Apeldoorner Niek (27) had ‘rampzalig schoolverleden’ en werkt nu bij deeltjesversneller in Genève: ‘Wilde ik als kind al’

“CERN is voor mij altijd dé plek geweest, ik wilde er als kind al graag heen.” We videobellen met de geboren en getogen Apeldoorner Niek van Woudenberg (27), die stageloopt en werkt bij de grootste deeltjesversneller ter wereld in Genève.

“Ik geloof dat als je ergens je motivatie en tijd in stopt, je ver kan komen”, zegt de Apeldoorner vanuit zijn studentenkamer op het terrein van CERN in Genève, op de grens van Zwitserland en Frankrijk. Het verhaal van Niek mag dan ook een schoolvoorbeeld van doorzettingsvermogen worden genoemd. “Ik heb een rampzalig schoolverleden achter de rug”, zegt hij zonder verder in detail te treden over het waarom. “Op een gegeven moment ging ik naar een school voor voortgezet speciaal onderwijs. Daar kreeg ik natuurkunde en het pakte me ineens. De docent beviel me wel en mijn nieuwsgierigheid was aangewakkerd.”

Opa’s in de techniek

Toen Niek naar het MBO op het Aventus ging, leek de keuze voor Techniek logisch. “Mijn opa’s zaten ook in de techniek en thuis trok ik altijd alles uit elkaar. Tot frustratie van mijn ouders”, lacht de Apeldoorner. “Ik was in eerste instantie van plan ergens te gaan werken na mijn opleiding, totdat ik hoorde dat een klasgenoot een broer had die Natuurkunde studeerde op het Saxion in Enschede. Ik ben naar een open dag gegaan. Daar bleek dat ik de stap van MBO naar de HBO-opleiding kon maken, maar moest ik wel een toelatingstoets doen.”

Lees verder onder de foto>

Janken de eerste maanden

Die toets bestond uit een kleine test in wiskunde en Engels en een gesprek. Volgens de school had ik niet genoeg motivatie laten zien tijdens het gesprek en had ik de test niet goed genoeg gemaakt.” Gelukkig bleek later dat Niek zich op tijd had aangemeld, zodat hij de resultaten van de toelatingstoets naast zich mocht neerleggen. “Ik heb de hele vakantie mijn kennis bijgewerkt, maar de eerste maanden op de opleiding was het janken. Mijn cijfers waren ook ruk het eerste jaar. Het niveauverschil tussen MBO en HBO was enorm. Ik maakte weken van vijftig uur, was heel gemotiveerd. Dat maakte dat ik erdoorheen kwam. Uiteindelijk werd het steeds makkelijker.”

Ik maakte weken van vijftig uur, was heel gemotiveerd

Niek van Woudenberg

Goed woordje

Toen Niek in zijn derde jaar een stageplek moest kiezen, koos hij voor het Paul Scherrer Institut in het Zwitserse Zürich, het grootste multidisciplinair onderzoeksinstituut voor natuur- en technische wetenschappen in Zwitserland. “Er wordt onder meer fundamenteel en toegepast onderzoek gedaan naar protonentherapie. Na een excursie met zijn studiegenoten naar CERN mailde Niek een Nederlandse professor die daar studenten had zitten. Ik mocht wel een keer met hem mee. Nadat ik mijn bachelor af had gerond met een onderzoek in Zweden, deed mijn Zweedse supervisor een goed woordje voor me naar een andere professor die bij CERN werkte.”

Lees verder onder de foto >

Heel bescheiden

Zo kwam het dat hij een week mee mocht naar CERN met een professor. “Ik kon overal naar binnen. Heb allemaal mails gestuurd met de vraag of ze wat interessants hadden voor mijn masterstudie. De betreffende professor werd zijn begeleider. “Hij was onder de indruk van mijn bachelorthesis. ‘Ik verwacht er veel van’, zei hij. Ik was onder de indruk van zijn woorden. En ook wel bang.” Veel van de studenten en professoren bij CERN hebben er last van, zegt hij. “Het imposter syndrome. Je denkt vaak dat je nog maar zo weinig weet. Negen van de tien keer is het resultaat anders dan je hypothese. Maar dat maakt het ook wel mooi. Iedereen hier is heel bescheiden.”

Grote complexiteit

“De complexiteit van het werk in CERN is zó groot. Iedereen is gespecialiseerd in en werkt aan een klein onderdeel. En alles werkt, dat verbaast me nog steeds.” Om even aan te geven hoe enorm CERN is: “Er zijn ongeveer vierduizend vaste medewerkers en nog eens 14.000 users, zogeheten associate members of personnel, die worden ingehuurd om onderzoek te doen, vaak langjarig.”

Lees verder onder de foto >

Nederlandse nuchterheid

Wat gaat Niek doen als hij straks zijn master heeft afgerond? “Ik heb sowieso een contract tot eind september en mag daarna wellicht blijven, maar ik heb nog geen keuze gemaakt over wat ik ga doen. Ik mis de Nederlandse nuchterheid soms wel. En mijn broertje, met wie ik een goede relatie heb. Hoewel ik hier geweldig zit – als ik het kantoor uitloop, heb ik uitzicht op de Mont Blanc, mis ik de Veluwe ook wel. Daar kwam ik vroeger veel. Ik heb altijd al het idee gehad dat ik in het buitenland zou belanden. Maar nu ik in hier en in Zweden heb gezeten, is dat afgestreept. Het is een luxeprobleem. Als natuurkundige kun je echt overal aan de slag, zelfs bij banken, waar ze vaak iemand kunnen gebruiken die goed is in data-analyse en correlaties. Maar ik wil niet bij een bank werken hoor.” Lacht: “Ik hou van grote machines, net als mijn opa’s.”

Wie is de volgende Apeldoorner van de week?

Heb jij ook een bijzonder verhaal? Of ken je een Apeldoorner die wij écht moeten interviewen? Laat het weten via [email protected]. Deze Apeldoorners gingen je voor.

Meer mensen uit Apeldoorn:

• 12 x deze Apeldoorners hebben Apeldoorn verlaten en vertelden daarover

  Er zijn weinig redenen goed genoeg om Apeldoorn te verlaten. Maar soms lonkt het buitenland wel heel hard. De volgende…

  

• Edwin (49) was banketbakker en is nu eigenaar Erotheek Tutti Frutti: ‘Een droom die uitkwam’

• Apeldoorner Merijn (44) woont met gezin op Duitse platteland: ‘Het lijkt hier op Radio Kootwijk!’

• Bucketlist voor 2023: 12 x deze dingen moet je gedaan hebben als Apeldoorner

• 18-jarige FIFA-speler Levi uit Apeldoorn wereldkampioen

• Richard en team van Puik Bieren zijn van plan te blijven: ‘Een beetje rebels wil ik wel zijn’