Apeldoorner Roland (60) naar Antarctica voor beklimming Mount Vinson

‘De Bergbeklimmer’, zo staat Roland Kummerhove (60) inmiddels bekend in zijn flatgebouw. Met volle bepakking beklimt hij namelijk geregeld de trappen tussen de begane grond en de twaalfde verdieping. Zwaar? “Niet vergeleken bij een nacht met min 30 in je tentje op een gletsjer een sneeuwstorm afwachten”, vindt Roland. En de kans dat hij in die situatie komt is nogal groot. Begin januari reist Roland namelijk naar Antarctica om de Mount Vinson (4.892 meter) te beklimmen.

Niks mis met sportieve uitdagingen die je wilt afstrepen van je bucketlist. Maar waarom begin je – na je vijftigste! – in hemelsnaam nog aan bergbeklimmen? Roland Kummerhove schiet in de lach: “Het is niet dat ik iets wil bewijzen ofzo… Althans niet voor de rest van de wereld. Wellicht wel voor mezelf. Die leeftijd is natuurlijk wel een ding. Maar ouder worden betekent natuurlijk niet dat je niks nieuws meer kan uitproberen. Ik blijf mezelf graag uitdagen. Misschien wil ik wel gewoon bewijzen dat deze 60-plusser nog tot best veel in staat is.”

De Seven Summits

In 2009 ging Roland met drie vrienden op pad richting de Kilimanjaro in Tanzania. “We wilden eens een ander avontuur dan een ski- of een all inclusive vakantie”, vertelt Roland. De top werd behaald en voor zijn drie maten was deze prestatie voldoende. Maar bij Roland was het bergbeklimmersvuurtje aangewakkerd. In 2014 bedwong hij de Aconcagua in Zuid-Amerika en het jaar erop klom hij in Rusland naar de top van de Elbroes. “Toen kwam het besef dat ik al succesvol drie toppen van de Seven Summits – de zeven hoogste bergen van elk continent – had beklommen. Waarom zou ik dan niet proberen die andere vier ook te bedwingen?”

Misschien wil ik wel gewoon bewijzen dat deze 60-plusser nog tot best veel in staat is

Roland Kummerhove – bergsporter

Extreem Alaska

In 2019 bracht dat hem naar Alaska om naar de top van de Denali te gaan. “Een extreme tocht die vooral moeilijk is door het onvoorspelbare weer en de kou”, vertelt Roland. “Ondanks alle voorbereiding hebben we de top niet gehaald. Er viel zoveel sneeuw en er stond zoveel wind dat de expeditie werd gestaakt. Een enorme tegenvaller maar wel begrijpelijk. Als het zo koud is dat je het zelfs in je slaapzak en tentje niet meer warm krijgt, dan duurt een nacht in een sneeuwstorm wel erg lang. En is het ook gevaarlijk. Goed voor jezelf zorgen en veilig thuiskomen is uiteindelijk het allerbelangrijkst.” Vorig jaar ging Roland voor de tweede keer naar Alaska en haalde hij de top wel.

4

Mount Vinson: ijskoud en grillig

En nu is hij dus onderweg naar Antarctica voor een nog extremere tocht. Alleen de reis er naartoe is al een expeditie. Vanuit Chili landt hij komende week op de blauwe ijskappen van de Union Glacier. Daarna gaat hij met een klein vliegtuigje naar basiskamp Mount Vinson. “Januari geldt daar als zomer”, aldus Roland. “De zon gaat niet onder en de temperaturen liggen tussen de -25 en -35 graden. De expeditie duurt – in het gunstigste geval – zo’n twaalf dagen waarin we met twee gidsen en zes deelnemers onderweg zijn.”

Slapen doe je met een plasfles bij je in je slaapzak

Roland Kummerhove – bergsporter

Winterkamperen

Onderweg draagt iedereen uiteraard zijn eigen rugzak. Maar alle deelnemers trekken ook een slee voort waarop tenten, proviand, kookgerei en afval ligt. Op de berg zijn immers geen voorzieningen. Roland kan niet wachten tot het avontuur begint. “Het is zo onwaarschijnlijk mooi om te kamperen in een woestijn van sneeuw. ’s Avonds bouwen we een kamp. Een gat in de sneeuw met een zeil erover is de keuken waar we met z’n allen koken en eten. Ook het toilet – een emmer! – komt in zo’n kuil. Slapen doe je natuurlijk in een tent. Met een plasfles naast je. Want ’s nachts kan je natuurlijk niet naar buiten om te plassen.”

3

Geen bericht is goed bericht

Als het weer meezit zal Roland halverwege januari een poging wagen om de top van de Mount Vinson te bereiken. En als alles volgens plan verloopt zet hij eind van de maand weer voet op Nederlandse bodem. Aan indebuurt Apeldoorn al hij uiteraard het verhaal van zijn expeditie vertellen. En tot die tijd geldt: “Geen bericht is goed bericht”, aldus Roland.

Ben of ken jij een Apeldoorner met een verhaal waard om te vertellen?

Laat het ons weten! Misschien wordt hij of zij binnenkort Apeldoorner van de Week op indebuurt!