Dit gebeurt in Amersfoort als de dijken in Nederland breken
Vroeger heb je, als het goed is, tijdens de geschiedenisles alles geleerd over de watersnoodramp in 1953. Die ramp kostte…
Vandaag is het zeventig jaar geleden dat in Zeeland de Watersnoodramp begon. Een noordwesterstorm met windkracht acht viel op 1 februari samen met een springvloed. Daardoor kwam het water tussen 04.00 en 06.00 uur in de ochtend bijna vier meter boven NAP uitkwam.
Het water sloeg over de dijken heen en veroorzaakte grote gaten in de waterkeringen. Hierdoor kwamen 1836 mensen om het leven, werden 4500 huizen verwoest en ongeveer 10.000 mensen raakten al hun bezittingen kwijt. Maar wat heeft onze regio daarmee te maken?
Diverse gemeenten in Nederland adopteerden hele Zeeuwse dorpen en assisteerden niet alleen bij de hulpverlening daar, maar vingen ook evacués op. Soest zette zich bijvoorbeeld in voor het dorp Oosterland en huisvestte tijdelijk 250 dorpelingen.
Naast de eerste noodhulp begon men na een week op de radio (televisie was er toen nog nauwelijks) een actie om geld in te zamelen. Een soort Serious Request, met gratis optredens en duizenden donateurs. Er was zelfs een strijdlied: “Het leeft in alle oorden, van Dokkum tot Maastricht, van hier tot Hindeloopen, beurzen open, dijken dicht.”
Ook particulieren zetten zich in voor de opvang, zoals bijvoorbeeld de Amersfoortse Gerard Salomons, die destijds woonde op de Vosheuvel. Niet de kinderboerderij, maar het buitenhuisje bovenop de naastgelegen heuvel. Op zijn land kreeg de Zeeuwse familie Bolle ruim een halfjaar onderdak. In een interview vertelde zoon Kees Bolle (toen 8 jaar) in 2021 over die tijd:
“Wij zaten geëvacueerd in Amersfoort bij de directeur van de Amersfoortse Betonmaatschappij. Die woonde in een Oostenrijkse villa op een bult, de Vosheuvel. Daar stond een zomerhuisje waar mijn tante in zat. Wij hebben daar toen een directiekeetje van drie bij vier meter gekregen, daarin stonden alleen een matras en een paar stoelen. Meneer Salomons was een hele aristocratische man, met een sikje. Die reed toen zelf in een mooie blauwe automobiel. En die heeft ons bij de verhuizing naar de Noordoostpolder gebracht. Zo kwamen wij in september 1953 in Emmeloord terecht.”
Bron: Flevolandsgeheugen
Nog voor de Watersnoodramp stond Amersfoort ook al blank. Een winterse storm overspoelde de stad in januari en zette Amersfoort onder water. Daar zijn ook beelden van:
In onze gids
Populaire rubrieken