weer zo’n raar stukje. Daar krijgt iedereen het warm van.

___

Aefke ten Hagen is in mei 2021 verhuisd vanuit Utrecht naar Apeldoorn, met haar man en twee zoons Tijl en Bo. Op indebuurt.nl/Apeldoorn publiceert ze wekelijks een column over haar nieuwe leven in Apeldoorn.