Favorieten van Alexander: ‘Dit restaurant is de reden dat ik tien jaar geleden in de Pijp ging wonen’
Elke week vragen we een Amsterdammer om zijn of haar favoriete plekken in de stad met ons te delen. Want…
Advertentie wordt geladen…
Rikkert van Huisstede: ‘Ik laat me niet wegjagen uit het hokje man’
Geboren en getogen Amsterdammer Rikkert van Huisstede (27) zorgde onlangs voor veel ophef toen hij in een jurk aanschoof bij het televisieprogramma de Slimste Mens. We spreken Rikkert over zijn deelname, het dragen van jurken, Amsterdam en mannelijkheid: “Als ik een jurk aan heb benaderen mensen mij anders”.
Advertentie wordt geladen…
Het is ongeveer een week na de uitzending van de Slimste Mens als ik Rikkert ontmoet in een vestiging van STACH aan de van Woustraat. Hij heeft het er maar druk mee, zijn telefoon staat roodgloeiend en de interviewverzoeken vliegen hem om de oren. De reacties op het programma, en dan vooral zijn verschijning, waren overweldigend. De meeste leuk, sommigen vervelend. Maar bij die vervelende wil hij niet te lang stilstaan: “Het is goed dat mensen geconfronteerd worden met iets dat van de norm afwijkt, het zet ze aan het denken”. Op mijn vraag of hij nog een keer mee zou doen antwoordt hij resoluut: “Ja.”
Ik zie een jurk als mijn mooiste kledingstuk, dus als ik op tv moet trek ik dat aan
Rikkert complimenteert mij met mijn outfit en ik voel me vereerd. Ik zie hem als iemand die weet hoe je goed voor de dag moet komen. Hoe je indruk maakt. Daar is hij zelf wél en niet mee bezig, zegt hij. “Ik vind het mooi om te spelen met mannelijkheid en dat mijn vrije omgang daarmee mensen kan inspireren, maar ik trek voor een tv-optreden ook gewoon graag mijn allermooiste kleding aan. Zoals ik voor een theatershow of mijn verjaardag ook zou doen. En ik voel me nou eenmaal het mooist in een jurk.”
Tekst gaat door onder de foto >
Herman van Veen
Rikkert groeide op in Amsterdam-Oost. Al vroeg bedacht hij dat hij kunstenaar wilde worden en zag zijn leven als een groot experiment. Het luisteren naar zijn intuïtie werd zijn grootste drijfveer. Nog steeds is dat een van de belangrijkste pijlers in zijn leven. “We hebben allemaal tijd hier op aarde gekregen, de meesten best veel tijd, en ik wil die graag besteden aan dingen waar mijn intuïtie op aan gaat. Tot nu toe heeft het me alleen maar mooie dingen gebracht.”
Tekst gaat door onder de foto >
“Tijdens mijn theateropleiding ging ik stage lopen bij Herman van Veen. Van hem heb ik heel veel geleerd en in die tijd heb ik me kunnen ontwikkelen op een podium. Herman zei: ‘Je kunt eigenlijk alleen maar jezelf zijn. Mensen komen naar een voorstelling om te kijken naar wie jij bent.’ Als ik nu op een podium sta denk ik: ik ben thuis.”
Een man in een jurk
“Het is fijn dat er binnen de maatschappij steeds meer ruimte is voor mensen om hun gender te onderzoeken. Het is niet meer zo zwart/wit. Je hoeft niet in een hokje maar dat mag wel als je dat fijn vindt.”
Waarom is een jurk uitsluitend voor vrouwen?
“Op mijn elfde ben ik begonnen met het dragen van jurken maar dat was meer zoals elke jongen zich weleens verkleedt. Vanaf mijn twintigste ben ik serieus jurken gaan dragen omdat ik het mooi vind en prettig vind zitten. Ik zie mezelf dus gewoon als een man in een jurk en niet een man die zich wil verkleden als vrouw. Daarbij vraag ik me ook af: waarom is een jurk uitsluitend voor vrouwen?”
Advertentie wordt geladen…
Overwicht
“Ik merk wel verschil als ik een jurk aan heb in hoe anderen mij benaderen. Dat vind ik altijd een mooi experiment. Als ik op een podium sta in een broek, luistert iedereen naar me. Sta ik daar in een jurk of rok, krijg ik altijd vragen tussendoor. Schijnbaar heb ik in een broek meer overwicht. Dat kan ook met mijn eigen houding te maken hebben. Ik merk dat als ik een broek aan heb, ik praktischer denk en in een jurk laat ik mijn gevoel meer spreken. Ik vind het heerlijk om daarmee te experimenteren.”
Ik ga niet uit dit hokje
“Het hokje ‘man’ wordt door cis-gender mannen [iemand geboren als man die zich ook man voelt – red.] geclaimed. Zij bepalen hoe een man eruit hoort te zien en als je daar niet aan voldoet dan hoor je er niet bij. En ik vind het juist zo mooi om samen met andere mannen ons niet uit dat hokje te laten jagen. Wij zitten hier nou eenmaal ook in: wen er maar aan! Man zijn kan op heel veel manieren.”
Tekst gaat door onder de foto >
Over dat laatste gaat ook zijn theatervoorstelling: Boys won’t be boys. Met een groep van 22 heel verschillende mensen, maakt hij theater over mannelijkheid. Per avond staan er zeven mensen op het podium om ieder een eigen versie te vertellen over wat mannelijkheid voor hen betekent.
Mijn Amsterdam
“Als ik terugkom in Amsterdam van een voorstelling denk ik altijd: Ah, Amsterdam. Hier hoor ik echt. Al die verschillende mensen. Hier voel ik me het meest thuis. Mijn favoriete stadsdeel is Amsterdam-Oost. Dat heeft ook te maken met de pride-organisatie ‘Alle kleuren Oost’. Zij doen heel veel voor de stad. Oost komt vaak negatief in het nieuws als het gaat over lhbtq-acceptatie en dat is zo jammer.”
Tekst gaat door onder de afbeelding >
“Alle kleuren Oost doet ontzettend haar best om iedereen in dit stadsdeel bij elkaar te brengen en dat lukt ook echt heel goed. Ze organiseren bijvoorbeeld elk jaar een roze Iftar tijdens de ramadan. Dan komen er allemaal queer mensen uit de Marokkaanse community samen om te eten. De pride wordt bij deze organisatie ook gehost door queer jongens met een Marokkaanse achtergrond. Ik ben wat dat betreft echt ontzettend trots op Amsterdam-Oost. Naast pride vind ik de mensen in Oost ook gewoon fijn. Bakker, buurtwinkel, fietsenmaker. Het voelt heel persoonlijk aan, veel meer dan waar ik nu woon in Amsterdam-Zuid.”
We sluiten ons fijne gesprek af met een kokosmakroon en een kop koffie. Rikkert heeft vakantie en die gaat hij waarschijnlijk heerlijk in een jurk doorbrengen. Jij kunt Rikkert en zijn prachtige outfits zelf live bewonderen tijdens een van zijn shows. Kaarten voor Boys won’t be Boys gaan binnenkort weer in de verkoop. Informatie vind je op de website.
Ook leuk om te lezen…
